ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΚΑΡΟ ΓΟΥΑΪΤ: «Ηταν το πεπρωμένο μου να έρθω στον Παναθηναϊκό!»

Κάλλιο αργά, παρά ποτέ. Ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ και ο Οκάρο Γουάιτ ένωσαν τις δυνάμεις τους με στόχο μια θεαματική συνεργασία που θα «εκτοξεύσει» την ομάδα. Ο 29χρονος Αμερικανός ψηλός αρχίζει να… γκαζώνει ενόψει της νέας χρονιάς. Οντας σοβαρός, μετρημένος και χαμογελαστός, ο αθλητικός Αμερικανός είχε απαντήσεις για όλα στο sportday.gr έχοντας πάντα ως απαραίτητο αξεσουάρ τη μπάλα.

Τελικά το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον; Το 2016 μπήκες στο… μάτι του Παναθηναϊκού ενώ το όνομά σου ήταν σχεδόν κάθε χρόνο στη λίστα. Τι συνέβη πριν από 5 χρόνια;

«Ναι ίσως να ήταν το πεπρωμένο να έρθω τώρα. Πριν από 5 χρόνια, μετά την εξαιρετική χρονιά με τον Αρη, ήμουν κοντά στον Παναθηναϊκό. Θα ερχόμουν ξανά στην Ελλάδα. Είχα πει τότε στην ομάδα ότι θα παίξω στο σάμερ λιγκ (σ.σ με τους Χιτ) και θα δούμε. Είχα πραγματοποιήσει καλές εμφανίσεις στο Λας Βέγκας. Οι άνθρωποι του Μαϊάμι μου είπαν πως «ξέρουμε ότι έχεις ένα καλό ντιλ στην Ευρώπη, αλλά θέλουμε να σου κάνουμε πρόταση. Ηταν ένα όνειρο για εμένα και έτσι δέχθηκα και υπέγραψα στους Χιτ. Είναι όμως αστείο το πως κάνει κύκλους η ζωή».

Πριν από μερικά χρόνια υπήρχε η πληροφορία πως πρόβαρες και τα ερυθρόλευκα. Αληθεύει; Αν ναι τι συνέβη;

«Ναι, είναι αλήθεια ότι είχα πρόταση και από τον Ολυμπιακό. Ηταν πάλι το καλοκαίρι του 2016. Η αλήθεια είναι ότι εκείνη τη περίοδο μιλούσα με τις δύο Ελληνικές ομάδες. Είχα και άλλες προτάσεις τότε από την Ευρώπη, αλλά οι βασικές για μένα ήταν αυτές οι δύο. Θα επέλεγα μία από τις δύο. Εντέλει ο Παναθηναϊκός είναι το πεπρωμένο μου».

«Ναι δεν ήταν άμεση η απάντησή μου στην πρόταση του Παναθηναϊκού, αλλά ήθελα τον χρόνο μου»

Το φετινό καλοκαίρι ήσουν το νούμερο ένα όνομα στη λίστα των «πρασίνων». Όμως, έγινε ένα μίνι… σίριαλ η απόκτησή σου. Θα ήθελες να διαλευκάνεις την υπόθεση;

«Ολο αυτό είναι μέρος του business. Καμιά φορά όταν δεν είσαι μέρος του μπάσκετ δεν καταλαβαίνεις το business. Οι ομάδες είναι ένα μέρος. Το μπάσκετ προσφέρει και θέαμα. Στο τέλος της ημέρας θα δεις τι είναι καλύτερο για εσένα. Ναι δεν ήταν άμεση η απάντησή μου στην πρόταση του Παναθηναϊκού, αλλά ήθελα τον χρόνο μου. Να σκεφτώ. Να δω επεξεργαστώ τις άλλες προτάσεις, να διαπραγματευτώ, είχα στο μυαλό μου και το ΝΒΑ, αλλά ο Παναθηναϊκός ήταν η καλύτερη επιλογή και για αυτό το φινάλε είπα το ναι».

«Λέω πάντα στον εαυτό μου πως αν δεν προχωρήσει κάποια περίπτωση στο ΝΒΑ τότε σίγουρα θα θέλω να δουλέψω μαζί του»

Τι σημαίνει για εσένα ο Δημήτρης Πρίφτης; Πόσο σε έχει βοηθήσει στη καριέρα σου;

«Για μένα σημαίνει τα πάντα στο μπάσκετ. Με έχει βοηθήσει πολύ. Του χρωστάω πολλά. Ο τρόπος που καθοδηγεί. Είναι σκληρός προπονητής, εργατικός. Είναι ο κόουτς της άμυνας. Ολοι οι προπονητές που είχα συνεργαστεί από το κολέγιο μέχρι τώρα είχαν ως βάση την άμυνα. Είμαι ένας σκληρός – αμυντικά παίκτης – που μπορώ να βοηθήσω και στην επίθεση. Όμως πρώτα από όλα είναι η άμυνα. Ο Δημήτρης Πρίφτης είναι ένας εξαιρετικός κόουτς. Θα δουλέψουμε μαζί για 3η χρονιά. Λέω πάντα στον εαυτό μου πως αν δεν προχωρήσει κάποια περίπτωση στο ΝΒΑ τότε σίγουρα θα θέλω να δουλέψω μαζί του. Μετά από μερικά χρόνια είχα την ευκαιρία να παίξω για εκείνον».

