Ολυμπιακός: Ο MVP στα πειραιώτικα έχει διαφορετική ερμηνεία

Μ όπως Milutinov, V όπως Vezenkov, P όπως Peters. Ο Ολυμπιακός είχε ξανά τον καλύτερο σέντερ σε μια αναμέτρηση με τη Ρεάλ. Εχει τον αδιανόητα σταθερό Σάσα, τον καυτό ακόμα κι όταν έχει να παίξει μία ώρα «Αλέκο». Η διαφορά στη γλώσσα του σώματος και τις αντιδράσεις των δύο τεχνικών, εύφημος μνεία σε Λι και Γουόκαπ.

Δύο διαφορετικά στιγμιότυπα, μπροστά από τους δύο πάγκους. Μέσα δεύτερης περιόδου, η Ρεάλ (δείχνει να) ελέγχει το παιχνίδι, αλλά μια ασυνεννοησία σχετικά με μια αλλαγή, φέρνει φωνές του Χεζόνια -που περιμένει στο τραπέζι της γραμματείας- προς τον προπονητή του.

Αρχές τέταρτης περιόδου, ο Ολυμπιακός τρέχει το σερί που τον βάζει για τα καλά στη θέση του οδηγού. Ο Φελίς σουτάρει από τη γωνία για τρεις, ξαφνικά τα φώτα σβήνουν. Ο διακόπτης πέφτει με τρομερή τάπα του Λι, ο οποίος έχει την εγρήγορση και να πηδήξει, να στείλει την μπάλα πάνω στον Δομινικανό, να κερδίσει την κατοχή. Ακριβώς δίπλα του, ο προπονητής του πανηγυρίζει με ιερή μανία, πιο έντονα από ποτέ. Κατεβάζει με δύναμη την πυγμή του δις, λες και κραδαίνει τσεκούρι.

Ακόμα και στο πρώτο ημίχρονο που ήταν παράσταση στο μεγαλύτερο μέρος του για μαδριλένικο ρόλο, ο μεν Τσους Ματέο τρωγόταν με τα ρούχα του και τα «p&*# madre» εκστομίζονταν σε κάθε αμφισβητούμενη φάση, ο δε Γιώργος Μπαρτζώκας παρακολουθούσε, επέβλεπε καλύτερα, ατάραχος.

Ηξερε, πως αργά ή γρήγορα ο δεύτερος προημιτελικός θα γυρίσει. Πως η δική του ομάδα έχει πολύ μεγαλύτερο βάθος, πολύ περισσότερες προσωπικότητες. Οπερ και εγένετο. Είχε άλλωστε και… MVP. Oχι μονάχα τον προπέρσινο της διοργάνωσης, δεύτερο στη φετινή ψηφοφορία.

Αν πρέπει να εστιάσουμε σε τρία πρόσωπα αυτού του 77-71, θα επιλέξουμε τον Βούλγαρο διεθνή, αλλά και τον Σέρβο σέντερ και τον Αμερικανό πάουερ φόργουορντ. Μ, όπως Milutinov. V, όπως φυσικά Vezenkov. P, όπως λέμε Peters.

Ο πρώτος υποτίθεται πως δεν έχει καλή φυσική κατάσταση, πως βοηθάει αραιά και πού, πως ίσως είναι καλύτερα να μην ανανεώσει το συμβόλαιό του. Ο Νικόλα Μιλουτίνοφ, όμως, ήταν εκείνος που γύρισε πρώτη φορά τη ματσάρα. Από το -13, όταν η παρέα του είχε 2/14 εντός παιδιάς. Η «βασίλισσα» διόρθωσε την κακοτεχνία της Τετάρτης με το αρχικό βαρύ σχήμα και εμφάνισε πεντάδα με τρεις γκαρντ και τον Χεζόνια στο «4». Ετρεξε, ήλεγξε τον ρυθμό, έβλεπε τον αργό (πάνω απ’ όλα στις αποφάσεις του) Φαλ να χάνει μονομαχίες.

