Αντώνης Καρπετόπουλος: Το showtime από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό
Και τα δυο ματς θα μπορούσαν να είναι για τις ελληνικές ομάδες περίπλοκα.
Ο Ολυμπιακός είναι από χθες μόνος πρώτος στην βαθμολογία της Ευρωλίγκας χάρη στην εύκολη νίκη του στο ματς με την Μπάγερν Μονάχου. Ο ΠΑΟ τον ακολουθεί κατά πόδας έχοντας κάνει την πέμπτη στη σειρά νίκη του συντρίβοντας την Παρτιζάν την Πέμπτη στο ΣΕΦ.
Και τα δυο ματς θα μπορούσαν να είναι για τις ελληνικές ομάδες περίπλοκα. Ο ΠΑΟ δεν είχε εκτός από τους ΛεΣόρ και Γκριγκόνις που λείπουν καιρό, τον Κώστα Αντετοκούνμπο που δεν μπορεί να ξεπεράσει τα προβλήματα που από την αρχή της σεζόν τον ταλαιπωρούν και τους Σλούκα και Μπράουν που έμειναν εκτός για να προφυλαχτούν από χειρότερα – ο Αταμάν βρέθηκε να έχει όλους κι όλους 11 παίκτες, κι όμως αυτό δεν είχε την παραμικρή δυσάρεστη επίπτωση: ο ΠΑΟ κέρδισε την ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς πιο εύκολα από όσο δείχνει το τελικό 96-84. Ο Ολυμπιακός έχασε από ιώσεις του Φουρνιέ και Παπανικολάου και στην διάρκεια του ματς με τους Γερμανούς πόνεσε στη μέση ο Γουόκαπ που αγωνίστηκε όλα κι όλα πέντε λεπτά στην αρχή του. Κι όμως έκανε ίσως το καλύτερη εφετινό παιγνίδι του φτάνοντας τους 112 πόντους (!) σε μια βραδιά που είχε 36 ασίστ, 16 τρίποντα και μόλις 12 πόντους από βολές. Φυσικά λειτούργησε και η άμυνά του, πράγμα που φαίνεται από τους μόλις 69 πόντους της Μπάγερν και κυρίως από το ολοστρόγγυλο μηδέν που είχε ως επιθετική παραγωγή ο καλός σκόρερ που λέγεται Εντουαρντς.
Η ερώτηση είναι πως με τόσες απουσίες προέκυψαν αυτά τα show time. H προφανής απάντηση είναι ότι οι δυο ομάδες είχαν σε εντυπωσιακές βραδιές τους δυο σκόρερ τους: ο Βεζένκοφ το βράδυ της Παρασκευής στο ΣΕΦ ήταν σαν να απαντάει στα θαυμαστά που έκανε ο Ναν την Πέμπτη στο ΟΑΚΑ. Όταν ο Βεζένκοφ βάζει 45 πόντους, χωρίς επί της ουσίας να χάσει σουτ, προφανώς είναι λογικό ο Ολυμπιακός να φτάνει τους 110 όποιοι κι αν είναι η συμπαίκτες του Σάσα: χρειάζεται απλά οι 8-9 συμπαίκτες του, που θα χρησιμοποιηθούν υποχρεωτικά, να βάλουν όλοι μαζί 60 πόντους! Κι όταν ο Ναν είναι ασταμάτητος, κι έχει και οργανωτικά καθαρό μυαλό, όσοι γκαρντ και να λείπουν από τον ΠΑΟ, η νίκη θα ρθει εύκολα γιατί ο Αμερικάνος «σκοτώνει». Αλλά αυτά είναι τα προφανή.
