Ολυμπιακός: Οι τρεις κινήσεις για το ματ στη... «Βασίλισσα»

Οι «ερυθρόλευκοι» υποδέχονται τη Ρεάλ στο remake του τελικού της Ευρωλίγκας τον Μάιο και ανοίγουμε τη σκακιέρα του ΣΕΦ, προσβλέποντας σε τρόπους να νικηθεί η ομάδα που προπορεύεται στη βαθμολογία. Γράφει ο Παύλος Δεπόλλας.

Μετά τη Μονακό, αντίπαλό του και στον ημιτελικό του τελευταίου φάιναλ φορ, η Ρεάλ. Η ομάδα που τον σόκαρε στον τελικό του Κάουνας, όσο σοκαριστικό τέλος πάντων κι αν είναι να υποκύπτεις στην πολυνίκη της Ευρωλίγκας.

Όταν την έχεις νικήσει μέσα-έξω την ίδια χρονιά, όταν έχεις οδηγήσει την κούρσα στην κανονική περίοδο της Ευρωλίγκας, όταν δείχνεις να ελέγχεις ακόμα και το παιχνίδι του τίτλου, σοκ είναι να ηττάσαι με το καλάθι του Σέχριο Γιουλ στο τέλος. Χώρια που αν δεν είχε πέσει το περίφημο ξύλο (με ευθύνη πρωτίστως του ίδιου του Γιουλ) στην προημιτελική σειρά κόντρα στην Παρτίζαν, οι Μαδριλένοι δεν θα είχαν φτάσει καν στο φάιναλ φορ…

Σήμερα η κατάσταση είναι ολότελα διαφορετική. Κουμάντο από την έναρξη της σεζόν κάνει η ομάδα του Τσους Ματέο. Αυτή είναι η… team to beat, αυτή έχασε μόλις την περασμένη βδομάδα το αήττητό της στην Κωνσταντινούπολη, πέφτοντας θύμα ανατροπής η ίδια και κατόπιν παράτασης.

Οι Μονεγάσκοι πήραν μικρή ρεβάνς από τους Πειραιώτες, τώρα είναι αυτοί οι τελευταίοι που θέλουν κάτι ανάλογο από τη «Βασίλισσα». Κινήσεις για να φτάσουν στο ματ στη σκακιέρα του ΣΕΦ, υπάρχουν πολλές. Κάποιες είναι υποχρεωτικές ώστε να πάρουν την παρτίδα.

Πολλά πιόνια στον Καμπάτσο

Υποχρέωσε τον Κώστα Σλούκα σε αρνητικό ρεκόρ καριέρας στην Ευρωλίγκα σε λάθη, με τον γκαρντ του Παναθηναϊκού να υποπίπτει μάλιστα σε υπερδιπλάσια από τις ασίστ που έδωσε (τρεις για επτά…) στην πρεμιέρα. Κράτησε τον Σέιν Λάρκιν στους 8 πόντους και τον Ντάριους Τόμπσον στη μία ασίστ στη νίκη και επί της Εφές. Μόλις μία τελική πάσα έδωσε πιο πρόσφατα και ο Κίναν Εβανς της Ζαλγκίρις, αφότου ο Λορένζο Μπράουν είχε περιοριστεί και εκτελεστικά (5 ποντάκια) και δημιουργικά (οι περισσότερες από τις 8 ασίστ στο τέλος, όταν η Μακάμπι έχανε με διαφορά) στο Βελιγράδι.

Ο Ολυμπιακός έχει τον τρόπο του με τους κινητήριους μοχλούς στην περιφέρεια των αντιπάλων του και απόψε έχει το απόλυτο τεστ. Να περιορίσει και τον Φακούντο Καμπάτσο, μοναδικό παίκτη της Ευρωλίγκας που μοιράζει περισσότερες ασίστ από τον Μπράουν. Κορυφαίος όλων, ο Αργεντινός των 8,3 στήνει πικ εν ρολ και πικ εν ποπ, περνάει την μπάλα από το μάτι της κλειδαρότρυπας, χτυπάει και σε σετ επιθέσεις και στο τρανζίσιον.

Εν τη απουσία μάλιστα του Σέρχιο Ροντρίγκεθ, που δεν ταξίδεψε εξαιτίας ενοχλήσεων στο ισχίο, ο Ματέο θα βασιστεί σχεδόν αποκλειστικά πάνω του. Ο Γιουλ παίζει περισσότερο στο «2», ο Κάρλος Αλοθέν που μόλις επέστρεψε από απουσία σχεδόν ενάμισι έτους δύσκολα θα αντεπεξέλθει (για ώρα τουλάχιστον) στις απαιτήσεις ενός αγώνα σε καμίνι.

Ο Τόμας Γουόκαπ θα έχει την περισσότερη δουλειά, αν και σωματοτυπικά ο Αϊζέια Κάναν μπορεί ευκολότερα να κολλήσει σα βδέλλα πάνω στον Λατίνο και να του κάνει τη ζωή δύσκολη. Θα γίνουν και αλλαγές στα μαρκαρίσματα, θα ριχτούν κι άλλα «ερυθρόλευκα» πιόνια (λιγότερο ή περισσότερα αναλώσιμα) στο μαρκάρισμά του.

