Αντώνης Καρπετόπουλος: Ας το κάνουμε πιο κατανοητό

Yπάρχει στο ελληνικό μπάσκετ πρόβλημα διεξαγωγής αγώνων; Αν πιστέψουμε όσα λένε δύο υπουργοί -κι όχι εγώ- δεν υπάρχει. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, είπε προχθές στον ΣΚΑΪ πως στο ματς του ΣΕΦ όλα στις εξέδρες ήταν σχεδόν άψογα. «Χθες είχαμε ένα παιχνίδι στο ΣΕΦ
που σε ό,τι αφορά την τάξη μέσα στο γήπεδο εξελίχτηκε καλά. Είχαμε, όμως, συμπεριφορές παραγόντων που είναι αξιόποινες, κανείς δεν είναι πάνω απ’ τον νόμο» ήταν η χαρακτηριστική δήλωση.

Χθες ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γιάννης Βρούτσης, ήταν ακόμα πιο διαφωτιστικός: «Είδαμε κάποια γεγονότα που μόνο με τη λέξη τοξικότητα μπορεί να τα χαρακτηρίσει κανείς, όχι στις εξέδρες, αλλά στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου του ΣΕΦ». Αμέσως η κυβέρνηση με αντανακλαστικά είπε «δεν περνάει αυτό, δεν μπορεί να συνεχιστεί». Δεν ξέρω αν ο Χρυσοχοΐδης θεωρεί υπεράνω του νόμου τον
Γιαννακόπουλο ή τους Αγγελόπουλους. Δεν γνωρίζω επίσης αν ο Βρούτσης θεωρεί παραγωγούς  τοξικότητας όλους τους παράγοντες. Πάντως κι οι δυο συμφωνούν σε κάτι: κανένα σοβαρό πρόβλημα δεν υπήρξε με τους οπαδούς και τη διεξαγωγή του αγώνα.

Συνθήματα

Υπήρξαν στο ματς συνθήματα εναντίον της κόρης του Γιαννακόπουλου ή και εναντίον του ίδιου; Υποθέτω πως ναι. Δικαιολογούν αυτά τις αντιδράσεις που είδαμε απ’ αυτόν; Ούτε γι’ αστείο! Εγώ πρώτος λέω ότι με το μάτι μού φαίνεται πως στο ΣΕΦ υπάρχει περισσότερη φασαρία απ’ όση στο Καραϊσκάκη. Λέω, επίσης, ότι κακώς οι οπαδοί του Ολυμπιακού ασχολούνται τόσο πολύ με τον Γιαννακόπουλο. Αλλά μην τρελαθούμε κιόλας! Σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδας υπάρχουν συνθήματα σκληρά – κι υπάρχουν γι’ αυτά και πρόστιμα. Πουθενά, όμως, παράγοντες δεν μπήκαν ποτέ στον αγωνιστικό χώρο έχοντας τέτοια συμπεριφορά. Και ποτέ προπονητής -διότι υπάρχει κι αυτή η διάσταση- δεν έβριζε κόσμο σε συνέντευξη μετά το τέλος του ματς για συνθήματα. Στην Ελλάδα, αν τα συνθήματα που ακούγονται κρίνονται  απρεπή, οι ομάδες πληρώνουν πρόστιμα. Αλλά δεν υπάρχει στην Ελλάδα ποινικοποίηση των  συνθημάτων και δεν υπάρχει γήπεδο που δεν ακούγονται διάφορα άθλια. Απ’ όλους για όλους.

Ιδέα

Τι διάβολο είναι αυτή η τοξικότητα και γιατί κανείς απ’ τους υπουργούς κτλ. δεν μας την περιγράφει ή δεν μας εξηγεί από πού προέρχεται; Εχω μία ιδέα και θα τη μοιραστώ μαζί σας. Οποιος στην τοξικότητα  αναφέρεται περιγράφει με τη χρήση της συγκεκριμένης λέξης μία σειρά από αθλιότητες που  κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Μόνο που η ευθύνη του ελέγχου του διαδικτύου δεν βαραίνει τις ομάδες: η κυβέρνηση οφείλει να το ελέγχει κι έχει τον τρόπο. Υπάρχει δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος που ανακαλύπτει παιδόφιλους: αν τις έδιναν οδηγίες να βρει ποιοι κρύβονται πίσω από ανώνυμες αναρτήσεις και σελίδες που ξερνάνε βία οι άνθρωποι της διεύθυνσης αυτής θα το έκαναν πολύ γρήγορα. Αλλά εκτός από πολλά ανώνυμα τρολ υπάρχουν και σ’ αυτή την περίπτωση διαδικτυακοί χουλιγκάνοι με ονοματεπώνυμα που μάλιστα απειλούν, προειδοποιούν και κοροϊδεύουν και τις αρχές ανενόχλητοι. Και δεν χρειάζεται κανένας ειδικός νόμος για να ασχοληθούν οι διωκτικές αρχές με όλους αυτούς: η προτροπή σε βία είναι ποινικό αδίκημα. Οσο για τους παράγοντες, πέρα απ’ αυτό, υπάρχει το αδίκημα της δυσφήμησης του αθλήματος, για το οποίο επίσης προβλέπονται σκληρές κυρώσεις.

Εγκλωβισμός

Εχει εγκλωβιστεί η πολιτεία; Δυστυχώς, ναι. Ολη η αντιμετώπιση του προβλήματος της βίας έχει να κάνει κυρίως με το ποδόσφαιρο και τους οργανωμένους οπαδούς. Οι οργανωμένοι είναι βολικός στόχος: δεν τους υπερασπίζεται κανείς, οι ομάδες συχνά τους ρίχνουν κάθε ευθύνη, δεν είναι φυσικά αναμάρτητοι
ώστε να ελπίζουν σε επιείκεια κτλ. Αλλά σε αυτή την ιστορία που εντέλει κάνει την κυβέρνηση να μοιάζει εντελώς αδύναμη να επιβάλει ποινές σε όποιον -κατά τον Χρυσοχοΐδη- αισθάνεται πάνω απ’ τον νόμο οι οργανωμένοι δεν έχουν καμία απολύτως ευθύνη. Κατά τη γνώμη μου τσιμπάνε με τις κατά καιρούς  προκλήσεις του Γιαννακόπουλου πιο πολύ απ’ όσο θα έπρεπε, αλλά ούτε στο γήπεδο μπούκαραν αυτή τη
φορά, ούτε χειρονομίες έκαναν, ούτε διέκοψαν κανένα ματς, ούτε πείραξαν κανένα στα αποδυτήρια ή στα πάρκινγκ κτλ. Οι υπουργοί μού δίνουν την εντύπωση πως θα ήθελαν να έχουν παρεκτραπεί οι οργανωμένοι. Αλλά δεν τους έκαναν τη χάρη.

Τα χειρότερα

Εχουμε δει τα χειρότερα; Οχι φυσικά. Οι υπουργοί δεν το υποψιάζονται καν, αλλά αν δεν υπάρξει κάποιου τύπου σοβαρή αντιμετώπιση του προβλήματος η περίφημη τοξικότητα θα γίνει βία κανονική. Και θα μεταφερθεί και στα ποδοσφαιρικά γήπεδα ή στους γύρω δρόμους ή σε άλλα σπορ. Η εντύπωση πως κάποιοι είναι υπεράνω των νόμων δημιουργεί μόνο νέες παρεκτροπές.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News