Παρίσι 2024, Εθνική Ανδρών: Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο (και ελπίδα)

Ομοιότητες με την ήττα από την Ισπανία (του Σκαριόλο, του Γιουλ, του Ρούντι…) στο προηγούμενο συναπάντημα του 2015 στο ίδιο γήπεδο, ομοιότητες με την ήττα της πρεμιέρας από τον Καναδά… Τα προβληματικά δίδυμα στην περιφέρεια και στο πλευρό του Αντετοκούνμπο, οι διαφοροποιήσεις που μπορούν να φέρουν την πρόκριση.

Εννιά χρόνια πριν. Στην ίδια πόλη, στο ίδιο γήπεδο. Η Εθνική Ελλάδας κάνει άσχημη δεύτερη περίοδο και μένει αρκετά πίσω στο σκορ. Επιστρέφει στην τρίτη (περνώντας και μπροστά), μα προς το τέλος κολλάει και βρίσκεται στο -7 ενάμισι λεπτό πριν τη λήξη.

Το γυρίζει ξανά, αλλά το τρίποντο του Αντετοκούνμπο στην εκπνοή, πίσω από τη σέντρα, είναι φυσιολογικά άστοχο. Πανηγυρίζουν για το 73-71 στον προημιτελικό του Ευρωμπάσκετ ο Σέρχιο Γιουλ, ο Ρούντι Φερνάντεθ, ο Μπίλι Ερνανγκόμεθ. Και ο ασταμάτητος Πάου Γκασόλ των 27 πόντων και 9 ριμπάουντ.

Με τον μεγάλο Γκασόλ παρόντα στις εξέδρες του «Πιέρ Μορουά», πάλι στη Λιλ δηλαδή, με τους άλλους προαναφερθέντες ακόμα πάνω στο παρκέ και με τον Σέρτζιο Σκαριόλο πάνω απ’ όλα ακόμα στον πάγκο, η Ισπανία το έκανε ξανά. Η Ελλάδα, το έπαθε ξανά. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Κι ας ήταν τώρα το τρίποντο του Γιάννη υπό πολύ καλύτερες προϋποθέσεις. Σχεδόν αμαρκάριστο (θα ήταν τελείως αμαρκάριστο, αν δεν είχε διστάσει να εκτελέσει σε πρώτο χρόνο) από τα 6,75 μ., 24’’ πριν το τέλος.

Για να πούμε και του στραβού (όχι μόνο του πελάτη) το δίκιο, η Εθνική τού τότε ηγέτη μέσα στις τέσσερις γραμμές και σήμερα καθοδηγητή από τον πάγκο, Βασίλη Σπανούλη, έκανε καλό δεύτερο ημίχρονο. Επαιξε επιτέλους άμυνα και στο τέλος είχε πάρει υπερδιπλάσιους πόντους από λάθη αντιπάλων (18 έναντι 8), εκμεταλλεύτηκε όπως και στο ξεκίνημα τον «Greek freak» (που δεν πήρε την παραμικρή προσπάθεια στο εφιαλτικό δεύτερο δεκάλεπτο!) και πήρε σχεδόν διπλάσιους πόντους από το «ζωγραφιστό» (36 έναντι 20), βρήκε το αντίπαλον δέος του πολύπειρου Σέρχιο Γιουλ στο πρόσωπο του πρωτόπειρου -σε τέτοιο επίπεδο- Βασίλη Τολιόπουλου.