Τι σου είπε στο τηλέφωνο ο κόουτς όταν έμαθες για τη πρόταση της ομάδας;

«Προσωπικά, ένιωθα ότι θα πήγαινε στον Παναθηναϊκό. Όχι δεν μου είπε κάτι συγκεκριμένο. Είναι ένας άνθρωπος που δούλεψε σκληρά για 4 χρόνια στην Ρωσία ενώ ήταν παλιότερα ασίσταντ κόουτς της ομάδας. Ο κόσμος δεν ήξερε αν θα έμενε στην Ούνικς ή όχι. Όταν δέχθηκε πρόταση από τον Παναθηναϊκό, περίμενα ότι θα πάει, ότι θα επέστρεφε και χάρηκα για εκείνον. Το άξιζε».

«Βασικά θα δείτε μια ομάδα που θα στηρίζεται στην άμυνα σε διαφορετικές μορφές της και μέσα από αυτή θα έρθει και η επίθεση»

Είσαι παίκτης του κόουτς Πρίφτη. Θα ήθελες να μας… σποιλάρεις λίγο από τα plays του, προτού σας δούμε στο παρκέ;

«Ναι φυσικά. Εχει πολλά plays. Εχει πολλά και καλά. Θα έλεγα ότι το playbook είναι αρκετά ισορροπημένο. Εχουμε πλούσιο ταλέντο και παίκτες που θα μπορούν να συνεισφέρουν στη κυκλοφορία της μπάλας. Το καλό passing game. Εχουμε παίκτες που μπορούν να παίξουν σε πολλές θέσεις. Για εμένα και ο Νέντοβιτς θα είναι κλειδί. Όπως και ο Παπαπέτρου που διαθέτει εμπειρία, αλλά και ο Παπαγιάννης. Ο οποίος μπορεί να είναι νεαρός, αλλά έχει παίξει και στο ΝΒΑ. Σημαντικός θα είναι και ο «Λόκο» (σ.σ. Ρος). Θα είμαστε μια ομάδα αθλητική που θα πολεμάει. Με μονάδες που θα μπορούν να παίξουν άνετα σε 2-3 θέσεις. Θα είναι δύσκολο να μας σταματήσουν στον αιφνιδιασμό ενώ μπορούμε με τους γκαρντ που έχουμε να πιέσουμε πάνω στη μπάλα. Θεωρώ πως και στο πικ εν ρολ θα είμαστε καλοί. Όταν υπάρξει χημεία. Βασικά θα δείτε μια ομάδα που θα στηρίζεται στην άμυνα σε διαφορετικές μορφές της και μέσα από αυτή θα έρθει και η επίθεση».

«Γνωρίζω καλά τη φιλοσοφία του, τα συστήματά του και θα βοηθήσω όσο μπορώ»

Θα είσαι ένα από τα… κλειδιά της νέας πράσινης έκδοσης. Ποιος θα είναι ο ρόλος σου στην ομάδα;

«Εδώ και 2 εβδομάδες, είμαι 29 ετών. Ο ρόλος μου θα είναι να καθοδηγήσω. Να βοηθήσω τους νεαρότερους ηλικιακά παίκτες. Βέβαια έχουμε ένα καλό μείγμα από έμπειρους και ταλαντούχους παίκτες. Θέλω να τους βοηθήσω. Γιατί κανείς από όλους τους παίκτες δεν έχει παίξει για τον Δημήτρη Πρίφτη πέρυσι. Γνωρίζω καλά τη φιλοσοφία του, τα συστήματά του και θα βοηθήσω όσο μπορώ. Οσον αφορά τη θέση που θα μπορώ να αγωνιστώ, εξαρτάται τις συνθήκες του αγώνα. Θα παίζω στο «3», στο «4» και αν χρειαστεί και στο «5». Δεν έχω θέμα. Δεν έχει σημασία η θέση. Υπάρχει η ευελιξία. Μπορεί για παράδειγμα κάποιος να φορτωθεί με πολλά φάουλ. Αναλόγως αν χρειαστεί κοντό σχήμα με περισσότερους γκαρντ ή πιο ψηλό. Ο κόουτς γνωρίζει καλύτερα από όλους μας».

