Αντώνης Καρπετόπουλος: Το μυστικό του Αταμάν

Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος στο karpetshow.gr.

Διαβάζω διάφορα για τον Οσμάν δεξιά κι αριστερά και δεν θα έγραφα τίποτα, αν δεν διαπίστωνα ότι ελάχιστα έχουν γραφτεί για την πραγματική σημασία αυτής της σπουδαίας προσθήκης.

Αλλοι γράφουν για το τι έκανε στο ΝΒΑ, λες και το ελληνικό πρωτάθλημα κι η EuroLeague έχουν σχέση με το αμερικανικό πρωτάθλημα. Αλλοι σημειώνουν τι έχει κάνει στα παιχνίδια του με την Εφές εναντίον του Ολυμπιακού, λες κι απ’ αυτά δεν πέρασαν επτά χρόνια.

Οι πιο ψαγμένοι αναφέρουν πού θα χρησιμοποιηθεί, πού και πώς θα παίξει κτλ. Ολα αυτά έχουν ενδιαφέρον, αλλά νομίζω ότι δεν έχουν να κάνουν με το βασικότερο. Που είναι το γιατί ο Αταμάν τον διάλεξε.

Υπνος

Ο Αταμάν ξέρει πολύ καλά ένα πράγμα: πως πέρυσι τους έπιασε στον ύπνο όλους. Στο ξεκίνημα της σεζόν κανείς δεν περίμενε πως με μία ντουζίνα καινούργιους παίκτες ο Αταμάν θα παρουσίαζε τόσο γρήγορα μία ανταγωνιστική ομάδα και το κακό ξεκίνημα του Παναθηναϊκού έπεισε (;) τους ανταγωνιστές του πως παρά την προσθήκη του σολίστα Ναν, ο Αταμάν δεν θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα που λέγεται έλλειψη ομοιογένειας. Ο Αταμάν το πέτυχε με τον πλέον απλό τρόπο: κονταίνοντας νωρίς το ροτέισον. Αλλά φέτος το πράγμα πρέπει να γίνει υποχρεωτικά κάπως διαφορετικά.

Αλλη

Πέρυσι η αγωνιστική περίοδος του Παναθηναϊκού χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος της ο Παναθηναϊκός ακολουθεί κατά βάση το τι κάνει ο αντίπαλός του προσπαθώντας να το κάνει καλύτερα. Τρέχει π.χ. η Μακάμπι Τελ Αβίβ; Τρέχει πιο πολύ ο Παναθηναϊκός. Παίζει άμυνα η Αρμάνι; Παίζει σκληρότερη άμυνα ο Παναθηναϊκός.

Στη δεύτερη περίοδο της χρονιάς ο Παναθηναϊκός αρχίζει να δείχνει από παιχνίδι σε παιχνίδι όλο και πιο έντονα τα στοιχεία της ταυτότητάς του. Το αποκορύφωμα είναι το φάιναλ φορ, όπου κάνει δύο σπουδαία παιχνίδια ρυθμού, λυγίζοντας τη Φενέρ και βέβαια διαλύοντας τη Ρεάλ, αλλά το κάνει δείχνοντας μεγαλύτερες επιθετικές αρετές κι απ’τις δύο.

Χάνει

Οι επιθετικές αρετές είναι και το μυστικό της ανατροπής που κάνει με τον Ολυμπιακό και στα πλέι οφ. Ο Παναθηναϊκός χάνει τα δύο πρώτα παιχνίδια διότι ο Ολυμπιακός τον φρενάρει και κερδίζει τα τρία επόμενα επιβάλλοντας με τους γκαρντ του το παιχνίδι του. Τι φοβάται ο Αταμάν φέτος πριν απ’ το ξεκίνημα της χρονιάς; Να έχουν καταλάβει οι αντίπαλοί του πως παίζει.

Να ρίξουν το βάρος στον περιορισμό των περιφερειακών του και να βρουν ένα αντίδοτο απέναντι στον Ναν και τον Σλούκα, που πέρυσι ήταν αυτοί που πήραν την ομάδα απ’ το χέρι στα δύσκολα βρίσκοντας είτε σταθερούς συμπαραστάτες όπως ο Λεσόρ ή σωματοφύλακες που μίλησαν στα δύσκολα, όπως ο Ιωάννης Παπαπέτρου κι ο πάντοτε παρών Γκραντ.

Λογικές

Ο Αταμάν κάνει στις μεταγραφές τρεις επιλογές πολύ λογικές. Ο Γιουρτσεβέν έρχεται για να δώσει ανάσες στον Λεσόρ, κάτι που πέρυσι έκανε μόνο ο Κώστας Αντετοκούνμπο, που ταλαιπωρείται από τραυματισμούς. Ο σοφός Λορέντζο Μπράουν έρχεται να γίνει ο επιπλέον περιφερειακός παίκτης που μπορεί και να κουμαντάρει την ομάδα και να σκοράρει – και να τα κάνει όλα με προσωπικότητα.

Η προσθήκη του Μπράουν κάνει τη γραμμή των περιφερειακών του Παναθηναϊκού ακόμα πιο δυνατή, κυρίως διότι ο Αταμάν, που σε αυτή βασικά ποντάρει, δεν φοβάται πλέον κανέναν τραυματισμό, πράγμα που έχει τη σημασία του διότι πέρυσι από τραυματισμούς ταλαιπωρήθηκαν και ο Βιλντόσα, αλλά και ο Σλούκας.

Η τρίτη, όμως, προσθήκη είναι η πιο έξυπνη. Ο Οσμάν έρχεται για να δώσει στον Αταμάν τη δυνατότητα να παρουσιάσει πεντάδες πολύ σκληρές, που θα επιτρέπουν στον Παναθηναϊκό, στις βραδιές που αυτό είναι απαραίτητο, να κερδίσει παιχνίδια από την άμυνα, γεγονός που πέρυσι ήταν αντικειμενικά δύσκολο.

Τετράδα

Μία τετράδα με τους Λεσόρ, Χουάντσο, Οσμαν και Γκραντ (με έναν πέμπτο παίκτη που μπορεί να είναι οποιοσδήποτε) θα δώσει την πιθανότητα στον Παναθηναϊκό να είναι τόσο σκληρός αμυντικά, όσο ποτέ τα τελευταία χρόνια. Κυρίως ο Οσμάν προσφέρει τη δυνατότητα να εμφανίσει μία ομάδα εντελώς διαφορετική.

Μπορεί να είναι και πόλος στην επίθεση (δεν του λείπει τίποτα για να το κάνει) αλλά μπορεί και να είναι ο μαχητής στην άμυνα, που είτε ως «τριάρι», είτε ως «τεσσάρι» που μπορεί να μαρκάρει και μακριά από τη ρακέτα, μπορεί να δώσει το είδος του αμυντικού φίλτρου που έλειπε. Και στον Αταμάν το να έχει μία νέα ομάδα αρέσει πάντα.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί