Γιώργος Χελάκης: Το μπάσκετ δικαιώνει αυτούς που μένουν προσηλωμένοι στο άθλημα…

Το πήρε γιατί ήταν καλύτερος. Γιατί ήταν ψύχραιμος, Γιατί κανένας δεν του φούσκωσε τα μυαλά και γιατί δεν λύγισε πό τις απουσίες. Γιατί ο προπονητής του έμεινε προσηλωμένος στη δουλειά του και δεν έχασε  το μυαλό του υποδυόμενος ρόλους που δεν του ανήκουν.

Σε αυτές τις διαπιστώσεις συνοψίζεται η επικράτηση του Ολυμπιακού επί του Παναθηναϊκού και η στέψη του κόντρα στο πλεονέκτημα έδρας και στο εις βάρος του 1- 0 στη σειρά. Το πήρε διότι το μπαγκέτα  δικαιώνει αυτούς που προσηλώνονται στο άθλημα και δεν χάνονται σε καταστάσεις που δεν έχουν σχέση μαζί του. Ολα τα άλλα είναι παρά για τη δημιουργία άλλοθι που ο Παναθηναϊκός δεν τα έχει καμία ανάγκη. Τι ανάγκη μπορεί να έχει μια ομάδα που έχει ράψει εφτά αστέρια στη φανέλα της και έχει εγχώριους τίτλους πολύ περισσότερους από την αντίπαλό της.

Δεν είναι αποτυχία αν ο Παναθηναϊκός χάσει ένα πρωτάθλημα από τον Ολυμπιακό. Αποτυχία το κάνεις μόνος σου με την συμπεριφορά σου και με τα άλλοθι που δημιουργείς στη συνέχεια.

Οσο παίχτηκε μπάσκετ και τον λόγο μέσα στο παρκέ είχαν παίκτες και προπονητές, ο Ολυμπιακός κυριάρχησε και έδειξε ότι φέτος είναι καλύτερη ομάδα από τον «αιώνιο» αντίπαλό του. Μπορεί να ήταν περαστικός από το ΟΑΚΑ στο πρώτο παιχνίδι της σειράς αλλά στη συνέχεια ανασυντάχτηκε και κυριάρχησε. Αν στην συσπείρωσή του βοήθησε και ο αντίπαλος με την τακτική που διάλεξε τότε το πρόβλημα είναι του αντιπάλου κι όχι του Ολυμπιακού. Οχι του Γιώργου Μπαρτζώκα που είχε απαντήσεις επί του αθλήματος και όχι τέτοιες που να του δίνουν πόντους στην πρεσβεία της χώρας του. Να ξέρουμε τι ακριβώς γίνεται.

Ο Αταμάν είναι σπουδαίος προπονητής με εμπειρία και παραστάσεις στο ανώτατο δυνατό σημείο. Δική του απόφαση ήταν να αποκλείσει στο τελευταίο παιχνίδι τον μόνο αξιόπιστο αμυντικά ψηλό του, τον Γκέμπριελ και να βάλεις τη δωδεκάδα τον Μπράουν. Να τον είχε στην δωδεκάδα και να τον έβαζε να παίξει θα το καταλαβαίναμε. Να τον έχει και να μην τον βάζει στερούμενος τον Γκέμπριελ δεν είναι κατανοητό. Ούτε από τον Μιλουτίνοφ ήταν κατανοητό που βρήκε κι έκανε κάτω από τα δύο καλάθια συμβάλλοντας ουσιαστικά στην κατάκτηση του πρωταθλήματός. Κι εδώ που τα λέμε ίσως ο Σέρβος ψηλός να άξιζε τον τίτλου του πολυτιμότερου παίκτη της σειράς των τελικών που δόθηκε  στον Βεζένκοφ. Τίτλο που θα μπορούσε να διεκδικήσει και ο Τάιλερ Ντόρσεϊ και ο ΜακΚίσικ με το παιχνίδι που έκανε στο τελευταία ματς.Κι εδώ φαίνεται η υπεροχή του Ολυμπιακού.

Ο Ντόρσεϊ κατά πρώτο λόγο και ο ΜακΚίσικ κατά δεύτερο ήταν κομπάρσοι φέτος στον Ολυμπιακό. Στη σειρά των τελικών έγιναν πρωταγωνιστές. Κι αυτό κάτι δείχνει. Ο Παναθηναϊκός εμφάνισε στο τρίτο παιχνίδι κάπως τον Παπαπέτρου κι αυτό ήταν όλο. Ο Ναν ήταν πρωταγωνιστής στις φασαρίες και ο Χουάντσο δεν μπόρεσε να μπει στον ρυθμό της σειράς. Ο Ολυμπιακός πήρε αυτό που του άξιζε κι ο
Παναθηναϊκός μένει να διαμαρτύρεται για τους διαιτητές και να μην πείθει παρά μόνο κάποιους από τους
φανατικούς οπαδούς του…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News