Οι ειδικοί στην διαχείριση
Ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟ έχουν μεγάλα ρόστερ – κι αυτό το λέγαμε από το καλοκαίρι. Εχουν όμως την τύχη να έχουν και δυο προπονητές που ξέρουν από διαχείριση ειδικών δυσκολιών: θα λεγα ότι ζουν για να κάνουν αυτό κυρίως. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας χρόνια τώρα έχει μάθει να ζει με προβλήματα απουσιών: συχνά αυτές τις εκμεταλλεύεται για να πείσει τους παίκτες του ότι είναι η στιγμή να δώσουν το κάτι παραπάνω. Το παιγνίδι του Ολυμπιακού όλα τα προηγούμενα χρόνια βασιζόταν κυρίως σε αυτές τις ατομικές υπερβάσεις που έρχονταν βέβαια πάντα εντός πλάνου: ο Μπαρτζώκας όταν η ομάδα του έχει απουσίες ζητά από τους παίκτες να αφήσουν κατά μέρους εγωισμούς και να συνεργαστούν σε άμυνα και επίθεση πιο πολύ γιατί η περίσταση το απαιτεί. Αυτός ο τρόπος διαχείρισης είναι το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς του: οι παίκτες του Ολυμπιακού έχουν πολλές φορές αποδείξει πως μπορεί να παίζουν και για αυτούς που λείπουν, όχι κάνοντας απαραίτητα τις δουλειές τους αλλά συνεισφέροντας στο κοινό ταμείο. Ετσι απόντος του Παπανικολάου (αλλά και του Γουόκαπ) ο Γκος, ο Βιλντόζα κι ο Λαρεντζάκης άφησαν άποντο τον Εντουαρτς και κράτησαν στους 5 πόντους τον Νέπιερ – αν ο Παπ και ο Γουόκαπ ήταν καλά, θα υπήρχε πιθανότατα από τους αντικαταστάτες του λιγότερη προσήλωση. Τις προσπάθειες του Φουρνιέ τις πήρε βέβαια για ένα βράδυ κυρίως ο Βεζένκοφ, αλλά αυτό ήταν μάλλον προβλεπόμενο – με τον Πίτερς να παίζει για πολλή ώρα στο «3», είχε λιγότερο κόσμο να τον κυνηγάει και πήρε την μπάλα πιο πολύ, ενώ αγωνίστηκε και πολύ: τα 36 του λεπρά στο παρκέ είναι κάτι σπάνιο.
Ο Ολυμπιακός πιέζοντας από νωρίς άρχισε το ματς ξεφεύγοντας με 11-1, κι όταν στο τέλος η Μπάγερν παραδόθηκε, αφού κάθε φορά που πλησίαζε ο Ολυμπιακός ξέφευγε με μικρά σερί, ο Βεζένκοφ μετέτρεψε το παιγνίδι σε επίδειξη. Κρίμα που ο Μπαρτζώκας δεν τον άφησε να φτάσει τους 50 πόντους, αλλά προφανώς ο κόουτς δεν ήθελε ένα τέτοιο κατόρθωμα να επισκιάσει εντελώς μια πολύ καλή συνολική προσπάθεια πρώτα από όλα στην άμυνα: αυτός αυτή κυρίως ήθελε να δει. Και την είδε.
Ο μετρ του μικρού ρόστερ
Από την άλλη στον ΠΑΟ υπάρχει ένας μετρ του μικρού rotation όπως είναι ο Αταμάν. Ενώ προπονητές στεναχωριούνται όταν χάνουν παίκτες, ο Τούρκος μοιάζει να μην τον απασχολεί αυτό καθόλου. Η λύση του είναι πάντα η πιο απλή – παίζουν οι καλύτεροι περισσότερο. Κάπως έτσι απέναντι στην Παρτιζάν ο Ναν αγωνίστηκε 35 λεπτά, ο Γραντ 37, ο Χουάντσο 36, ο Οσμάν 27 και ο Γιούρτσεβεν 30! Θα το έκανε κάθε προπονητής αυτό; Δεν νομίζω. Οι περισσότεροι θα έδιναν χρόνο συμμετοχής σε σχεδόν μόνιμους αναπληρωματικούς, θα τους έλεγαν πως απόψε θα έχουν την ευκαιρία τους κτλ κτλ. Αλλά