Δύο «πύργους» εσείς, δύο εμείς

Αν υπάρχει μία ομάδα στη διοργάνωση που να μην τρομάζει βλέποντας απέναντί της τον Εντι Ταβάρες και τον Βενσάν Πουαριέ, αυτή είναι ο Ολυμπιακός. Διαθέτει από φέτος κι ο ίδιος δύο πανύψηλους κυριαρχικούς σέντερ, στο πρόσωπο των Μουσταφά Φαλ και Νίκολα Μιλουτίνοφ.

Στο ξεκίνημα της χρονιάς «κράτησε» την παρέα του ο Σέρβος, όσο ο Γάλλος είχε θεματάκια φυσικής κατάστασης και μπαινόβγαινε στο παρκέ για τρίλεπτα και τετράλεπτα. Τώρα είναι ο Μους που έχει βγει μπροστά και κάνει τη διαφορά, την ώρα όμως που αναμένεται και πάλι μια μεγάλη εμφάνιση από τον αποθεραπευθέντα «Μιλού».

Εκτός από κορυφαία ομάδα στις ασίστ ελέω Καμπάτσο (το ίδιο και στην επίθεση βέβαια με 90,2 πόντους, 33άρα έριξε στην Πόλη ο Φάκου…), η Ρεάλ είναι η καλύτερη και στα αμυντικά ριμπάουντ με 27,5, όπως και στα κοψίματα με 3,6. Εδώ αποτυπώνεται η ισχύς των «πενταριών» της, που κι αυτά έχουν περισσότερη δουλειά απ’ όταν τέθηκε νοκ άουτ ο Γκερσόν Γιαμπουσέλ.

Παίζουν ενίοτε και μαζί ο Ταβάρες με τον Πουαριέ, άλλωστε είχαμε δει τέτοιο σχήμα «δίδυμων πύργων» και στο αντίστοιχο περσινό ματς στο Φάληρο. Σχήμα που προβλημάτισε για λίγο τον Ολυμπιακό, αλλά είχε σταθεί καταδικαστική στους Μαδριλένους η αστοχία στα (3/25!) τρίποντα στο «ερυθρόλευκο» 73-60.

Σημειωτέον ότι ο –MVP του φάιναλ φορ- Ταβάρες παίζει σβηστός φέτος, έχοντας μείνει μονάχα δύο φορές πάνω από 22 λεπτά στο παρκέ και (έχοντας μείνει) έξι φορές μονοψήφιος στο σκοράρισμα. Πάντως ο φόρτος εργασίας του αυξάνεται εσχάτως, με τον Πουαριέ της σχεδόν ίδιας παραγωγικότητας (9,4 π., έναντι 9,7 του Αφρικανού) να έχει και το εκπληκτικό 70,7% στα δίποντα – έναντι 61,4% του Ταβάρες.

Αξιωματικοί εν αναμονή

Οι ψηλοί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα βγάλουν μεταξύ τους τα μάτια τους, ο δε Καμπάτσο δεν πρόκειται να ξαναβάλει 33 πόντους, ωστόσο έτσι ή αλλιώς κάποιες τελικές πάσες θα τις δώσει. Ποιος άραγε από τους υπόλοιπους παίκτες των δύο ρόστερ μπορεί να κάνει τη διαφορά;

Πλην Σάσα Βεζένκοφ και Κάναν, ο μοναδικός άλλος παίκτης του Γιώργου Μπαρτζώκα που είχε φανεί επιθετικά στο μαδριλένικο 79-78 του Κάουνας ήταν ο Σακίλ ΜακΚίσικ, που με το κάθετο παιχνίδι και τις μπούκες του είχε χτυπήσει τα αργά πόδια των αντίπαλων περιφερειακών, σημειώνοντας 14 πόντους σε 17’. Ο Σακ επανεμφανίστηκε την περασμένη βδομάδα, ξεκουράστηκε στο Λαύριο (μια και δεν έχει δηλωθεί ξανά στην Α1) και θα… ξεσκουριάσει περαιτέρω σήμερα.

Στο 96-54 του Λαυρίου, παρεμπιπτόντως, έκανε την καλύτερή του εμφάνιση ο Ιγκνας Μπραζντέικις (16 π., 6 ρ., 5 ασ.), με τις off ball κινήσεις που παραπέμπουν άλλωστε περισσότερο σε… αξιωματικό στο σκάκι. Κινείται ως γνωστόν διαγώνια, όχι κάθετα όπως ο ΜακΚίσικ. Ηρθε σε συνέχεια της ενθαρρυντικής παρουσίας του (ως προς την άμυνα κυρίως) στην ήττα 85-77 στο Πριγκιπάτο, ενόσω αναμένεται και η επιστροφή στις αξιομνημόνευτες επιθετικά εμφανίσεις του Κώστα Παπανικολάου.

Ο Αλεκ Πίτερς δεν λογίζεται πια ως x-factor αλλά ως βασικό όπλο στο σκοράρισμα, το να προσφέρει instant offense μετά από καιρό ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης ή ριμπάουντ και ασίστ ο Λουκ Σίκμα προφανώς θα είναι καλοδεχούμενο.

Από την άλλη, οι Γκάμπριελ Ντεκ, Τζανάν Μούσα και Μάριο Χεζόνια είναι -έστω οριακά- διψήφιοι σε πόντους και στην καλή τους βραδιά δεν το έχουν σε τίποτα να ρίξουν και 20άρα. Ο Φαμπιάν Κοζέρ είναι ο γνωστός παίκτης των μεγάλων αγώνων, η έτερη γεροντάρα Γιουλ ο παίκτης των μεγάλων καλαθιών. Μην ξύνουμε πάλι πληγές…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News