Ντράζεν Πέτροβιτς: Η μέρα που τον ζήλεψε ο Χάρος...
«Μαύρη» ημέρα είναι για το ευρωπαϊκό μπάσκετ η 7η Ιουνίου 1993, αφού τότε έφυγε με τραγικό τρόπο απ’ τη ζωή ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια που ανέδειξε ποτέ. Ο Ντράζεν Πέτροβιτς.
Το προσωνύμιο «Μότσαρτ» σε προϊδεάζει για το τι έκανε ο Ντράζεν Πέτροβιτς μέσα στις τέσσερις γραμμές των γηπέδων μπάσκετ, ακόμα κι αν είσαι τόσο νέος που δεν τον έχεις προλάβει να αγωνίζεται.
Ήταν ένας καλλιτέχνης που αντί για κάποιο μουσικό όργανο ή παλέτα ζωγραφικής, κρατούσε την πορτοκαλί μπάλα. Και συνάμα διέθετε μια εκρηκτική προσωπικότητα μέσα και έξω από το παρκέ. Ήταν θαρρείς γραφτό να φύγει κι αυτός πολύ νέος από τη ζωή, όπως είχε συμβεί δύο αιώνες νωρίτερα με τον περίφημο Αυστριακό μουσικοσυνθέτη απ’ τον οποίο πήρε το παρατσούκλι του.
Είναι 7 Ιουνίου 1993. Ο Ντράζεν φεύγει από την Πολωνία, όπου είχε συμμετάσχει σε αγώνα της Εθνικής Κροατίας για τα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ, έχοντας και το άγχος του για το επόμενο βήμα της καριέρας του. Οι Νιου Τζέρσι Νετς δεν είχαν ανανεώσει ακόμα το συμβόλαιό του και το θερμό ενδιαφέρον που έχουν εκδηλώσει για την απόκτησή του ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, τον κάνουν να σκέφτεται την προοπτική να εγκαταλείψει το ΝΒΑ.
Παρότι ο «κολλητός» του, Στόγιαν Βράνκοβιτς, τον παρακαλά να επιστρέψει στην Κροατία μαζί με την υπόλοιπη αποστολή της Εθνικής, εκείνος αποφασίζει να ξεκινήσει οδικώς το ταξίδι μαζί με την Ουγγαρέζα φίλη του, μπασκετμπολίστρια και μοντέλο, Κλάρα Σάλαντζι (μετέπειτα σύζυγος του διεθνή Γερμανού ποδοσφαιριστή, Ολιβερ Μπίρχοφ) και την Τουρκάλα κοινή τους φίλη, επίσης παίκτρια του μπάσκετ, Χιλάλ Εντεμπάλ.
Λέγεται ότι μπορεί ο προορισμός τους να μην είναι το Ζάγκρεμπ αλλά η Αθήνα, όπου ο Παύλος Γιαννακόπουλος τού προσφέρει λευκή επιταγή για να υπογράψει στον Παναθηναϊκό. «Θα έρθω στην Ελλάδα για να κερδίσω ευρωπαϊκούς τίτλους», είχε πει στο περιθώριο των αγώνων της Εθνικής Κροατίας και κανείς δεν είχε καταλάβει αν το εννοούσε.
Το μοιραίο συμβαίνει γύρω στις 5:20 το απόγευμα, λίγο έξω από το Ίνγκολσταντ της Βαυαρίας. Ένα φορτηγό μπαίνει στο αντίθετο ρεύμα και πέφτει πάνω στο «Φολκσβάγκεν» της Σάλαντζι από την πλευρά του συνοδηγού, όπου ο Πέτροβιτς κοιμάται χωρίς να φορά ζώνη ασφαλείας. Οι δύο κοπέλες γλιτώνουν από θαύμα μόνο με σοβαρά τραύματα. Ο Ντράζεν, όμως, πεθαίνει ακαριαία.
Το θλιβερό μαντάτο σοκάρει την Κροατία, η οποία λίγο μετά την ανεξαρτησία της βλέπει τον μεγαλύτερο αθλητικό της ήρωα να χάνεται άδικα στα 28 του χρόνια. Στο πένθος, όμως, βυθίζεται και στην Ελλάδα, οι φίλαθλοι της οποίας ήλπιζαν ότι θα έβλεπαν τον Πέτροβιτς στον Παναθηναϊκό, για να ομορφύνει κι άλλο το ραγδαία ανερχόμενο (τότε) πρωτάθλημά μας. Αλλά και για να δουν πώς θα λειτουργούσε η συνύπαρξή του με τον δικό μας σούπερ σταρ, τον Νίκο Γκάλη.
Τριάντα ένα χρόνια αργότερα, ο μύθος του «Μότσαρτ» του μπάσκετ έχει προσλάβει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις, όπως συμβαίνει συνήθως με τους μεγάλους που φεύγουν πάνω στην ακμή. Αλλά θα μας φάει η περιέργεια για το πόσο ψηλότερα θα είχε φτάσει, αν η μοίρα δεν τον είχε ζηλέψει και τον είχε αφήσει κάνει αυτό που αγαπούσε για πολλά χρόνια ακόμα.
