Ολυμπιακός: Μια περίοδος δεν ήταν αρκετή

Δε μπορείς να πεις πολλά για μια ομάδα που είναι μία νίκη πίσω από την κορυφή. Η φετινή EuroLeague δεν περιέχει, προς το παρόν, μια σταθερή ομάδα. Ολοι έχουν εκλάμψεις, είτε γοπητεύοντας, είτε απογοητεύοντας. 

Η μάχη του Μιλάνου, ανήκε στη δεύτερη κατηγορία για τους Πειραιώτες. Ο Ολυμπιακός ήταν για τρεις περιόδους σταθερά κακός, καθώς ακολουθούσε μια ομάδα που δεν ανήκει στην ελίτ της λίγκας. Στην πραγματικότητα, για τρεις περιόδους θεωρούσε πως θα τη βγάλει… όπως κόντρα στη Μακάμπι. 

Στην επίθεση, οι Πίτερς και Ντόρσεϊ έσερναν το κάρο. Αμυντικά, ποτέ δε βρέθηκε λύση στα ριμπάουντ, ενώ κανείς δεν κατάφερε να κόψει τη φόρμα του Ελις. Οι Ιταλοί προσπαθούσαν από το πρώτο λεπτό να βγάλουν εκτός φόρμας και να κουράσουν τον μοναδικό ερυθρόλευκο δημιουργό: τον Τόμας Γουόκαπ, που εντέλει δεν κατάφερε να μείνει σταθερός. 

Η Αρμάνι χτύπησε στο αντικειμενικό πρόβλημα του Ολυμπιακού, είδε X-Factors σε μεγάλη μέρα, και πήρε μια νίκη που πανηγύρισε έντονα. Από την άλλη, η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα έμαθε πως μια καλή περίοδος δεν επαρκεί ούτε κόντρα στους θεωρητικά πιο αδύναμους της λίγκας. 

Πράγματι, η προσπάθεια του τελευταίου δεκαλέπτου ήταν σπουδαία, αλλά ποτέ δεν ξέρεις πότε θα εμφανιστεί ένας Ελις για να σου χαλάσει τα σχέδια. 

Στα θετικά, ο Γιώργος Μπαρτζώκας μπορεί να κρατήσει την πρώτη πραγματικά μεγάλη φετινή εμφάνιση του Αλεκ Πίτερς, που μπήκε και… παραμπήκε στα παπούτσια του Σάσα Βεζένκοφ. Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ επίσης συνέχισε τις εμφανίσεις υψηλού επιπέδου και αδίκως δεν πήρε το τελευταίο, κρίσιμο σουτ. Ο Μπαρτζώκας είχε αντιληφθεί πως η Αρμάνι θα πήγαινε σε φάουλ και επέλεξε μια γρήγορη τρίποντη επίθεση με τον Βεζένκοφ, με την ελπίδα πως εκείνος θα κέρδιζε φάουλ.

Ο Ελληνοαμερικανός, όμως, έχει κερδίσει το δικαίωμα να είναι ο άνθρωπος που χειρίζεται τη μπάλα όταν εκείνη καίει. Είναι -μακράν του δευτέρου- ο καλύτερος χειριστής-σκόρερ και δείχνει μια μεγάλη σταθερότητα στα μεγάλα σουτ, αλλά και στους μεγάλους μέσους όρους. 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News