Γιώργος Χελάκης: Οσοι ξέρουν… καλό Μπαρτζώκα δεν ανησυχούν για τέτοια πράγματα

Νίκη με γκρίνια και προβληματισμό. Συμβαίνουν αυτά όταν έχεις δημιουργήσει μία ομάδα με λαμπρούς αστέρες κι έχει φιλοτεχνηθεί μία εικόνα ότι όποιον βρίσκεις μπροστά σου θα τον διαλύεις. Σπεύδω να τονίσω ότι αυτή την εικόνα δεν την φιλοτέχνησε ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Είναι μία κατασκευή εκείνων που εξακολουθούν να νομίζουν πως μία ομάδα είναι το άθροισμα του ταλέντου των παικτών που τη στελεχώνουν. Οτι δεν είναι έτσι έχει αποδειχτεί εδώ και δεκάδες χρόνια στον ομαδικό αθλητισμό, αλλά είναι κι εκείνοι που παίρνουν τις επιθυμίες τους για πραγματικότητα και μετά τις περνάνε από μικρόφωνο και πληκτρολόγια.

H Αλμπα, παίζοντας το γνωστό ανέμελο μπάσκετ των μικρών κατοχών, λίγο έλειψε να κάνει τη ζημιά στο ΣΕΦ. Τέτοιες ζημιές έχουμε δει να συμβαίνουν πάμπολλες φορές στο μπάσκετ. Κανένας δεν είναι χαμένος από χέρι, ειδικά όταν του πάνε τα πρώτα σουτ κι απελευθερώνεται. Κι αφού συνέβαιναν αυτά στο ΣΕΦ άρχισε η γκρίνια επειδή ο Μπαρτζώκας δεν εννοούσε ν’ αλλάξει την πάγια τακτική του.

Η «δεύτερη» πεντάδα στη δεύτερη περίοδο κι ό,τι είχε «χτίσει» η ομάδα στην πρώτη πήγαινε περίπατο. Προφανώς, κατά τη γνώμη των όψιμων επικριτών, που αύριο θα μεταβληθούν και πάλι σε φανατικούς υποστηρικτές, ο κόουτς των «ερυθρολεύκων» δεν έχει το δικαίωμα να φέρει στο παιχνίδι παίκτες όπως ο Γκος, ο ΜακΚίσικ κι ο Ντόρσεϊ.

Πρέπει να παίζει έχοντας συνεχώς στο παρκέ τον Βεζένκοφ και τον Φουρνιέ. Οσοι ξέρουν… καλό Μπαρτζώκα αντιλαμβάνονται ότι κάτι τέτοιο δεν γίνεται. Oκόουτς έχει σταθερές αντιλήψεις στη διαχείριση του παιχνιδιού και σπάνια τις αλλάζει.

Ολοι θεωρούσαν ότι στο τέλος θα δώσει εντολή για φάουλ, αφού η κατοχή ήταν στην Αλμπα κι η διαφορά στους τρεις πόντους. Αυτός ζήτησε καλή άμυνα. Το σουτ δεν μπήκε κι οι «ερυθρόλευκοι» πήραν τη νίκη. Οταν ήρθε η ώρα, ο Φουρνιέ κι ο Βεζένκοφ ήταν στο παρκέ και με προσωπικούς πόντους καθάρισαν το ματς. Εδώ είναι το λεπτό σημείο.

Ο Φουρνιέ κι ο Βεζένκοφ έχουν κατοχυρωμένο το δικαίωμα να παίρνουν περισσότερες προσπάθειες, ακόμα κι όταν τα σουτ δεν μπαίνουν. Το ανέχεται ο προπονητής, το ανέχεται -αν δεν το επιζητεί- κι από πάνω ο κόσμος. Για τον Γκος και τον Ντόρσεϊ δεν υπάρχουν τέτοια περιθώρια.

Ειδικά όταν έχουν στον νου τους να γραφτούν στη στατιστική κι όχι να παίξουν την άμυνα που ζητεί ο προπονητή τους. Εδώ είναι μία δύσκολη εξίσωση που θα πρέπει να επιλυθεί. Κατά τ’ άλλα η εμφάνιση του Μουσταφά Φαλ ήταν μία μεγάλη ανακούφιση για τον Ολυμπιακό. Το ίδιο μπορούμε να πούμε για το μυαλωμένο παιχνίδι του Βιλντόσα που έπαιξε περισσότερο για την ομάδα και λιγότερο για τη στατιστική (πέντε πόντους, δύο ασίστ). Για να μεγαλουργούν ο Φουρνιέ κι ο Βεζένκοφ χρειάζονται παίκτες όπως ο Παπανικολάου, ο Βιλντόσα κι ο Γουόκαπ, που θα κάνουν τις άλλες (χαμαλο)δουλειές.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News