Ο «Μιλού» τελείωσε από κοντά και τις τρεις πρώτες φάσεις που πήρε. Καθάρισε ριμπάουντ, στο τέλος ήταν ξανά διψήφιος στο σκοράρισμα, ισοφάρισε το ρεκόρ καριέρας του με τρία κλεψίματα, είχε το καλύτερο ranking με 23 μονάδες σε σχεδόν ισάριθμα λεπτά (24).

Ο Σάσα Βεζένκοφ κατάφερε για πολλοστή φορά να τελειώνει ένα ματς και να αναρωτιέσαι για πότε έβαλε 22 πόντους και μάζεψε 7 ριμπάουντ, ως ο κορυφαίος των Πειραιωτών και στις δύο βασικές κατηγορίες της στατιστικής. Πόσταρε ουκ ολίγες φορές κοντύτερους αντιπάλους στις αλλαγές των μαρκαρισμάτων, ανανέωσε πέντε επιθέσεις και δύο εξ αυτών τις μετέτρεψε άμεσα σε καλάθι.

Οσο για τον Αλεκ Πίτερς, έβαλε το πιο κρίσιμο καλάθι της αναμέτρησης. Για δεύτερη φορά μέσα στο παιχνίδι, οι γηπεδούχοι είχαν «τραμπουκίσει» τους αντιπάλους τους αμυντικά. Στα τελευταία 5,15’’ του πρώτου μέρους είχαν κρατήσει τη Ρεάλ δίχως το παραμικρό καλάθι εντός παιδιάς, μα ήταν το σερί 14-0 σε βάθος εξίμισι λεπτών στο δεύτερο, όταν γράφτηκε δηλαδή το 64-54 στο 35’, που φαινόταν να κρίνει τον νικητή.

Οταν βρέθηκαν και στο -11, οι Ιβηρες απάντησαν με δικό τους 8-0. Ο Χεζόνια είχε πάρει φωτιά, το μυαλό φίλων, ουδέτερων και… εχθρών πήγε στην εξέλιξη του Game 2 του Παναθηναϊκού με την Εφές. Ομως όχι. Τάιμ άουτ ο Γιώργος Μπαρτζώκας στο 67-64, εντολή στον Πίτερς να σηκωθεί. Και τι έγινε που δεν είχε χρησιμοποιηθεί για ούτε ένα δευτερόλεπτο μετά την ανάπαυλα; Γύρισμα της μπάλας με υπομονή, δύσκολο τρίποντο λίγο προτού κοκκινίσει το 24άρι, «πάρ’ το μέσα». Ο άνθρωπος που δεν παγώνει ποτέ…

Ο Λι έκανε πολύ περισσότερα από το να προκαλέσει το πανηγυρικό ξέσπασμα του τεχνικού του (μεγάλες άμυνες και ένα παλικαρίσιο κλέψιμο μέσα στο «ζωγραφιστό» ανάμεσα σε τρία θηρία, μεγαλύτερο… τρίποντο στην ανατροπή του πρώτου μέρους, κερδισμένο φάουλ σε σκριν), ο δε αθόρυβος Τόμας Γουόκαπ ήταν το κομπιούτερ που έλειπε τόσο καιρό: 6 ασίστ (οι 4 στην καθοριστική τρίτη περίοδο, ιδίως στο τέλος της που ξεκίνησε το σερί 14-0) για κανένα λάθος, όταν η Ρεάλ είχε συνολικά περισσότερα (λάθη) από τελικές πάσες: 18 και 16, αντιστοίχως…

Κολλημένος στο 27% με 28% έξω από τα 6,75 μ., ο Ολυμπιακός έχει κάνει το 2-0 και πηγαίνει στη Μαδρίτη να επεκτείνει το συγκεκριμένο σερί, που τον θέλει να προκρίνεται σε φάιναλ φορ πάντα, όταν έχει πάρει τέτοιο κεφάλι σε προημιτελική σειρά. Πώς όχι, από τη στιγμή που έχει την πολυτέλεια να βγάζει τόσο πολλά διαφορετικά κεφάλια (σ.σ: ο άστοχος Φουρνιέ έβαλε 10 πόντους σε κομβικό εξάλεπτο της τρίτης περιόδου, ο Βιλντόσα κι αν έχει κάνει αθόρυβη δουλειά…) στα πιο κρίσιμα παιχνίδια;

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News