Ολυμπιακός: Πτώση σε χέρια ασφαλή

Βελιγράδι, Κάουνας, Βερολίνο. Οι τρεις στάσεις του «ερυθρόλευκου magic bus», είχαν τυπικά το ίδιο αποτέλεσμα. Φέτος, ο Ολυμπιακός μάζεψε τα μπογαλάκια του ένα βράδυ ημιτελικών σαν εκείνο της Σερβίας και του Μίσιτς, ενώ ηττήθηκε από τη Ρεάλ Μαδρίτης, δηλαδή την ομάδα που τον έκανε και πέρυσι να… φιλοσοφεί.

Στην ουσία, όμως, το Βερολίνο ουδεμία σχέση είχε με τις άλλες περιπέτειες των Μπαρτζωκικών καιρών. Ο Ολυμπιακός έδειξε για πρώτη φορά κατώτερος από κάποιον. Κατώτερος σε ταλέντο, σε ποιότητα, σε λύσεις, σε πνευματική κατάρτιση. Για τη Μπαρτσελόνα του Σάρας αυτό συνιστούσε αποτυχία. Για τους «ερυθρόλευκους» αυτής της ιδιαίτερης σεζόν, είναι απλά άξιο κριτικής. Αυτή η ομάδα δεν ήταν σίγουρα στις δύο καλύτερες της Ευρώπης και η παρουσία της στο Final Four, ήταν από μόνη της παράσημο.  Κόντρα στη Ρεάλ, σε ένα κλαμπ άλλης οικονομικής τάξης, έπρεπε να κάνει ένα ακόμα θαύμα «his way».

Ο Ολυμπιακός μέσα στη χρονιά έχει κάνει όσες υπερβάσεις του επιτρέπει η λογική. Πλήρωσε τον κακό του σχεδιασμό, για τον οποίον φέρει ευθύνη ο Μπαρτζώκας, όπως του αξίζουν και τα εύσημα για τις μεσούσης της χρονιάς παρεμβάσεις. Περισσότερο από όλα, όμως, πλήρωσε ένα κακό ημίχρονο. 20 λεπτά, που έβλεπε τα τρένα να περνούν και ανάγκασε κόσμο και ομάδα να σκέφτονται… ΤΣΣΚΑ και Μονακό.

Δεν είναι θέμα υπομονής

Τρεις παρουσίες, μηδέν κατακτήσεις και η κουβέντα που γίνεται από τμήμα οπαδών του Ολυμπιακού είναι πως «η υπομονή έχει τα όριά της». Λάθος. Κανείς δε ζητά υπομονή από τον κόσμο. Οι «ερυθρόλευκοι» βρίσκονται στο… ρετιρέ της Ευρώπης εδώ και τρία χρόνια, όντας ανά διαστήματα η καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης. Η EuroLeague, ωστόσο, δεν είναι είναι – και δε θα έπρεπε να είναι – διοργάνωση με σίγουρους νικητές.

Το «μείγμα» είναι καλό και μία ήττα δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Χρειάζονται αναμφισβήτητα «ενέσεις» ποιότητας. «Πλάτες», ταλέντο που θα εφαρμόζει κατάλληλα στη… σέκτα του Μπαρτζώκα. Ο ίδιος ο προπονητής του Ολυμπιακού, πάντως, είναι και η εγγύηση για το μέλλον του.  Με αυτόν τον άνθρωπο στο τιμόνι, διατήρηση της ψυχραιμίας σημαίνει και συνέχεια της επιτυχίας.

Του χρόνου, το ρόστερ μπορεί να είναι μονάχα καλύτερο. Κανένας Βεζένκοφ και κανένας Σλούκας δεν πρόκειται να αποχωρήσει, ενώ η προσθήκη του Έβανς – που θεωρείται δεδομένη – γεμίζει  ένα μέρος του κενού του φετινού παζλ. Ψυχολογικά, μεγάλο ρόλο θα παίξει η κατάληξη της σεζόν, που ολοκληρώνεται πάντα με το πρωτάθλημα. Η κόντρα έχει φουντώσει ξανά και η κατάκτηση του εγχώριου τίτλου είναι πλέον κάτι το σημαντικό.

Πραγματικός στόχος, η διατήρηση της ψυχραιμίας, ενός συλλόγου που… δε φημίζεται. Το Σάββατο τίποτα δεν είναι διαφορετικό από την Παρασκευή. Το καλοκαίρι, τα πράγματα μπορούν να γίνουν μόνο καλύτερα. Όσο κυριαρχεί η φιλοσοφία του “ισχύς εν τη ενώσει” σε μια ομάδα με καθαρότατη αρχή, μέση και τέλος, ο Ολυμπιακός θα βρίσκεται εκεί. Στην ελίτ.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News