Ολυμπιακός: Ο Φουρνιέ το είχε κάνει και θα το ξανακάνει!

Κάποτε, όχι και τόσο παλιά, ο Εβάν Φουρνιέ είχε συστηθεί στο κοινό της Νέας Υόρκης και του «Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν» με μια μυθική εμφάνιση στην πρεμιέρα του ΝΒΑ. Απέναντί του είχε μια ομάδα που φορούσε πράσινα και σήμα της ήταν το «τριφύλλι».

Εχοντας μόλις περάσει ένα σκάρτο τρίμηνο από τη Βοστώνη (στο κλείσιμο της αμέσως προηγούμενης σεζόν), απασφάλισε: ισοφάριση του ρεκόρ καριέρας του με 32 πόντους δίχως καν να πάει στη γραμμή, αλλά και 6 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 4 κλεψίματα, μία τάπα, μόλις ένα λάθος.

Περισσότερο από το «πόσο», εντυπωσιάζει το «πώς»: 5 πόντοι στο τελευταίο λεπτό της κανονικής διάρκειας, τρία τρίποντα στην πρώτη παράταση, άλλο ένα στη δεύτερη για το προσπέρασμα, 56’’ πριν το τέλος του χορταστικού 138-134. Αν δεν μας πιστεύετε, ρωτήστε τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ που είχε παρακολουθήσει και τα 58 λεπτά από τον πάγκο των Σέλτικς.

Απέναντι στο ελληνικό «τριφύλλι», ο Γάλλος συστήθηκε στο ΟΑΚΑ αναλόγως: ρεκόρ στην Ευρωλίγκα με 22 πόντους, δίχως καν να πάει στη γραμμή. Και 4 ασίστ και 2 κλεψίματα για ένα λαθάκι, μα πάνω απ’ όλα καλαθάρες όταν η μπάλα ζεμάταγε. Το τρίποντο της χρονιάς έως τώρα, από το σπίτι του στο «Μεγάλο Μήλο» πάνω που ο Παναθηναϊκός ΑKTOR είχε πάρει το προβάδισμα για πρώτη φορά, άλλο ένα σουτ αμέσως μετά από τη γωνία, πατώντας τη γραμμή. Και το κερασάκι στην τούρτα από τα 6,75 μ., για το 92-85 και το «κλείδωμα» της επικράτησης του Ολυμπιακού. Όλα αυτά, μέσα σε ακριβώς δύο λεπτά.

Όπως και πριν από δώδεκα βράδια, αποδόθηκε δικαιοσύνη στο τελικό αποτέλεσμα. Όπως στο ΣΕΦ για το πρωτάθλημα η ομάδα του Εργκίν Αταμάν έπαιζε καλύτερα και με περισσή αυτοπεποίθηση, δίνοντας την εντύπωση πως δεν θα έχανε ακόμα κι αν ο αγώνας κρατούσε… 58 λεπτά, έτσι και στο ΟΑΚΑ ήταν εκείνη του Γιώργου Μπαρτζώκα που είχε σταθερά το πάνω χέρι.

Ναι, στο τέλος (παρα)γινόταν να ητηθεί, με τους παίκτες και από τις δύο πλευρές να παίρνουν φωτιά. Όχι, δεν ήταν διατεθειμένοι οι «ερυθρόλευκοι» να τους γλιστρήσει μία ακόμα νίκη στο συγκεκριμένο γήπεδο. Ακόμα και ο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος, μοιραίος στον πέμπτο τελικό τον Ιούνιο, τώρα τα έβαλε όλα τα αγαπημένα σουτάκια του και τα φλόουτερ από μέση απόσταση. Και στο τέλος, αλλά και στη δεύτερη περίοδο με τους εννιά γρήγορους πόντους του.

Στην πρώτη, ο Ολυμπιακός πίεζε στην περιφέρεια με το τρικ του «coach B» να ξεκινήσει τον Λούκα Βιλντόσα δίπλα στον Τόμας Γουόκαπ, ώστε να προσαρμοστεί στο σχήμα τριών γκαρντ του Τούρκου κόουτς. Διασφάλιζε το ριμπάουντ, χτυπούσε με αιφνιδιασμούς και διάφορες early offenses. Στο δεύτερο δεκάλεπτο, μέσα η δεύτερη πεντάδα. Το λεγόμενο second unit. Μια χαρά κι αυτό, ανεβάζοντας τη διαφορά ξανά και ξανά στους 13 πόντους κυρίως σε σετ επιθέσεις.

Ο Νικόλα Μιλουτίνοφ έκανε αυτό που… κάνει πάντα στο ΟΑΚΑ στην Ευρωλίγκα, ωθώντας μας να του αφιερώσουμε ολόκληρο άρθρο πριν το τζάμπολ. Ανανέωνε για πλάκα -έξι- επιθέσεις, όταν οι γηπεδούχοι περίμεναν μέχρι την τέταρτη περίοδο για να πάρουν το πρώτο τους επιθετικό ριμπάουντ (!), τελείωνε με χαρακτηριστική άνεση φάσεις κάτω από το καλάθι.

Η «ερυθρόλευκη» άμυνα κράτησε τους αντιπάλους της δίχως εντός παιδιάς καλάθι επί 4,09’’ και 4,25’’ στο ξεκίνημα των δύο πρώτων δεκαλέπτων, τα συνήθη καλάθια των φιλοξενούμενων από κοψίματα στην πλάτη της άμυνας έρχονταν πιο εύκολα από κάθε άλλη φορά φέτος. Ο Μπαρτζώκας φρόντισε και να κρατήσει όλα τα παιδιά του φρέσκα, δίνοντας αυστηρά από 8 έως 11 λεπτά μέχρι το ημίχρονο στους δέκα του ροτέισιον που επέλεξε.

Κάποτε θα έβγαιναν τα πικ εν ρολ του Παναθηναϊκού, θα αφυπνιζόταν ο Ματίας Λεσόρ, θα άνοιγε το σκοράρισμα και από την «πράσινη» πλευρά. Το ντέρμπι έγινε… ντερμπάρα στο δεύτερο μέρος. Ο Ολυμπιακός εξακολουθούσε επιθετικά να σημαδεύει τον (σούπερ στην άλλη πλευρά) Κώστα Σλούκα, ο Γουόκαπ μοίραζε αφειδώς ασίστ και στο τέλος ήρθε ο τύπος με το μούσι και το ξυρισμένο κρανίο.

Στους Σέλτικς, ενημερωτικά, έβαλε ξανά 32, αλλά και 41 πόντους με 10/14 τρίποντα εκείνη τη χρονιά. Τώρα που ζεσταίνεται, δείχνει ότι όντως μπορεί να κάνει τη διαφορά με το σκοράρισμά του και στα μέρη μας. Εγινε ο «Ναν» του ντέρμπι του Νοεμβρίου (μια και έχουμε τέτοιο σχεδόν κάθε μήνα), σε αντιπαραβολή με τα όργια του Αμερικανού γκαρντ προ ημερών στο ΣΕΦ. Πιο καλά, γίνεται ο «Βαβάν» (όπως τον αποκαλούσαν μικρό) των νέων πιστών του στον Πειραιά.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News