Εντέλει τι θα μπορούμε να περιμένουμε σε προσωπικό και ομαδικό επίπεδο;

«Μου αρέσει η κατάσταση που ίσως ο κόσμος να μη πιστεύει πολύ σε εμάς. Να μη μας θεωρεί φαβορί. Προσωπικά ξέρω τι μπορούμε να κάνουμε. Σίγουρα θα βγάζω φουλ ενέργεια στο παρκέ και θα δούμε πως θα πάει. Μπορεί να ακούς πως η ομάδα δεν έχει μεγάλο μπάτζετ και άλλα τέτοια. Όμως δεν έχει σημασία αυτό. Δεν παίζει πάντα ρόλο το μπάτζετ, αλλά η δουλειά που θα κάνεις. Θα παίζω με τη καρδιά μου και θα δούμε πως θα κυλήσει η σεζόν. Πιστεύω θα έχουμε μια καλή χρονιά».

Μια χρονιά που θα έχει και ερυθρόλευκο χρώμα καθότι αναμένεται να ανταμώσετε αρκετές φορές με τον Ολυμπιακό. Ποιο είναι το σχόλιό σου;

«Είναι πολύ ευχάριστο γεγονός πως θα επιστρέψει. Είναι καλό και για το άθλημα. Αυτή η μάχη είχε λείψει. Πάντα ένα ντέρμπι ανάμεσα στις δύο ομάδες είναι μία από τις μεγαλύτερες μάχες στον κόσμο».

Ας γυρίσουμε τον χρόνο πίσω. Τι θυμάσαι από τη χρονιά με τον Αρη; Ειδικά στα πλέι οφ είχατε ρίξει στα… σχοινιά τη νυν ομάδα σου.

«Θυμάμαι ότι ήταν μια τρομερή, μια τρελή σεζόν τότε. Δεν περιμέναμε ότι θα ήμασταν τόσο καλοί. Είχαμε νέα διοίκηση και όλα κυλούσαν ιδανικά. Παίξαμε σκληρά, ομαδικά. Ολοι μαζί και ενωμένοι υπό τις οδηγίες του Δημήτρη Πρίφτη. Πραγματοποιήσαμε εξαιρετικά παιχνίδια με τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Μάλιστα στα πλέι οφ και στα ημιτελικά, παίξαμε 5 ματς με τον Παναθηναϊκό. Χάσαμε δύο παιχνίδια εδώ (σ.σ ΟΑΚΑ), νικήσαμε τα άλλα 2 στην έδρα μας και χάσαμε την πρόκριση εδώ. Ηταν για εμάς ένα μεγάλο κατόρθωμα τότε να φτάσουμε τον Παναθηναϊκό μέχρι το τελευταίο παιχνίδι. Ηταν μια τρομερή χρονιά τότε. Είχα έρθει από την Βίρτους. Η καλύτερη και η πιο «γεμάτη» χρονιά που θα μπορούσα να είχα τότε».

«Για μένα σημαίνει πως όταν ξυπνάς, δεν πρέπει να έχεις τίποτα δεδομένο και να πολεμάς κάθε μέρα»

Δυστυχώς είχες δύο σοβαρούς τραυματισμούς στο παρελθόν. Ποιες ήταν οι σκέψεις σου τότε; Σε δυνάμωσε ως άνθρωπο;

«Με έκανε πιο σκληρό, δυνατό, πιο ανθεκτικό. Τη 2^η χρονιά στο Μαϊάμι τραυματίστηκα σοβαρά στο πόδι. Μετά πήγα στο Κλίβελαντ και από εκεί πήγα στους Γουίζαρντς και τραυματίστηκα στο γόνατο. Για μένα ήταν μια κακή πλευρά. Μια άσχημη κατάσταση γιατί δούλεψα πολύ για να πάω να παίξω στο ΝΒΑ και όταν τα κατάφερα έγινε αυτό. Πάντα το έχω στο μυαλό μου. Εχω αυτό το «αν». Αν δεν είχα τους τραυματισμούς ίσως να ήταν διαφορετική η πορεία μου στο ΝΒΑ, αλλά είναι Ο.Κ. όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Μου άλλαξε τον τρόπο σκέψης. Για μένα σημαίνει πως όταν ξυπνάς, δεν πρέπει να έχεις τίποτα δεδομένο και να πολεμάς κάθε μέρα».

