Ολυμπιακός: Ο Ντόρσεϊ δεν έχει την δικαιολογία των άλλων και ο Μπαρτζώκας... κρούει τον κώδωνα

Είναι δεδομένο ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά με τον Τάιλερ Ντόρσεϊ στον Ολυμπιακό. Δε χρειάζεται ούτε γνώση του παρασκηνίου, ούτε και κάποια ειδίκευση στην ανάγνωση της γλώσσας του σώματος για να το αντιληφθεί κανείς.

Αρκεί μία ματιά στον χρόνο συμμετοχής. Μέσα στον Δεκέμβρη: Μηδέν λεπτά κόντρα σε Βίρτους, Ζαλγκίρις και Αρμάνι, 10’ με τον Ερυθρό Αστέρα, 6’ με την Παρί, 14’ μόνο με την ουραγό, Αλμπα. Ακόμα και στο πρωτάθλημα, διαβατήριο δε σημαίνει λεπτά. Το πεντάλεπτο με τον Αρη ήταν… χοντρό, αλλά ενδεικτικά είναι και τα δεκάλεπτα κόντρα σε Πανιώνιο και Μαρούσι. Στο πρωτάθλημα, ο Λαρεντζάκης παίρνει – σταθερά πλέον – περισσότερο χρόνο.

Κι όταν μιλάμε για τον Τάιλερ Ντόρσεϊ, μιλάμε για ένα από τα βασικά στελέχη της εκπληκτικής ομάδας του 21/22. Για τον 18ο σκόρερ εκείνης της EuroLeague, με μέσο όρο 13,4 πόντων ανά παιχνίδι. Φέτος, τίποτα δε θυμίζει τον «Ντόρσεϊ του Μπαρτζώκα». Πολλά θυμίζουν, όμως, τον Ντόρσεϊ της Φενέρ. Τον… χαμένο στο διάστημα σουτέρ, που δε βρίσκει ρόλο στο πλάνο.

«Πλάνο». Η λέξη που χρησιμοποίησε ο Μπαρτζώκας για να απαντήσει – ευθέως πλέον – σχετικά με το ζήτημα της παρουσίας – απουσίας του Ελληνοαμερικανού. «Οποιος μένει στο πλάνο θα παίζει και θα παίζει πολύ, αποδεδειγμένα και διαχρονικά», ανέφερε στη συνέντευξη Τύπου – συνέχεια των προηγούμενων του πρωταθλήματος.

Πράγματι αποδεδειγμένη και διαχρονική αλήθεια στον αθλητισμό. Αλήθεια που ισχύει για τον Λαρεντζάκη, ισχύει και για τον Φουρνιέ. Για τον πρώτο και για τον τελευταίο τροχό ενός ρόστερ, που μέσα στη σεζόν πάντα ανκατατάσσεται.

Οχι, κανένας δεν είχε πει στον Ντόρσεϊ όταν υπέγραφε το (παχυλό) συμβόλαιό του ότι λίγο αργότερα θα έπιανε λιμάνι ένας σταρ από το NBA, πάνω στη θέση και στα λεπτά του. Κανένας, όμως, δεν είπε ότι αυτό πρέπει να αφαιρέσει κάθε διάθεση πραγματικής συμμετοχής στο «πλάνο» του συλλόγου.

Υπάρχει, ασφαλώς, χρόνος να διορθωθεί το μεγαλύτερο – ως τώρα – πρόβλημα της πολυπροσωπίας του φετινού «ερυθρόλευκου» ρόστερ. Και είναι ουσιαστικά αναγκαίο για τον Ολυμπιακό, που βλέπει τους «τελευταίους» του παίκτες να είναι αυτοί με τα απαραίτητα για τον Μάιο διαβατήρια. Με τον Ντόρσεϊ ισχύουν τα παραπάνω, ο Μήτρου – Λονγκ δε μπήκε ποτέ, ο Λαρεντζάκης έχει από πάνω του… μισή ντουζίνα ακριβότερους συμπαίκτες.

Δεν ήταν μόνο για αυτόν

Οι δηλώσεις του κόουτς του Ολυμπιακού, βέβαια, δεν αφορούσαν αποκλειστικά τον Ντόρσεϊ. Αφορούσαν και πολλούς από τους συμπαίκτες του, οι περισσότεροι εκ των οποίων έχουν ευκολότερο έργο στη μάχη του χρόνου. Δεν έδειξαν, στο μεγαλύτερο διάστημα, να υπηρετούν κάποιο «πλάνο», αλλά αυτοί δεν είχαν τόσα να αποδείξουν. Αντιθέτως είχαν τη… λογική υποσυνείδητη δικαιολογία των συνεχόμενων νικών.

Ο Μπαρτζώκας βλέπει την ομάδα του να νικά, αλλά συμμερίζεται το κλίμα που την περιτριγυρίζει. Συμφωνεί με τις δηλώσεις πολλών παικτών του, που αναφέρονται σε θέματα σε άμυνα και διάθεση, αλλά στην πράξη δρουν μόνο όταν… επιβάλλεται. Εκείνος θέλει να βλέπει μπάσκετ Ολυμπιακού για περισσότερα από δέκα λεπτά, εκείνοι θέλουν να κερδίζουν με τη λιγότερη πιθανή καταπόνηση. Τα καταφέρνουν, άρα δεν αφήνουν και περιθώρια για πραγματική κριτική. Μόνο για καμπανάκια, σαν αυτά που χτυπά κάθε Σαββατοκύριακο ο άνθρωπος που έχει αναλάβει να διαχειριστεί και αυτή τη συνθήκη. Μέχρι σήμερα, Γενάρη, με επιτυχία.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News