Νίκος Σαρίδης: Η πιο μεγάλη μέρα του πολέμου

Οπου The Longest Day, ο πρωτότυπος τίτλος της επικής ταινίας των 60’s, που κυκλοφόρησε στη χώρα μας ως «Η Πιο Μεγάλη Μέρα του Πολέμου». Τζον Γουέιν, Χένρι Φόντα, Ρίτσαρντ Μπάρτον, Ρόμπερτ Μίτσαμ. Κλασικό Χόλιγουντ. Διότι… ναι!

Η σημερινή είναι η πιο μεγάλη μέρα του μπασκετικού πολέμου. Τελικός Ευρωλίγκας, γαρ. Μεταφορικά, ασφαλώς, η λέξη «πόλεμος», καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ένα απ’ τα «στοιχήματα» της βραδιάς είναι ν’ αρχίσει και να τελειώσει το event χωρίς την παραμικρή παραφωνία.

Και, κυρίως, να ξεκινήσουν στην ώρα τους, τόσο ο μεγάλος τελικός, όσο και ο μικρός, χωρίς να συμπαρασύρει η καθυστέρηση του ενός την έναρξη του άλλου. Ξεχνιέται, άλλωστε, το προχθεσινό; Υποδειγματικοί, υποτίθεται, στην οργάνωση και τη μεθοδικότητα οι Γερμανοί οικοδεσπότες, αλλά μετεξεταστέοι στην «Uber Arena».

Φυσικά, ένας διεθνής τελικός ελληνικού ενδιαφέροντος αποτελεί σπουδαίο γεγονός ακόμη κι όταν μιλάμε για το μπάσκετ. Ας μη λησμονούμε πως για χρόνια το συγκεκριμένο ομαδικό σπορ έδινε διέξοδο στο όραμα της διεθνούς διάκρισης. Οσο κι αν αγαπάμε το ποδόσφαιρο, όσο κι αν είναι διαφορετικές οι συνθήκες στο ένα σπορ απ’ ό,τι στο άλλο, ώσπου να προκριθεί ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ στον τελικό του Κόνφερενς Λιγκ, έπρεπε να κοιτάξει κανείς προς τους Βaby Boomers για να βρει γενιά που να θυμάται ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό τελικό μ’ ελληνική παρουσία.

Στο μπάσκετ, αντίθετα, μέχρι κι ο… Μακεδονικός είχε παίξει κάποτε σ’ ευρωτελικό (ΟΥΛΕΜΠ Καπ και κόντρα στη Λιέτουβος Ρίτας). Ειδικά ο τελικός της Ευρωλίγκας είναι εκείνος που ασκεί τη μεγαλύτερη έλξη στον κόσμο, ενώ ο Παναθηναϊκός, ο πρωταγωνιστής της αποψινής βραδιάς, έχει ήδη έξι αστέρια στη φανέλα του και μολονότι είχε κάποια χρόνια να εμφανιστεί σε φάιναλ φορ, συγκαταλέγεται στις μεγάλες δυνάμεις του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Στην ελίτ, δε, θα παραμείνει ακόμη κι αν ηττηθεί απ’ τους Ισπανούς. Γι’ αυτό, λοιπόν, ως μεγάλη δύναμη που είναι, δεν έχει κατεβεί στη γερμανική πρωτεύουσα απλώς για να γευτεί την ικανοποίηση της συμμετοχής σε φάιναλ φορ ύστερα από καιρό, αλλά για να κατακτήσει το Κύπελλο. Ο Αταμάν, άλλωστε, δεν δίστασε να δηλώσει ανοιχτά τη βεβαιότητά του, προτού καν οι «πράσινοι» αποκλείσουν τη Φενερμπαχτσέ και πάρουν το εισιτήριο για τον τελικό, ότι η ομάδα του θα κατακτήσει το έβδομο τρόπαιό της.

Η μπασκετική «D-Day», δηλαδή η σύγχρονη απόβαση του ελληνικού μπάσκετ στα ευρωπαϊκά σαλόνια, είχε εξαρχής ξεκάθαρο στόχο: την κούπα. Οπως εξαρχής ήταν δεδομένο πως δεν θα μπορούσαν κι οι δύο «αιώνιοι» να χαρούν. Ο Ολυμπιακός, που εκ προοιμίου είχε υψηλότερο εμπόδιο να υπερκεράσει, δεν τα κατάφερε τελικά απέναντι στη Ρεάλ, οπότε ο κλήρος πέφτει πλέον στον Παναθηναϊκό. Μιλάμε, φυσικά, για ένα… βουνό από αστέρια στο αποψινό ματς: έξι ο Παναθηναϊκός και διψήφιος αριθμός απ’ τους Μαδριλένους.

Η αποστολή του «τριφυλλιού» θα ήταν ούτως ή άλλως δύσκολη, πόσω μάλλον αντιμετωπίζοντας την τρέχουσα έκδοση της «βασίλισσας». Ναι, ο Παναθηναϊκός δεν είναι κανένας χθεσινός, αλλά το σημαντικότερο, που το αντιλαμβάνεται κι ο πλέον αδαής, είναι να μην παρουσιαστεί σαν προχθεσινός Ολυμπιακός.

Ούτε κατά διάνοια δεν πρέπει οι «πράσινοι» να κάνουν ημίχρονο όπως το πρώτο εικοσάλεπτο των «ερυθρολεύκων» στη δική τους σύγκρουση με τη Ρεάλ. Είναι εκ των ων ουκ άνευ για όποιον θέλει να έχει τύχη απέναντι στους Μαδριλένους του Τσους Ματέο.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News