Ολυμπιακός: Ο Βεζένκοφ παίζει μονό με την Ιστορία!

Η αξιολόγηση του μεγέθους μιας αθλητικής καριέρας δεν είναι κανονικά μια διαδικασία που λειτουργεί αλγοριθμικά. Δεν καταλαβαίνεις, δηλαδή, με μια εξίσωση, του τύπου «πόντοι συν ριμπάουντ συν ασίστ επί διακρίσεις» αν κάποιος μπασκετμπολίστας είναι μεγάλος ή σπουδαίος. 

Αν ο Μάικ Τζέιμς κλείσει την καριέρα του χωρίς να έχει πάρει ποτέ τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης, κανείς δε θα πει πως υπήρξε… μικρός. Οταν ο λαός θα συζητά στα διάφορα διαδικτυακά και φυσικά καφενεία για τον κορυφαίο όλων των εποχών στην Ευρώπη, θα έχει ένα σημείο στο οποίο θα υστερεί σημαντικά. 

Ο Σάσα Βεζένκοφ θα πάει στο Αμπου Ντάμπι και δε θα είναι πρωτάρης σε Final 4. Το τι σημαίνει αυτή η άδικη αλλά μαγική κατάληξη της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης το έχει μάθει από την καλή και κυρίως από την ανάποδη. 

Για τον MVP της σεζόν 22/23, βλέπετε, υπάρχει ένας μύθος. Εκείνος που λέει ότι δε συνεισφέρει τα ίδια όταν η μπάλα καίει… με βαθμούς Final 4. Οσοι το λένε, επιλέγουν να αγνοήσουν ένα γεγονός που υποτιμήθηκε από τη στιγμή που συνέβη, απλά γιατί η κατάληξη για την ομάδα δεν ήταν ευτυχής:

Ο Σάσα Βεζένκοφ είναι ο κάτοχος του ρεκόρ πόντων σε τελικό της EuroLeague με 29!

Οσους ακριβώς είχε σκοράρει και ο Σέιν Λάρκιν το 2019. Δυο μέρες νωρίτερα είχε βάλει 19 και ήταν ο πρώτος σκόρερ του ημιτελικού με τη Μονακό. 

Ο Βεζένκοφ καλείται να παίξει σε υψηλό επίπεδο γιατί είναι ο μεγάλος αστέρας της ομάδας, αλλά… δε χρωστά. Εχει ήδη αποδείξει ότι το μπάσκετ του είναι παντός καιρού. Και πάλι, όμως, υπάρχει ένα «πρέπει». Αυτή η ανάγκη να πιει το νερό και να πετάξει από πάνω του αυτόν τον αστερίσκο. 

Δεν είναι ότι του Αμπου Ντάμπι θα είναι η τελευταία του ευκαιρία. Στα 29 του, πλέον, ένας μπασκετμπολίστας είναι… έφηβος. Για τον Ολυμπιακό, όμως, η φετινή χρονιά μοιάζει με σταθμό. Δε θα τελειώσει ο κόσμος αν και φέτος φύγει από το Final 4 με τα χέρια του άδεια, αλλά σίγουρα θα υποβάλει τον εαυτό του σε ένα καθεστώς αφόρητης πίεσης. 

Στον παίκτη που πήγε στο NBA και επέστρεψε μέσα σε έναν χρόνο… διπλά διψασμένος και ακόμα πιο σταθερός, αξίζει να πετάξει από πάνω του αυτό το βαρίδι. Του αξίζει να σβήσει τους εφιάλτες που ακολουθούν τον ίδιο και την ομάδα του από τη νύχτα του Κάουνας. Του αξίζει να τον συζητάμε, σύντομα, ως έναν από τους μεγάλους του ελληνικού και του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Κι ας μην τον ενδιαφέρει καθόλου. 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News