Γιώργος Χελάκης: Η ευρω-προέλαση του Ολυμπιακού είναι έργο Μπαρτζώκα

Αν βρισκόμαστε στο Νοέμβριο, θα το βλέπαμε διαφορετικά. Με μεγαλύτερη επιφύλαξη. Θα λέγαμε νωρίς είναι ακόμα υπάρχουν πράγματα που θα αλλάξουν, όχι μόνο σε έναν μεγάλο νικητή αλλά και σε έναν μεγάλο χαμένο. Γενικά στη φετινή Ευρωλίγκα όλα είναι ρευστά και μονίμως (;) μεταβαλλόμενα. Δείτε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Παίζει την Τρίτη ο Ολυμπιακός στη Βιτόρια και παίρνει τη νίκη με την ψυχή στο στόμα και σχεδόν στο τελευταίο σουτ. Του έβγαλε τη γλώσσα η Μπασκόνια. Πάει ταλαιπωρημένος μετά από αυτό το παιχνίδι στη Μαδρίτη και κάνει την Ρεάλ «μία χόρτα». Την καθηλώνει και την κερδίζει πολύ ποιο εύκολα από όσο δείχνει το τελικό σκορ.

Τι θα περίμενε κανείς; Σχετικά εύκολη νίκη στη Βιτόρια και νίκη διά πυρός και σιδήρου στη Μαδρίτη. Ε, το έργο παίχτηκε απότομα. Οπως και να το κάνεις, μιλάμε για εφτά νίκες σερί και πρωτιά στη κατάταξη. Η εικόνα του Ολυμπιακού δείχνει πως το πλεονέκτημα έδρας δεν χάνεται. Πιθανότατα θα έρθει και με πρωτιά στην κανονική διάρκεια. Σίγουρο δεν είναι τίποτα, αλλά, βάζοντάς τα κάτω και αξιολογώντας την κατάσταση όλων των ομάδων, προς τα εκεί πάει το πράγμα.

Ο Ολυμπιακός πήγε πέρσι στο φάιναλ φορ με πάνω κάτω τους ίδιους παίκτες, αλλά χωρίς τους Σάσα Βεζένκοφ και Εβάν Φουρνιέ. Είναι δυνατό να μην πάει φέτος που τους έχει στη διάθεσή του να φορτώνουν τα καλάθια, ενώ περιμένει να μπει στα παρκέ και ο Εβανς; Τι λέει η λογική το γνωρίζουμε, αλλά στη φετινή Ευρωλίγκα τίποτα δεν είναι σταθερό εκτός ίσως από τον Ολυμπιακό. Ολα τα άλλα μεταμορφώνονται. Πού ήταν η Παρί και πού βρίσκεται τώρα. Πού ήταν η Μονακό πριν από τον Σπανούλη και πού βρίσκεται τώρα. Προσέξτε και κάτι άλλο. Πόσες ομάδες βρίσκονται με διαφορά μια νίκη από την τέταρτη ως τη δέκατη θέση της κατάταξης. Ολα μπορούν να γίνουν μέσα σε δυο αγωνιστικές. Καμμιά ομάδα δεν είναι χαμένη από χέρι και καμιά δεν έχει δέσει τνο γάιδαρό της. Εκτός ίσως από τον προπορευόμενο Ολυμπιακό.

Αυτή την στιγμή μόνο η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα εμφανίζει μια σταθερότητα που της επιτρέπει να παίζει χωρίς ιδιαίτερο άγχος και να μοιάζει αδιαφιλονίκητο φαβορί για μια από τις τέσσερεις θέσεις. Από εκεί και πέρα όλα παίζονται. Πριν ξεκινήσει η διαβολοβδομάδα όλα ήταν ανοικτά, ακόμα και για τους «ερυθρόλευκους». Οι δυο νίκες στην Ισπανία είναι που τους έβγαλε έξω από το κάδρο των… ανησυχούντων. Ολοι μιλούν για τον Εβάν Φουρνιέ και τον Σάσα Βεζένκοφ. Καλά κάνουν, αλλά δεν πρέπει να παραγνωρίζουν ότι οι ερυθρόλευκοι σχεδόν σε κάθε νικηφόρο παιχνίδι εμφανίζουν κι άλλους συμπρωταγωνιστές.

Θέλω να πω ότι τον Φουρνιέ και τον Βεζένκοφ πλαισιώνουν κάθε φορά και διαφορετικοί συμπρωταγωνιστές. Σ το φανταστικό ματς με την Ρεάλ ήταν οι Βιλντόσα και Γκος. Η τρομερή άμυνα στη δεύτερη και την τρίτη περίοδο ήταν έργο πολλών παικτών, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται ασφαλώς ο Μιλουτίνοφ και ο Παπανικολάου. Ο Ολυμπιακός διαθέτει εκτελεστές αλλά έχει και αμυντικούς γίγαντε,ς όπως έχει και αυτοματισμούς που δεν τους συναντάς σε άλλη ομάδα. Καμμιά ομάδα στην Ευρωλίγκα δεν σουτάρει με λιγότερες ντρίπλες και περισσότερες πάσες χωρίς να σκάει η μπάλα κάτω.

Αυτή η κατάσταση δεν οφείλεται στα ζεστά χέρια του Φουρνιέ και του Βεζένκοφ. Στην τρομερή δουλειά που κάνει ο Γιώργος Μπαρτζώκας οφείλεται.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News