Εθνική Ελλάδος: Η νύχτα των Μιλένιαλς

Το είπε ο αρχηγός: «έχουμε θωρακίσει τα αποδυτήρια από το οτιδήποτε συμβαίνει έξω», κι αυτή είναι η μεγάλη επιτυχία. Κανένας διεθνής, λοιπόν, δε θα ανοίξει το κινητό του για να διαβάσει τι γράφει ο καθένας για τη σημασία του αποψινού αγώνα στα σάιτ και στα σόσιαλ. Κι ευτυχώς.

Είναι απλά μία καταγραφή: αυτή η νύχτα, είναι η μεγαλύτερη μιας ολόκληρης γενιάς. Της γενιάς των Μιλένιαλς.

Ενας άνθρωπος αποτελεί τη μοναδική κοινή συνισταμένη της εθνικής που πήρε το τελευταίο γαλανόλευκο μετάλλιο, το 2009: αυτός είναι ο φαγωμένος, αλλά ποτέ χορτασμένος, Βασίλης Σπανούλης. Τότε παίκτης, σταρ, τώρα προπονητής. Μην κάνετε το λάθος να τον ρωτήσετε αν το ήθελε περισσότερο τότε ή τώρα. 

Κώστας Παπανικολάου και Κώστας Σλούκας, οι δύο αρχηγοί του ελληνικού μπάσκετ του 2025, μπήκαν για πρώτη φορά σε μεγάλη διοργάνωση δύο χρόνια αργότερα, το 2011 στο Ευρωπαϊκό της Λιθουανίας. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, ο Θεός, έκανε το ντεμπούτο του σε μεγάλη διοργάνωση το 2014 σ’ ένα σεβιγιάνικο παρκέ. 

Οι τρεις Μιλένιαλς έχουν δώσει και το αίμα τους για την εθνική. Οι Κωστήδες, παιδιά του Σαλονικιώτικου μπάσκετ και του 1990, δεν έχουν φύγει με μετάλλιο στο στήθος από καμία διοργάνωση της τελευταίας 14ετίας. Ο Σλούκας λέει πως είναι η τελευταία του διοργάνωση, ο «Παπ» στο Μουντομπάσκετ του Κατάρ θα έχει πατήσει τα 37. 

Ο Γιάννης, από την άλλη, είναι ο Αντετοκούνμπο. Δηλαδή ένας από τους καλύτερους μπασκετμπολίστες όλων των εποχών και πιθανότατα ο κυριαρχικότερος του κόσμου τη στιγμή που γράφουμε. Δεν ξέρουμε πότε και αν θα αποφασίσει να προφυλάξει τα πόδια του, βάζοντας τέλος στο κεφάλαιο της εθνικής. Το legacy στο παγκόσμιο μπάσκετ δε θα σβηστεί ποτέ, όμως μέχρι και τον… Μέσι τον χαρακτήριζαν ανολοκλήρωτο πριν σαρώσει τα πάντα με την Αλμπισελέστε. 

Καλώς ή κακώς, το Ευρωπαϊκό της Ρίγας μοιάζει με την τελευταία και συνάμα με τη μεγαλύτερη ευκαιρία για την κατάκτηση αυτού του πολύτιμου πετραδιού. Το 2022, αντίπαλος στα προημιτελικά, δηλαδή ακριβώς πριν τη ζώνη των μεταλλίων, ήταν η Γερμανία. Η ομάδα που τα επόμενα χρόνια θα σόκαρε την Ευρώπη. Χωρίς την παραμικρή διάθεση υποτίμησης στο πιο μπασκετικό έθνος του πλανήτη, η Λιθουανία δε θα κατακτήσει το επόμενο Μουντομπάσκετ. 

Η νίκη απόψε δε μας εξασφαλίζει μετάλλιο. Ομως το μπάσκετ δεν είναι τζούντο, δεν έχει ρεπεσάζ. Μια ήττα, λοιπόν, σημαίνει τέλος μιας εποχής με μηδέν επιτυχίες. Αντίθετα, η επικράτηση μας εξασφαλίζει δύο παιχνίδια. Δύο παιχνίδια που θα κάνουν όσο μιάμιση δεκαετία.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News