Ολυμπιακός: Το χειρότερο είναι ότι ΔΕΝ ήταν αδιάφοροι

Και φέτος, όπως και σε άλλες ανάλογες περιστάσεις στο παρελθόν, οι παίκτες του Ολυμπιακού κατηγορούνται με ευκολία για αδιαφορία. Ακόμα και για… τουρισμό και τους «εύχονται» να φύγουν μια ώρα αρχύτερα για διακοπές και να μη γυρίσουν στο Ρέντη αλλά να πάνε αλλού.

Συγνώμη αλλά δεν θα ακολουθήσω το… ρεύμα μόνο και μόνο για να «εισπράξω» like που για μένα είναι το καλύτερο και πιο συμφέρον. Στο ματς των ερυθρόλευκων στο Κλ.Βικελίδης με τον Άρη (ήττα με 2-1) για την 6η αγωνιστική των πλέι οφ της Stoiximan Super League ΔΕΝ είδα αδιαφορία ή διάθεση για τουρισμό απ’ όλους (ή τους περισσότερους τέλος πάντων, μην είμαι απόλυτος) όσοι έπαιξαν.

Η εικόνα του Φορτούνη στο φινάλε, του Ανδρούτσου, του Ρέαμπτσιουκ αλλά ακόμα και του φρέσκου στην ομάδα και με διαφορετική κουλτούρα Ινμπόμ, το επιβεβαιώνει. Ήταν απογοητευμένοι γιατί προσπάθησαν αλλά. Αυτό ακριβώς είναι που, για μένα, κάνει την ήττα χειρότερη.

Τι συνέβη; Είδα κι εγώ όπως όλοι, μπορεί να πει κανείς, μια σύνοψη της φετινής σεζόν του Ολυμπιακού.  Μια σεζόν που είτε παίζει καλά είτε όχι ο Ολυμπιακός, το αποτέλεσμα είναι λίγο-πολύ το ίδιο, αποτυχία. Οι ερυθρόλευκοι μπήκαν εξαιρετικά στο ματς, με τη συμπλήρωση μόλις 10 λεπτών αγώνα είχαν 5 (!) τελικές εκ των οποίων οι δύο σπουδαίες ευκαιρίες. Όμως δεν σκόραραν όταν δικαιούνταν και, αντιθέτως, είδαν να παραβιάζεται η εστία τους με τις γνωστές… κουτουράδες που ανακυκλώνονται διαρκώς.

Δε… δικαιούται ο Πασχαλάκης, στέρεψαν τα λόγια στο 2ο γκολ

Ο Πασχαλάκης, με την εμπειρία που έχει, ΔΕΝ δικαιούται να «τρώει» γκολ από απευθείας εκτέλεση κόρνερ και ειδικά σε μια φάση που κανείς, αντίπαλος ή συμπαίκτης, δεν ήταν κοντά του να τον ενοχλήσει. Μόνος του το «έφαγε» λόγω κακού υπολογισμού. Εντάξει για το δεύτερο γκολ τι να πει κανείς; Στέρεψαν τα λόγια… Ουδείς μπορεί να καταλάβει τι ήθελε να κάνει ο Μπα.

Ένας Μπα που συμφωνούμε όλοι νομίζω ότι ήταν / είναι ο πιο σοβαρός και σε καλύτερη κατάσταση στόπερ του Ολυμπιακού τον τελευταίο καιρό. Ωστόσο επειδή μιλάμε για τους υπάρχοντες στόπερ ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος και ξέγνοιαστος. Όταν νομίζεις ότι έχουν την απαιτούμενη συγκέντρωση και τα κάνουν όλα σωστά, έρχεται το αδιανόητο και προσγειώνεσαι στην πραγματικότητα.

Όλοι και όλα… τραβιούνται προς τα κάτω

Κατά την ταπεινή μου γνώμη λοιπόν δεν πρέπει ο θυμός και η απογοήτευση για την αποτυχημένη σεζόν της ομάδας να λειτουργήσει ως… κύμα που θα τους πάρει όλους. Δεν είναι όλοι στο ρόστερ του Ολυμπιακού για πέταμα, κάθε άλλο. Είναι τόσο κακή η σεζόν ωστόσο που κάνει τους κακούς, χειρότερους, τους μέτριους, κακούς και τους κακούς, τραγικούς. Όλοι και όλα «τραβιούνται» προς τα κάτω.

Σε τέτοιες περιστάσεις / συγκυρίες λοιπόν, είναι πιο σημαντικό να γίνεται η αξιολόγηση με ηρεμία και όχι όταν το κεφάλι «ζεματάει» υπό το καθεστώς της απογοήτευσης. Γιατί όσο λάθος είναι να υπερενθουσιάζεται κανείς με πρόσωπα και πράγματα μετά από επιτυχία, άλλο τόσο είναι να υπεραπογοητεύεται και μαζί με… ξερά να καίγονται και… χλωρά.

ΥΓ: Πόσο γελοίο είναι να βλέπεις ανθρώπους που προ ολίγων ημερών έλεγαν ότι δεν ήταν κόκκινη η φάση του Σιμάνσκι στον Βαλμπουενά στο Ολυμπιακός-ΑΕΚ, να θεωρούν «αποβολάρα» του Κάργα στον Γιόνσον στο ΑΕΚ-ΠΑΟΚ. Γελοίο είναι και γελοίοι αυτοί.  Δείτε και συγκρίνετε.