Τα κατορθώματά του στα γήπεδα
Ο Ντράζεν Πέτροβιτς πρόλαβε να αφήσει το αποτύπωμά του στο ευρωπαϊκό μπάσκετ κι ας «έφυγε» πολύ νέος. Το στενάχωρο είναι ότι ο Χάρος τον ζήλεψε και τον πήρε πάνω στην ωριμότητά του, όταν είχε αρχίσει να συνδυάζει το θέαμα με την ουσία.
Ήταν ο ηγέτης της Γιουγκοσλαβίας σε μερικές από τις τελευταίες επιτυχίες πριν τη διάλυσή της, όπως το Μουντομπάσκετ του 1990 και του Ευρωμπάσκετ του 1989. Ήταν παρών στα 19 του ακόμα και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες, το 1984, και συνέβαλε ώστε να φτάσει στο χάλκινο μετάλλιο, όπως και το 1988 στη Σεούλ, στο ασημένιο. Και βέβαια, το 1992 η πρωτοεμφανιζόμενη Κροατία στηρίχθηκε κατά κύριο λόγο σ’ εκείνον για να φτάσει στον τελικό κόντρα στην αυθεντική Dream Team των ΗΠΑ και να την κοντράρει για ένα ημίχρονο.
Αλλά και σε συλλογικό επίπεδο δεν πέτυχε λίγο. Ξεχώρισε από τα πρώτα του χρόνια ως έφηβος στη Σιμπένκα, την οποία οδήγησε σε τελικούς στο Κύπελλο Κόρατς και παραλίγο σε έναν τίτλο πρωταθλήτριας στην ενιαία Γιουγκοσλαβία. Από το 1984 έλαμψε με τα χρώματα της Τσιμπόνα, κατακτώντας δύο διαδοχικές χρονιές το Κύπελλο Πρωταθλητριών (1985, 1986). Κι όταν του επιτράπηκε να βγει εκτός Γιουγκοσλαβίας (1988) πήρε μεταγραφή στη Ρεάλ Μαδρίτης.
Ο τελικός του Κυπέλλου Κυπελλούχων κόντρα στη Σναϊντέρο Καζέρτα του Όσκαρ Σμιντ, στις 14 Μαρτίου 1989 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, έχει μείνει ιστορικός. Η Ρεάλ νίκησε 117-113 στην παράταση με τον Ντράζεν να σημειώνει 62 πόντους, έναντι των 44 του Σμιντ! Το κοινό της Αθήνας, που τον περιέλουζε με υβριστικά συνθήματα στο Ευρωμπάσκετ του 1987, είχε υποκλιθεί στο σπάνιο ταλέντο του.
Ο Πέτροβιτς, όμως, διακρίθηκε και στο ΝΒΑ όπου αγωνίστηκε με τους Νιου Τζέρσι Νετς από το 1991, όπου κέρδισε θέση βασικού τη δεύτερη και τελευταία, όπως αποδείχθηκε, σεζόν της ζωής του. Είχε δοκιμάσει την τύχη του και στους Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς τη διετία 1989-91, όμως δεν είχε καταφέρει να καθιερωθεί. Στους Νετς, όμως, είχε φτάσει στην κορύφωση της καριέρας του.
Η επιθυμία του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού να τον αποκτήσουν ήταν κάτι παραπάνω από δύσκολη υπόθεση, λέγεται όμως ότι τουλάχιστον ο Παύλος Γιαννακόπουλος είχε φτάσει κοντά.
Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 7 Ιουνίου
2015: Σκοτώνεται σε τροχαίο δυστύχημα σε προάστιο της Μόσχας ο Ρώσος χρυσός ολυμπιονίκης της ξιφασκίας (1996, 2000), Σεργκέι Σαρίκοφ.
2006: Ο Παναθηναϊκός κατακτά το πρωτάθλημα μπάσκετ, αφού νικά με 82-70 τον Ολυμπιακό στο κλειστό του ΟΑΚΑ και κάνει το 3-0 στη σειρά των τελικών. Πρώτος σκόρερ είναι ο Γιάκα Λάκοβιτς (18 π.), όμως ο αγώνας αμαυρώνεται από τις κροτίδες που πετούν οι οπαδοί των «πρασίνων» και προκαλούν ρήξη τυμπάνου στον Νίκο Αργυρόπουλο και εγκαύματα στα πλευρά στον Δημήτρη Καλαϊτζίδη.
