Αλκης Καμπανός: Άλκη παιδί μας, θα ‘σαι για πάντα μέσα σ’ όλον τον κόσμο

Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της,
και συ να λείπεις,
να ‘ρχονται οι Άνοιξες με πολλά διάπλατα παράθυρα,
και συ να λείπεις,
να ‘ρχονται τα κορίτσια στα παγκάκια του κήπου με χρωματιστά φορέματα,
και συ να λείπεις,
οι νέοι να κολυμπάνε το μεσημέρι,
και συ να λείπεις,
Ένα ανθισμένο δέντρο να σκύβει στο νερό,
πολλές σημαίες ν’ ανεμίζουν στα μπαλκόνια,
και συ να λείπεις…
……….

Ένας χρόνος και μια μέρα. Θλιβερή, μαύρη επέτειος. Ο ουρανός έχει πέσει να μας πλακώσει όπως εκείνη τη μέρα. Τότε που η φωνή του Άλκη ακούστηκε σ’ολόκληρη τη Θεσσαλονίκη, από τα Κάστρα στην Παραλία και από την Καλαμαριά μέχρι το λιμάνι.

Δεν υπάρχει μέρα που να μη θυμόμαστε, δεν θα υπάρξει μέρα που θα ξεχάσουμε. Τίποτε δεν είναι ίδιο, αλλά και τίποτε δεν πρέπει να μείνει ίδιο. Δεν είχε φανταστεί ότι θα πεθάνει ο Άλκης. Δεν περίμενε να δει καταπρόσωπα τους 12 δολοφόνους του, που είχαν σχεδιάσει να πάρουν ψυχές.

Έμεινε όμως εκεί για να αποτελέσει σύμβολο αλλαγής για όλους μας. Για να μας βοηθήσει να αλλάξουμε. Για να αποδεχτούμε το χρώμα. Για να μπορούμε όλοι μαζί να χαμογελάμε αγκαλιασμένοι. Για τα παιδιά…

Άλκη σου ζητάμε έστω και τώρα συγγνώμη που σ’ αφήσαμε απροστάτευτο στο στενό της Χαριλάου. Και προσδοκούμε να αποδοθεί δικαιοσύνη για την ψυχούλα σου, αλλά και για τους γονείς σου, που μας διδάσκουν έναν χρόνο τώρα μεγαλοψυχία και αξιοπρέπεια κι ας μην έχουν ακούσει ακόμα μια ειλικρινή συγγνώμη.

Οφείλουμε όλοι Άλκη να κάνουμε κάτι για σένα. Ας είσαι η αφορμή για έναν καλύτερο κόσμο.

Γιατί εσύ Άλκη, όπως λέει ο εθνικός μας ποιητής Γιάννης Ρίτσος,

Να λείπεις ― δεν είναι τίποτα να λείπεις.
Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει,
θα ‘σαι για πάντα μέσα σ’ όλα εκείνα που γι’ αυτά έχεις λείψει,
θα ‘σαι για πάντα μέσα σ’ όλον τον κόσμο.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News