Παναθηναϊκός AKTOR: Μπερδεμένες περιστροφές και ηλεκτρικές καρέκλες

Τζάμπολ, κερδισμένο από την Εφές. Καλάθι στα 10 δευτερόλεπτα, με κάρφωμα του Πουαριέ σε μια παντελώς άδεια «πράσινη» ρακέτα, μια και ο Λεσόρ έχει βγει πάνω στον Τόμπσον, έξω από το τρίποντο, μαζί με τον Σλούκα.

Δεύτερη επίθεση των γηπεδούχων, τρίποντο ο ακόμα πιο… μονάχος (sic) Νουόρα. Ο Γκραντ είχε πέσει στην άλλη πλευρά του παρκέ προσπαθώντας ανεπιτυχώς να σκοράρει και κανένας συμπαίκτης του δεν σκέφτηκε να κάνει φάουλ, ώστε να σταματήσει την ανισορροπία στη συγκεκριμένη φάση.

Τέσσερα συνεχόμενα αμαρκάριστα τουρκικά τρίποντα, περιέργως άστοχα, διότι ο πιο κοντινός «πράσινος» στα τρία εξ αυτών (πλην ενός, στο οποίο ο Σλούκας απλώς ήταν κοντά και κοίταζε, δεν σηκώθηκε να εμποδίσει) ήταν κυριολεκτικά τρία μέτρα μακριά! Απίστευτο το μπέρδεμα στις τραγικές περιστροφές.

Στοχευμένο ποστάρισμα του Νουόρα στον κοντύτερο Γκραντ και καλάθι, τρίποντο από τον ίδιο παίκτη με τον πιο κοντινό αντίπαλό του να βρίσκεται μέσα στη ρακέτα. Αλήθεια, δεν κάνουμε πλάκα! Αυτές, μία προς μία, ήταν οι οκτώ πρώτες επιθέσεις της Εφές. Αυτός ήταν ο υποτίθεται τσαντισμένος Παναθηναϊκός AKTOR, που θα έμπαινε μέσα να δείξει στην κακή Ευρωλίγκα τι μπορεί να κάνει και χωρίς τον άδικα (;) τιμωρημένο Ναν.

Κολοκύθια τούμπανα, που λέει και ο άρτι επανακάμψας στην Α1 Μάκης Γιατράς. Να δώσει κάποιος ένα φάουλ, ώστε να αποτραπεί κανά καλάθι; Ναι, πώς… Το πρώτο που έκαναν οι φιλοξενούμενοι ήρθε με συμπληρωμένα επτάμισι λεπτά αγώνα.

Να πάρει κάποιο τάιμ άουτ ο Εργκίν Αταμάν, να ανακόψει τον ρυθμό της πρώην ομάδας του και να συμμαζέψει την κατάσταση στη δική του; Θα αστειεύεστε. Για διαφημιστικούς λόγους στο πεντάλεπτο το πρώτο στο ματς, δίχως να ζητεί τέτοιο και στα μεγάλα σερί των γηπεδούχων πιο μετά ο Τούρκος κόουτς, που για κάποιον λόγο τα έχει… κόψει εσχάτως.

Συντριβή 93-67 -και- από την Εφές, άλλο ένα κίτρινο φύλλο στην (όποια) έδρα της. Τελευταία νίκη εκεί, στις 16 Νοεμβρίου 2017, στην καλύτερη βάσει ranking εμφάνιση στην καριέρα του Νικ Καλάθη. Κάποιοι άκουσαν τη νικητήρια τριποντάρα του στο κλειστό του Τάε Κβον Ντο, περιμένοντας να αρχίσει η παράσταση ενός άλλου… Nick Ca-. Του Νικ Κέιβ, που θυμήθηκε μέχρι και το «Weeping song».

Αντί να θρηνούν το χαμένο «μέταλλο», την άμυνα που δάγκωνε πέρυσι, την αποτελεσματικότητα στην επίθεση, στον Παναθηναϊκό οφείλουν να κάνουν όλοι μια ειλικρινή συζήτηση με τον εαυτό τους. Όχι αύριο στο….Λαύριο, σήμερα που θα μαντρωθούν στο ξενοδοχείο Οι ίδιοι που πήραν πέρυσι την Ευρωλίγκα είναι. Και καλύτεροι, στα χαρτιά.

Στην πράξη, ο Λορέντζο Μπράουν έχασε μία ακόμα ευκαιρία να κάνει τη διαφορά σε αγώνα που τον χρειαζόταν όσο κανέναν άλλον (απόντος Ναν) η νέα ομάδα του. Διπλάσια λάθη από τελικές πάσες (4 έναντι 2), την ίδια ώρα που ο αντίπαλος πόιντ γκαρντ, ο Ντάριους Τόμπσον, δεν έκανε κανένα λάθος και μοίρασε 9 τελικές πάσες, από τις οποίες μπήκαν 22 πόντοι της δικής του παρέας!

Οι άλλες δύο θερινές προσθήκες, οι συμπατριώτες και προσωπικές επιλογές του κόουτς, χρησιμοποιούνται λες και θέλει να τους εκθέσει ο τελευταίος. Όχι άλλα hedge out με τον αργό στα πόδια Ομέρ Γιούρτσεβεν, όχι άλλα τρίποντα (1/7 χθες) από τον Τζέντι Οσμαν! Κανένας τους δεν ξέχασε το μπάσκετ, αμφότεροι μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά και διαφωνούμε με όσους φωνάζουν για σπάσιμο ενός τουλάχιστον συμβολαίου και μεταγραφή ξένου.