Βρήκε δηλαδή έναν παίκτη να έρχεται από τον πάγκο και να βάζει ακόμα περισσότερα μαζεμένα τρίποντα. Και τότε, με την Ελλάδα να είναι καλύτερη και στην ευστοχία στα δίποντα, να μένει σε μονοψήφιο αριθμό (έξι λιγότερων) λαθών, να σταματάει μετά την ανάπαυλα την πληγή των ισπανικών τριπόντων, γιατί κυνηγούσε όλη την ώρα στο σκορ; Γιατί δεν ολοκλήρωσε την ανατροπή; Γιατί έχασε για όγδοη φορά στα τελευταία εννιά επίσημα συναπαντήματά της με τη «ρόχα» (έχοντας κερδίσει, στη μοναδική, όταν οι Ιβηρες είχαν το περιθώριο να χάσουν);

Διότι, απλούστατα, οι… απέθαντοι μπασκετικά παίκτες του Σέρτζιο Σκαριόλο είναι μεγαλύτερες προσωπικότητες. Winners. Ανιωθοι όταν η μπάλα καίει. Και, φυσικά, πολύ καλύτεροι σουτέρ. Όπως σχεδόν οι παίκτες κάθε άλλης χώρας στο ανώτερο επίπεδο.

Οσο λειτουργικό φάνηκε το δίδυμο Καλάθης-Γουόκαπ στο Προολυμπιακό τουρνουά, άλλο τόσο δυσλειτουργικό αποδεικνύεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι δύο βασικοί (αμφότεροι πόιντ, ας μην κοροϊδευόμαστε) γκαρντ έχουν 7/29 σουτ στη Λιλ και τα 2/12 τρίποντα του Γιαννούλη Λαρεντζάκη καθιστούν δραματική την κατάσταση στην περιφέρεια. Κατάσταση που δεν είναι καλύτερη στη φροντ λάιν.

Μοναδικοί ουσιαστικά ψηλοί πέραν του «Greek freak» (αφού ο αντι-Κώστας Αντετοκούνμπο στη δωδεκάδα, Νίκος Χουγκάζ, όπως και ο γκαρντ Δημήτρης Μωραΐτης, δεν υπολογίζονται στο ροτέισιον), οι Γιώργος Παπαγιάννης και Ντίνος Μήτογλου παραμένουν άφαντοι ύστερα από δύο αγωνιστικές. Eιδικά ο νέος σέντερ της Μονακό έχει πάρει συνολικά τρεις προσπάθειες δύο πόντων, έχοντας βάλει τη μία…

Το inside game αποτελεί υπόθεση αποκλειστικά του Giannis, o παρτενέρ του δεν απειλεί με συνέπεια ούτε από μακριά. Διάρκεια στην απόδοση δεν υπάρχει, οι δεύτερες περίοδοι εξελίσσονται σε μαύρες τρύπες, οι άμυνες ζώνες μας βραχυκυκλώνουν. Στο φινάλε των αγώνων ο Αντετοκούνμπο φτάνει σκασμένος, εξ ου και το άστοχο τελείωμα από κοντά κι η χαμένη βολή με τον Καναδά ή ακόμα και το άστοχο τρίποντο από την κορυφή με τη «ρόχα».

Η τελευταία διεύρυνε την πελατειακή σχέση στην οποία έχει καθηλώσει την Εθνική Ελλάδας, ο Ρούντι Φερνάντεθ έσταξε δύο τριποντάρες στο πιο κρίσιμο σημείο λίγες ημέρες προτού αποσυρθεί (με το πέρας της ισπανικής συμμετοχής στους Ολυμπιακούς) από την ενεργό δράση, μα υπάρχει ακόμα ελπίς. Ζητείται, αν θέλετε, μέσω της επίλυσης των παραπάνω κακώς κειμένων.

Η Αυστραλία βγάζει ακόμα περισσότερους αυτοματισμούς από την Ισπανία στο παιχνίδι της, μα σίγουρα… παίζεται. Η ομάδα του Βασίλη Σπανούλη πρέπει να περιορίσει τον Τζος Γκίντι, να μην επιτρέψει στον βετεράνο Πάτι Μιλς να γίνει… Γιουλ, αλλάζοντας μέσα σε λίγα λεπτά την εικόνα όλου του αγώνα, να βρει έναν τρίτο πόλο στο επιθετικό της παιχνίδι μέσα στο ίδιο ματς. Δύσκολο, αλλά γίνεται.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News