Ολυμπιακός: Ο σεβασμός οι στατιστικές και μια 6άρα… παυσίπονο

Το ματς του Ολυμπιακού με τον Παναιτωλικό που εξελίχθηκε σε εμφατική επικράτηση με 6-1 μπορεί να πει κανείς ότι ήταν ένα… παυσίπονο σε μια στιγμή που το είχαν μεγάλη ανάγκη οι ερυθρόλευκοι. Και απ’ αυτό το ματς πήρε αφορμή ο Μίτσελ να πει πράγματα που, κατά τη γνώμη μου, καλό θα ήταν να μην, ειδικά σ’ αυτή τη χρονική συγκυρία.

Καταλαβαίνουν όλοι ότι ο Μίτσελ όντως δεν έχει ανάγκη τα χρήματα και δεν εργάζεται στον Ολυμπιακό για να μεγαλώνει τον τραπεζικό του λογαριασμό. Το ναι το είπε, έχω την αίσθηση, γιατί έχει συναισθήματα για το κλαμπ αλλά και επειδή είχε ανάγκη να «υπάρξει» ξανά προπονητικά μετά από ανεπιτυχή περάσματα από άλλες ομάδες στο μεσοδιάστημα της πρώτης και δεύτερης θητείας του στο μεγάλο λιμάνι. Και το να δέχεται (και) εκείνος κριτική δε σημαίνει απαραίτητα έλλειψη σεβασμού (που είναι κάτι που κερδίζεται και δεν χαρίζεται…), δεν είναι κάθε κριτική τουλάχιστον κακοπροαίρετη ή απόδειξη έλλειψης σεβασμού.

Όταν δέχεται απείρως σκληρότερη κριτική η διοίκηση τότε…

Μα τι λέμε, δέχεται απείρως σκληρότερη κριτική η διοίκηση της ομάδας και ο πρόεδρος και ηγέτης της που (από το 2010 που ανέλαβε) έχει ξοδέψει αμύθητη περιουσία και έχει οδηγήσει σε τρομερές σερί επιτυχίες εντός αλλά και εκτός συνόρων τον Ολυμπιακό, δε θα τη δέχεται ο Μίτσελ που συχνά κάνει ανεξήγητες επιλογές;

Όσον αφορά στις στατιστικές, έχει δίκιο ότι είναι πολύ βελτιωμένες μόνο που ξέρει καλύτερα ότι υπάρχουν και αριθμοί που λένε την απόλυτη αλήθεια και άλλοι που τη… μακιγιάρουν και κρύβουν αδυναμίες. Ο Ολυμπιακός έβαλε 6 γκολ στον Παναιτωλικό, όχι την ΑΕΚ ή τον ΠΑΟΚ. Στα πρόσφατα ματς με τους δύο προαναφερθέντες εξάλλου οι ερυθρόλευκοι ήταν πολύ μέτριοι (για συγκεκριμένα μικρά διαστήματα) έως κάκιστοι.

Προφανώς και θα του δώσουν όλοι το credit της βελτίωσης της ομάδας. Όμως επειδή βλέπουμε δείγματα βελτίωσης, μεμονωμένα κομμάτια και όχι ολοκληρωμένη εικόνα, δεν είναι ώρα για «παχιές» κουβέντες ούτε δικαιώσεις. Είναι… νωπή ακόμα η εικόνα με την ΑΕΚ και δεν κολακεύει ούτε τον Μίτσελ ούτε τους παίκτες. Ούτε ξεχνάει κανείς τις ισοπαλίες, και τον τρόπο που ήρθαν, με Ατρόμητο και ΠΑΣ Γιάννινα. Εξακολουθεί να κάνει μπρος-πίσω ο Ολυμπιακός διαρκώς και γι’ αυτό χρειάζεται ταπεινότητα και σκληρή δουλειά, όχι λόγια.

Όχι η κατάλληλη στιγμή…

Δεν ήταν λοιπόν η κατάλληλη στιγμή ο Μίτσελ να διεκδικήσει ό,τι νομίζει πως αξίζει γιατί ο φετινός Ολυμπιακός αποτελεί το πιο τρελό καρδιογράφημα με μερικά (πολύ) πάνω και (ουκ ολίγα) πάρα πολύ κάτω όπως το πρόσφατο ματς με την ΑΕΚ και ματς που αρκούν να σε στείλουν στο… τρελάδικο.

Στο ματς με τον Παναιτωλικό, για να το… κλείσουμε, δεν μάθαμε κάτι πολύ καινούργιο. Το φρέσκο σώμα και κατ’ επέκταση και φρέσκο μυαλό των παικτών, βοήθησε ώστε να έχει η ομάδα τρομερή αποτελεσματικότητα στην επίθεση και στοιχειώδη σοβαρότητα πίσω, αν και (συνέβη πάλι!) ο Παναιτωλικός που ήταν σε κάκιστο βράδυ, κατάφερε σε μόλις 10 λεπτά στην έναρξη του β’ μέρους και γκολ να βάλει και τετ-α-τετ για ισοφάριση να έχει!

Η απορία που έμεινε…

Αυτό που δεν μάθαμε και μας έχει μείνει ακόμα η μεγάλη απορία είναι πως προέκυψε η… φαεινή ιδέα του Μίτσελ με την ΑΕΚ με τον Βρουσάι δεξί μπακ και η μη χρησιμοποίηση του Ρόντινεϊ. Και αυτή η κακή ιδέα και προσωπικά τον Μάριο σε δυσάρεστη θέση έφερε δίχως να φταίει και ζημιά στην ομάδα έκανε. Ο Βραζιλιάνος έπαιζε κόντρα στους Αγρινιώτες λες και έπαιζε με… αναδρομικό θυμό για τη μη επιλογή του στην 11άδα κόντρα στην ΑΕΚ.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News