Υπεράνω Ολων: Ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός δεν μπορεί να ακολουθήσει το μπάτζετ κάποιων ομάδων

Από εδώ θα λέμε μόνο αλήθειες. Δεν με ενδιαφέρει αν τις πιστεύουν οι «άλλοι». Ο χρόνος είναι ο απόλυτος κριτής και αποτελεί δικαίωση για όλα όσα λέγονται ή γράφονται.

Σίγουρα, μεσούσης της περιόδου, κάποια πράγματα μπορεί να αλλάζουν. Αλλά για να αλλάξουν, σημαίνει ότι η αρχική θέση ήταν και πάλι σωστή, όσον αφορά την κατάληξη των τροπαίων σε όλα τα αθλήματα.

Μετά από έναν μήνα, δικαιώθηκα ξανά όσον αφορά όλες τις μεταγραφές του Πανιωνίου στο βόλεϊ γυναικών (Ραχίμοβα, Ζακχαίου, Μπούσα, Βασίλεβα). Τότε που ακόμη και οι ρεπόρτερ της ομάδας τους δεν έγραφαν τίποτα.

Από τώρα, λοιπόν, το λέω: τα πρωταθλήματα σε βόλεϊ και μπάσκετ γυναικών έχουν αποκτήσει ξεκάθαρα φαβορί. Και δεν είναι άλλες ομάδες από τον Πανιώνιο και τον Αθηναϊκό, που ενισχύθηκαν και συνεχίζουν να ενισχύονται σε υπερθετικό βαθμό.

Δεν μπορεί να ακολουθήσει ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός τα μπάτζετ των συγκεκριμένων ομάδων. Ή μάλλον, μπορεί… αν καταστραφεί ή αν γράψει τα έξοδα στο χιόνι, δημιουργώντας χρέη, όπως έκαναν «άλλοι», και πέσει κατηγορίες για να γίνει φαβορί για μία ακόμη χρονιά.

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι θα καταθέσουμε τα όπλα. Θα φτιάξουμε ανταγωνιστικές ομάδες, μέχρι εκεί που φτάνει το χέρι μας. Μέχρι εκεί που υπολογίζουμε τα έσοδά μας.

Και φέτος, μήπως ο Αθηναϊκός δεν είχε μεγαλύτερο μπάτζετ; Ή ο Άλιμος στο πόλο; Και η κατάληξη των τροπαίων είδατε ποια ήταν. Ολυμπιακός σημαίνει μάχομαι μέχρι τέλους. Δεν παραδίδω τα σκήπτρα αμαχητί.

Ούτε ο Αθηναϊκός, ούτε ο Πανιώνιος, ούτε η Βουλιαγμένη – πόσο μάλλον οι ΠΑΟ και ΑΕΚ – δεν διατηρούν σε επίπεδο πρωταθλητισμού και τα έξι κύρια ομαδικά αθλήματα. Όλοι ρίχνουν το βάρος σε ένα, με σκοπό να πλήξουν εκεί – αν μπορέσουν – τον μόνιμο πρωταγωνιστή.

Η ΑΕΚ, για παράδειγμα, έχει την ευτυχία να ηγείται στο χάντμπολ επιχειρηματίας που ξοδεύει υπέρογκα ποσά κάθε χρόνο για να τη δει να διακρίνεται. Σε σχέση όμως με τα λεφτά που ρίχνει, είναι αποτυχημένος, βλέποντας τον Ολυμπιακό – από την ημέρα που έγινε η επανασύσταση του τμήματος – με το μισό μπάτζετ κάθε χρόνο να έχει 4 Πρωταθλήματα, 4 Κύπελλα, 3 Σούπερ Καπ και μια συμμετοχή σε ευρωπαϊκό τελικό τα τελευταία 8 χρόνια.

Θα βγουν, λοιπόν – όπως σας βλέπω και με βλέπετε – τα γνωστά «σαλιγκάρια» να γράφουν περί αποτυχιών της διοίκησης και λοιπά συναφή, αν καταλήξουν… του χρόνου οι τίτλοι στα θεωρητικά φαβορί.

Και τα λέω από τώρα για να ξέρετε τι μέλλει γενέσθαι. Ο Ολυμπιακός, όμως, δεν είναι φωτοβολίδα. Θα συνεχίσει να υπάρχει και όταν φύγουν οι χρηματοδότες στις «άλλες» ομάδες. Γιατί στηρίζεται στον λαό του και όχι στην εφήμερη προσωπική δόξα κάποιων.

Θα δούμε στο φινάλε ποια θα είναι η κατάληξη των χρημάτων που θα δαπανηθούν από τις υπόλοιπες ομάδες. Αρκετές φορές το χρήμα δεν τις κάνει ανίκητες. Ας γίνουν πρώτα σύνολο, και τα υπόλοιπα θα τα δούμε εν καιρώ, μέσα στα γήπεδα.

Εμείς πάντως, με Κοβάτσεβιτς και Δρακάκη στους πάγκους, με Στεφάνοβιτς, Τερζόγλου, Εμμανουηλίδου, Κούμπουρα, Αμπντεραχίμ, Κόνεο, Ιβάνιεκ, Ιουλία, Ηλιοπούλου, Σαμπάτη, Φακοπουλίδου, Οικονομίδου, έχοντας κρατήσει τον βασικό ελληνικό κορμό στο μπάσκετ, που ξέρει από συνθήκες πρωταθλητισμού – αποτελούμενο από τις Χριστινάκη, Καρλάφτη, Κολλάτου, Νικολοπούλου, Σπυριδοπούλου – και με τις μεταγραφές που θα ακολουθήσουν, θα εμφανιστούμε άκρως ανταγωνιστικοί.

Και όποιος θέλει, ας μας υποτιμήσει.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News