Ο πρώτος πρέπει να βρεθεί (γιατί υπάρχει) τρόπος να κρυφτεί στην άμυνα και να εκμεταλλευτεί το «τριφύλλι» ακόμα περισσότερο τις καλές τοποθετήσεις του κοντά στο καλάθι, τη δεινότητα στα επιθετικά ριμπάουντ, την instant offense που ήδη συχνά προσφέρει. Δεν ευθύνεται για όλα τα δεινά, στην Κωνσταντινούπολη ήταν ο μοναδικός «πράσινος» με θετικό πρόσημο στο ομαδικό +/-, όταν ο Ματίας Λεσόρ (που προφανώς κάποτε θα «σκάσει», παίζει στα κόκκινα όλη τη χρονιά) είχε -27. Ο δεύτερος χρειάζεται περισσότερο την μπάλα στα χέρια του και να πηγαίνει περισσότερο προς το καλάθι, μην επαναλαμβανόμαστε.

Επαναλαμβάνονται βέβαια οι προβληματικές εμφανίσεις της ομάδας που μετράει τέσσερις ήττες στις πέντε πιο πρόσφατες αγωνιστικές της Ευρωλίγκας. Μία νίκη, σε μετριότατη εντός έδρας εμφάνιση κόντρα στην ακόμα χειρότερη τούτη την εποχή Μπαρτσελόνα. Στον πόντο, όπως στον πόντο γλίτωσε και στη Γλυφάδα με τον Πανιώνιο στην τελευταία εγχώρια υποχρέωση, με το τρίποντο από… σπόντα του Χουάντσο Ερνανγκόμεθ.

Αντί να σαρώνει στο πικ εν ρολ με τόσους γκαρντ πρώτης γραμμής, αυτό εξελίσσεται σε όπλο του εκάστοτε αντιπάλου του Παναθηναϊκού. Ερχεται π.χ. από τον πάγκο ο Ντάνιελ Οτούρου και βάζει 9 πόντους σε τέτοιες καταστάσεις μέσα σε ένα σκάρτο τετράλεπτο, δίνοντας και μία ασίστ (σε short roll) για τρίποντο.

Και μια και ο λόγος για ασίστ, την πρώτη του ο ελληνικός σύλλογος την έδωσε χθες στην τελευταία του επίθεση στην πρώτη περίοδο! Είχαν πιστωθεί νωρίτερα από τη στατιστική υπηρεσία άλλες δύο, στις μπούκες όμως κατόπιν ντρίμπλας των Ερνανγκόμεθ (που έφτασε σε εντυπωσιακό κάρφωμα) και Οσμαν. Επρόκειτο για δηλαδή απλώς για εισαγωγικές πάσες και το καλάθι ήρθε με ατομική ενέργεια…

Στην ερχόμενη διαβολοβδομάδα καταφτάνουν στο ΟΑΚΑ η αίφνης καταπληκτική Αρμάνι των έξι συνεχόμενων νικών και η Μπασκόνια, που αν δεν «αυτοκτονούσε» με τη Βίρτους Μπολόνια (παραχώρησε τετράποντο στην εκπνοή και έχασε στον πόντο), θα μετρούσε τρεις νίκες σε βάθος τεσσάρων αγωνιστικών. Ταξίδι στο Μόναχο για την Μπάγερν που δεν είναι δα και μεγαθήριο, πάλι φιλοξενία των Βίρτους και Παρτίζαν στο κλειστό των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων.

Το πρόγραμμα «φωνάζει» για μαζεμένες νίκες και βαθμολογική αναρρίχηση, μα η εικόνα της ομάδας δεν συνάδει με το επιτακτικά ζητούμενο. Η λύση δεν είναι το «Nun ball» στην επιστροφή του ηγέτη και κορυφαίου σκόρερ. Ούτε βέβαια αρκεί να παίζει -όπως πρέπει- περισσότερο ο Πάνος Καλαϊτζάκης για να καλυφθεί το έλλειμμα ενέργειας, να γυρίσει -που θα γυρίσει- στα περσινά στάνταρ του ο Τζέριαν Γκραντ των χθεσινών 0/9 σουτ και της κακής άμυνας στα προσωπικά του μαρκαρίσματα, να βγουν επιτέλους μπροστά φέτος (εδώ δεν βάζουμε το χέρι μας στη φωτιά) οι Ντίνος Μήτογλου και Ιωάννης Παπαπέτρου.

Είναι ακόμα νωρίς, τα (ξερά) αποτελέσματα είναι πάνω-κάτω τα ίδια με το αντίστοιχο περσινό χρονικό σημείο. Στο τιμόνι υπάρχει κορυφαίος τεχνικός, μέσα στις τέσσερις γραμμές κορυφαίοι παίκτες. Η ώρα για να το γυρίσουν, είναι τώρα.

Διαφορετικά, «the mercy seat is waiting», όπως τραγούδαγε στο παραληρηματικό κομμάτι του (για κάποιον που πάει να εκτελεστεί στην ηλεκτρική καρέκλα) εκείνη τη βραδιά της τελευταίας εκτός έδρας νίκης επί της Εφές ο Κέιβ.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News