Ολυμπιακός, Μενσά: Ο Μπαρτζώκας δεν ήθελε «αντικαταστάτη του Ράιτ», αλλά «το αντίθετο του Ράιτ»

Ολυμπιακός και Μπαρτζώκας έδωσαν νέο ορισμό στο «αντί-Ράιτ», αποκτώντας έναν πολύ διαφορετικό μπασκετμπολίστα από αυτόν που έχασαν για το υπόλοιπο της σεζόν. Μια απόλυτα στοχευμένη επιλογή.

Εκανε εντύπωση. Δεν είναι παράλογο: Ο Νέιτ Μενσά κατάγεται από έναν άλλον μπασκετικό κόσμο. Από το παγόβουνο των Ηνωμένων Πολιτειών. Από εκεί που άπαντες οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν τους… πάνω – πάνω και μόνο ελάχιστοι τους χιλιάδες αξιόλογους μπασκετμπολίστες των κολλεγίων, της G-League και των 2-Way συμβολαίων. Λογικό.

Ενας από τους «πολλούς» είναι και ο νέος (τρίτος) σέντερ του Ολυμπιακού. Ενας 26χρονος που ετοιμάζεται για την μόλις τρίτη του επαγγελματική σεζόν στο μπάσκετ. Στο άθλημα που τον διάλεξε, πολύ περισσότερο από ότι το διάλεξε αυτός. Στα 13 του, αφίσα ήταν ο Εσιέν, ο Γιεμπόα κι ο Αμπεντί Πελέ, όμως η φύση δε ρωτάει προτιμήσεις. Στα 210 εκατοστά έφτασε το μπόι και στα 226 (!) το άνοιγμα των φτερών. Το μπάσκετ, λοιπόν, και η θέση του σέντερ ήταν μονόδρομος. Οχι, βέβαια, ότι δε το αγάπησε.

Το λάτρεψε, όπως λάτρεψαν τον ίδιο στους Αζτεκς του Σαν Ντιέγκο. Την ομάδα και την πόλη που ευθύνονται για τα λίγα επαγγελματικά του χρόνια, αφού του… έκλεψαν την καρδιά και τον ανάγκασαν να πάρει μερικές όχι καθαρά επαγγελματικές αποφάσεις. Είναι ρέκορντμαν συμμετοχών και μπλοκ. Θρύλος κανονικός.

Ο Μπαρτζώκας ξέρει τι παίρνει

Για κάποιον που δεν τον γνώριζε, τα δέκα πρώτα λεπτά έρευνας για το προφίλ του Γκανέζου γίγαντα ήταν μία διαδικασία κατανόησης σκέψης. Του λεγόμενου… «τι του βρήκε».

Η περίπτωσή του είναι αυτή ενός παίκτη που τα ερωτήματα που τον αφορούν, δίνουν και τις απαντήσεις αν αντιστραφούν. Γιατί είχε μόνο 1,3 πόντους στο NBA, ενώ έπαιζε για τον αξιοσέβαστο χρόνο των 12.3 λεπτών; Η απάντηση δίνεται από το ερώτημα «γιατί έπαιρνε 12.3 λεπτά ενώ σκόραρε μόλις 1.3 πόντους;».

Με μία ανάλογη διαδικασία βρίσκει κανείς την απάντηση στο ερώτημα για τον λόγο που επιλέχθηκε από τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Από έναν προπονητή που έχει γαλόνια για την επιλογή και εξέλιξη ψηλών διαφορετικού τύπου, επιπέδου, ηλικίας και ποιότητας. Κανένας δε τον… κορόιδεψε, λέγοντάς του ότι παίρνει έναν μπασκετμπολίστα με επιθετικές αρετές. Δεν έχει. Τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Ξεχωρίζει αλλιώς. Αυτό του στοίχισε, κιόλας, στις λίγκες που επιβιώνει η επίθεση (NBA και περισσότερο G-League), αυτό τον έκανε πρώτο μάγκα στη Mountain West Conference, που οι γνωρίζοντες χαρακτηρίζουν ως την «πιο αμυντική περιφέρεια».

Ο προπονητής των Πειραιωτών έκρινε ότι η ομάδα του δε χρειάζεται ακόμα έναν παίκτη – «scoring option» για τον ρόλο του τρίτου ψηλού. Προτίμησε έναν ρολίστα, ελίτ rim protector του αμερικανικού μπάσκετ, που – τουλάχιστον – δε θα του δημιουργήσει προβλήματα, ιδιαίτερα αν προσαρμοστεί σχετικά γρήγορα. Το παράδοξο είναι ότι στην προκειμένη περίπτωση, «αντί-Ράιτ» δε σημαίνει «αντικαταστάτης του Ράιτ» αλλά… «αντίθετο του Ράιτ». Το άλλο άκρο από έναν σέντερ ενστίκτου, που ζει για την επίθεση και μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα με την ασυνέπειά του στην άμυνα.

Ο Μπαρτζώκας ξέρει καλά και αυτό αποδεικνύεται από το απλό: «Καλύτερες» επιλογές, υπό την έννοια του «πιο φαντεζί» ή σίγουρα του «πιο δημοφιλούς», υπήρχαν στην αγορά ή τουλάχιστον θα προέκυπταν. Τα χρήματα ήταν διαθέσιμα. Ο προπονητής «έδειξε» Μενσά, άσχετα από το αν ήταν η πρώτη ή η δεύτερη επιλογή του.

Το μόνο πρόβλημα

Δεν είναι πρόβλημα το ότι ο Μενσά «δε σκοράρει», όπως ακριβώς δεν είναι πρόβλημα το ότι… ο Σορτς δεν κατεβάζει ριμπάουντ. Πρόβλημα – ή τουλάχιστον προβληματισμός – είναι η μηδενική του εμπειρία από τα παρκέ της Ευρώπης και του λεγόμενου FIBA basketball. Κανόνες και συνήθειες έχουν διαφορές. Για έναν αμυντικό ψηλό, βέβαια, μπορεί να είναι και ευνοϊκές.

Σε κάθε περίπτωση, το «πείραμα» έχει ενδιαφέρον. Δεν πρόκειται για… ευκαιριακό γάμο, αλλά για μία στοχευμένη απόκτηση, ενδεικτική του πλάνου ενός αποδεδειγμένα καλού «recruiter».

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News