ο Αταμάν είναι άλλης λογικής: θεωρεί πως για ένα παίκτη ο χρόνος που αγωνίζεται αποτελεί ανταμοιβή για την γενική προσήλωσή του. Δείτε τις περιπτώσεις του Γιουρτσεβέν και του Γκέμπριελ. Ο Γκέμπριελ νόμιζαν όλοι ότι από την στιγμή που ήρθε θα έπαιρνε ένα μεγάλο μέρος του χρόνου του ΛεΣόρ. Δεν συνέβη τίποτα τέτοιο: ο σεβασμός σε ένα είδος εσωτερικής ιεραρχίας (που στις ομάδες του Αταμάν πάντα υπάρχει) επέβαλε να παίξει πιο πολύ ο Γιουρτσεβέν. Κι όσο αυτός, επιθετικά ειδικά, ανταποκρίνεται θα παίζει πολύ: άλλωστε οι συνεργασίες του με τον Γκραντ και τον Ναν λειτουργούν. Βέβαια η πρωτοκαθεδρία του Ναν είναι αυτή που δημιουργεί αυτή την στιγμή την δομή της χρήσιμης εσωτερικής ιεραρχίας: ο Αμερικάνος είναι πάνω από όλους σε όλα. Κόντρα στην Παρτιζάν έδινε την εντύπωση πως στιγμές στιγμές έπαιζε μόνος του. Όταν έχει σταθερά πάνω από 25 πόντους ο ΠΑΟ θα πλησιάζει τους εκατό, ειδικά στο ΟΑΚΑ, απέναντι στον οποιονδήποτε.
Μόνοι τους και όλοι οι άλλοι
Οι εντυπωσιακές αυτές εμφανίσεις του Ολυμπιακού και του ΠΑΟ εν μέσω προβλημάτων έχουν να κάνουν φυσικά και με τους αντιπάλους τους. Η Μπάγερν Μονάχου, που είχε κι αυτή απουσίες, αγαπάει το τρέξιμο και το τρίποντο, αλλά τρέχει λιγότερο από όσο στην αρχή και αν την φρενάρεις την βραχυκυκλώνεις: ο Ολυμπιακός το έκανε υποδειγματικά υποχρεώνοντας την να παίξει αργά στην επίθεσή της. Η Παρτιζάν, που ξεκίνησε την σεζόν με 11 καινούργιους παίκτες, δεν έχει την ικανότητα να γυρίσει ένα ματς που δεν εξελίσσεται ακριβώς όπως θα ήθελε: για αυτό άλλωστε είναι περισσότερο αξιόπιστη εντός έδρας. Αλλά δεν φταίνε ο Ολυμπιακός κι ο ΠΑΟ αν φέτος η Ευρωλίγκα είναι γεμάτη από μονοδιάστατες ομάδες που στην καλύτερη των περιπτώσεων ξέρουν να κάνουν ένα μόνο πράγμα.
Οσο οι αγωνιστικές περνούν γίνεται φανερό πως δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Ευρωλίγκα ομάδα να κερδίσει τον Ολυμπιακό ή τον ΠΑΟ σε σειρά play off: τρεις νίκες σε πέντε ματς απέναντι σε αυτές τις ομάδες μοιάζουν κάτι απίθανο. Βέβαια οι περιπέτειες μέχρι το Final 4 θα είναι ακόμα πολλές. Η αίσθηση όμως πως και οι δυο μπορούν να παίξουν ακόμα καλύτερα, όταν υπάρχει μετά από παιγνίδια στα οποία έκαναν περιπάτους, είναι κάτι πραγματικά πρωτόγνωρο για τον κόσμο που γεμίζει το ΣΕΦ και το ΟΑΚΑ για να χαρεί μπάσκετ…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Νότιγχαμ: Εβδομη σερί νίκη και πρόκριση στο Κύπελλο!
- Θρίαμβος Μαρινάκη κατά Καρυπίδη: Η μεγάλη νίκη στην μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση
- Αντώνης Καρπετόπουλος: Το showtime από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό
- Ο Ολυμπιακός… πέρα από τον Βεζένκοφ: Το σπασμένο χειριστήριο και ο δεύτερος «άσος» στο μανίκι του Μπαρτζώκα
- ΑΕΚ: Τίτλοι τέλους για τον Νόρντιν Άμραμπατ