2002: Η Αγγλία νικά με 1-0 την Αργεντινή με γκολ του Ντέιβιντ Μπέκαμ με πέναλτι στο 44′ και κάνει μεγάλο βήμα πρόκρισης από τον όμιλο της 1ης φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Άπω Ανατολής. Ο άσος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πανηγυρίζει έξαλλα και λόγω της αποβολής του στον αγώνα με την «αλμπισελέστε» για τη φάση των «16» το 1998, εξαιτίας της οποίας είχε δεχθεί αμέτρητες επικρίσεις από τους συμπατριώτες του.
1992: Ο Πανιώνιος υποβιβάζεται για πρώτη φορά στην ιστορία του στη Β’ Εθνική. Στην τελευταία αγωνιστική ηττάται με 4-0 στο Αλκαζάρ από τη μέχρι τότε ισόβαθμή του ΑΕΛ και σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα αποτελέσματα (κυρίως την εκτός έδρας νίκη της Ξάνθης επί του Αθηναϊκού στον Βύρωνα), μένει τελευταίος στην ισοβαθμία και ακολουθεί τους Εθνικό και Πανσερραϊκό στην δεύτερη τη τάξει κατηγορία.
1991: Ατομικό ρεκόρ επίτευξης πόντων σε αγώνα της Εθνικής Ελλάδας σημειώνει ο Παναγιώτης Φασούλας (34), στη νίκη με 93-85 επί της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών (η πρώην ΕΣΣΔ), στο τουρνουά για το Ιωβηλαίο του μπάσκετ του ΣΕΦ.
1989: Ανάμεσα στα 176 θύματα της αεροπορικής τραγωδίας που σημειώνεται στην πρωτεύουσα του Σουρινάμ, Παραμαρίμπο, βρίσκονται και 14 επαγγελματίες ποδοσφαιριστές με καταγωγή από τη χώρα της Νοτίου Αμερικής οι οποίοι αγωνίζονται σε ολλανδικές ομάδες (ανάμεσά τους και ο τερματοφύλακας του Άγιαξ, Λόιντ Ντούσμπουργκ), καθώς και ο προπονητής, Νικ Στίνστρα. Άλλοι τρεις επιβιώνουν, αλλά οι τραυματισμοί που έχουν υποστεί δεν θα τους επιτρέψουν να παίξουν ξανά ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο.
1987: Η Εθνική Ελλάδας νικά με 82-69 τη Γαλλία στον τελευταίο αγώνα της για τον πρώτο γύρο του Ευρωμπάσκετ και κερδίζει την πρόκριση στους «8», όπου την περιμένει η Ιταλία. Ο Νίκος Γκάλης αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ με 34 πόντους.
1981: Ο Μπιορν Μποργκ κατακτά το Ρολάν Γκαρός για έκτη φορά στην καριέρα του, χάρη στη νίκη του με 3-2 επί του Ιβάν Λεντλ στον τελικό (6-1, 4-6, 6-2, 3-6, 6-1). Οι έξι κατακτήσεις του γαλλικού γκραν σλαμ ήταν ρεκόρ μέχρι το 2012, όταν το κατέρριψε ο Ράφαελ Ναδάλ (ο οποίος έχει φτάσει πλέον τις 14 κατακτήσεις).
1978: Η Σκωτία που έχει ταξιδέψει με πλειάδα αστέρων στην Αργεντινή για το Παγκόσμιο Κύπελλο (Νταλγκλίς, Σούνες, Γκέμιλ, Τζόρνταν, Μακάρι κ.ά.) αναδεικνύεται ισόπαλη 1-1 με το αδύναμο Ιράν, αποτέλεσμα που θα της στερήσει την πρόκριση στους «8». Οι Σκωτσέζοι ανοίγουν το σκορ με αυτογκόλ του Εσκανταριάν (43′), όμως ο Νταναϊφάρ θα ισοφαρίσει στο 60′.
1970: Η Βραζιλία νικά την παγκόσμια πρωταθλήτρια Αγγλία με 1-0 με γκολ του Ζαϊρζίνιο και εξασφαλίζει την πρόκριση στους «8» του Μουντιάλ του Μεξικού. Ωστόσο, την παράσταση κλέβει ο Άγγλος τερματοφύλακας, Γκόρντον Μπανκς, με την περίφημη «απόκρουση του αιώνα» σε κεφαλιά του Πελέ στο πρώτο ημίχρονο.
1934: Η Γερμανία νικά με 3-2 την Αυστρία στον μικρό τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ιταλίας, με τον Ερνστ Λένερ να ανοίγει το σκορ μόλις στο 24ο δευτερόλεπτο. Το γκολ αυτό παραμένει το τρίτο πιο γρήγορο στην ιστορία της διοργάνωσης, πίσω από εκείνα του Χακάν Σουκούρ το 2002 (11 δευτερόλεπτα, στον μικρό τελικό, Τουρκία-Νότια Κορέα 3-2) και του Τσεχοσλοβάκου Βάτσλαβ Μάσεκ το 1962 (16 δευτερόλεπτα, στην ήττα με 3-1 από το Μεξικό).