Είπες στο παρελθόν ότι το μεγαλύτερο μάθημα που έμαθες είναι ότι το μπάσκετ είναι business. Θεωρείς πως έκανες κάποιες λάθος αποφάσεις στο παρελθόν; Αν ναι ποιες ήταν αυτές;

«Δεν θα έλεγα ότι ήταν κακές αποφάσεις. Όμως όταν είσαι νέος σε ηλικία και μιλάς με ομάδες, με ιδιοκτήτες θα πρέπει να καταλάβεις ότι το μπάσκετ είναι business και εμείς κάνουμε τον κόσμο να το απολαμβάνει. Να διασκεδάζει. Με ρώτησαν πως μου φαίνεται πως στο ΝΒΑ υπάρχουν ομάδες που προτιμούν περισσότερο τους freshmen από τους πιο έμπειρους. Τους είπα. Αν είχα πολλά λεφτά και ήμουν ιδιοκτήτης ομάδας και ήθελα να βγάλω περισσότερα χρήματα, θα προτιμούσα τους νεαρότερους ηλικιακά παίκτες που έχουν και μεγαλύτερες προοπτικές. Όπως και να έχει παλιότερα αποφάσιζα κυρίως με τη καρδιά. Τώρα παίρνω αποφάσεις με βάση το καλύτερο για το δικό μου μέλλον».

Εχεις κορμί αθλητή στίβου. Η μητέρα σου ήταν αθλήτρια στίβου με την Τζαμάικα. Πως και δεν σε παρακίνησε να ασχοληθείς με αυτό το άθλημα;

«Με παρακίνησε. Όταν έμενα στη Νέα Υόρκη μαζί με τα αδέλφια μου δεν είχαμε ασχοληθεί με κάποιο σπορ. Σε ηλικία 12 ετών, φύγαμε από την Νέα Υόρκη και εγκατασταθήκαμε στην Φλόριντα. Τότε μας είπε ότι θα μας παρακινήσει σε αυτό το άθλημα για να ασχολούμαστε καθότι και οι φίλοι μας ήταν μακριά. Το πρώτο άθλημα στο οποίο ασχολήθηκα ήταν ο στίβος. Ημουν πολύ γρήγορος. Μπορεί στο τέλος της ημέρας να το άφησα γιατί δεν ήμουν τόσο καλός και επέλεξα το μπάσκετ, αλλά όποιο άθλημα και αν επιλέξεις είτε ποδόσφαιρο είτε NFL θα πρέπει να τρέξεις. Μάλιστα πριν ασχοληθώ με το μπάσκετ, ασχολήθηκα με το αμερικάνικο ποδόσφαιρο».

Οκάρο, είχες την τύχη να συνεργαστείς με τον ΛεΜπρον Τζέιμς όταν πήρες μεταγραφή στο Κλίβελαντ. Πως ήταν το πρώτο αντάμωμα;

«Πραγματικά είναι απίστευτος και θα σου πω ένα περιστατικό που δεν πρόκειται να ξεχάσω. Είχα πάει λοιπόν στο Κλίβελαντ (σ.σ Μάρτη του 2018). Είχαμε προπόνηση στις 11 το πρωί. Είπα στον εαυτό μου: «Είσαι νέος στην ομάδα, πρέπει να πας νωρίτερα για να αφήσεις καλές εντυπώσεις». Ετσι πήγα στο γήπεδο, δύο ώρες νωρίτερα. Στις 9. Όταν έφτασα, δεν υπήρχε ψυχή. Ούτε κόσμος, ούτε αμάξια. Λέω στον εαυτό μου… «ωραία ήρθα πρώτος». Πήγα στα αποδυτήρια και ήταν ήδη εκεί ο ΛεΜπρον Τζέιμς γεμάτος ιδρώτα και έκανε βάρη. Τρομερό. Μιλήσαμε λίγο. Γνωριστήκαμε. Όταν έφυγα είπα μετά στον εαυτό μου. «Αύριο θα πάω στις 8 το πρωί». Οντως πήγα και ο ΛεΜπρον ήταν ξανά ήδη εκεί (γέλια)!. Με κοίταξε, γέλασε και μου είπε. «Νεαρέ αύριο θα πρέπει να έρθεις νωρίτερα». Η αλήθεια είναι ότι όταν βλέπεις τον ΛεΜπρον να δουλεύει τόσο πολύ και να πηγαίνει τόσο νωρίς για προπόνηση, τότε σε ωθεί. Μου έδωσε κίνητρο. Ο κόσμος δεν ξέρει πως δουλεύει ο ΛεΜπρον ή πως δούλευε ο Κόμπε. Βλέπει μόνο την βιτρίνα. Για να φτάσουν στη κορυφή, έπρεπε να δουλεύουν συνέχεια. Πάντως ο ΛεΜπρον είναι φοβερός συμπαίκτης και μας βοηθούσε. Ακόμα και αν κάναμε λάθος, μας υποστήριζε. Δεν ξέρω γιατί έχει τόσους haters. Πάντως δεν θα ήθελα ποτέ να έχω τη ζωή του. Γιατί το έζησα από κοντά. Ειλικρινά, δεν μπορεί να πάει κάπου ήσυχα. Θα έχει πάντα κόσμο για να τον ακολουθεί. Πάντως είναι κουλ τύπος και ήταν εμπειρία η γνωριμία μαζί του».