Ολυμπιακός: Αγάπα με, (όχι μόνο) τις ώρες που μπορείς

«Και μην ξεχνάτε να τους αγαπάτε, όχι μόνο στις χαρές αλλά και στις δύσκολες στιγμές». Την παραπάνω φράση την έγραψε σε προσωπικούς του «λογαριασμούς» στα social media ο αθλητικός διευθυντής της ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού, Χρήστος Μπαφές. Έγραφε κι άλλα νωρίτερα αλλά συγκράτησα αυτό το τελευταίο γιατί κατά τη γνώμη μου ήταν το πιο σημαντικό.

Και έχει μεγαλύτερη αξία αν συνυπολογίσει κανείς ότι δε γράφει για πρώτη φορά κάτι ανάλογο, την προτροπή προς τον κόσμο να αγαπάει την ομάδα την έχει κάνει κι άλλες φορές στο πρόσφατο παρελθόν μετά από σημαντικά ματς. Και ρωτάω: αλήθεια γιατί αισθάνθηκε / αισθάνεται την ανάγκη γι ‘αυτή την προτροπή;

Αν κοιτάξουν όλοι με ειλικρίνεια τον καθρέφτη τους και θυμηθούν πράγματα που έχουν πει / γράψει στην… τούρλα μιας αποτυχίας για την ομάδα μπάσκετ πιθανότατα θα καταλάβουν γιατί αισθάνθηκε αυτή την ανάγκη ο Χρήστος Μπαφές. Βλέπετε είναι πολλά χρόνια στην ομάδα και τα έχει ζήσει όλα. Και από την καλή και από την ανάποδη.

Ο Μπαρτζώκας και η αλλαγή… ρόλων στην κριτική

Ήταν και είναι παρών να κάνει τη σύγκριση και να δει πόσο εκ διαμέτρου αντίθετα έχει αντιμετωπιστεί από ανθρώπους που δηλώνουν φίλοι της ομάδας ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Ένας δηλωμένος οπαδός πέρα από προπονητής της. Ήταν αυτήκοος μάρτυρας (ή αναγνώστης αν μιλάμε για social media) για να ακούσει «πόσο κορόιδα είναι οι αφοί Αγγελόπουλοι που τους… απαυτώνουν και δεν κάνουν τίποτα». Μιλάμε για τους ανθρώπους που έχουν ξοδέψει απίθανα χρήματα σ’ ένα άθλημα που τα έσοδα είναι πενιχρά και γνωρίζουν πως τα ρίχνουν σε βαρέλι δίχως πάτο και ότι δεν πρόκειται να πάρουν πίσω ούτε το 1/10.

Στις κακές εποχές του μπάσκετ τα άκουγαν οι Αγγελόπουλοι και τους ζητούσαν να παραδειγματιστούν από τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Τώρα που η ομάδα ποδοσφαίρου δεν πήρε πρωτάθλημα και πετάει εκείνη του μπάσκετ η κριτική έχει κατεύθυνση την ΠΑΕ.

Τι άλλο να αποδείξουν Μαρινάκης και Αγγελόπουλοι;

Αλήθεια τι άλλο «πρέπει» να αποδείξει ο Βαγγέλης Μαρινάκης; Ή τι άλλο πρέπει να αποδείξουν οι αφοί Αγγελόπουλοι; Μήπως την ικανότητα; Μήπως τις προθέσεις; Μήπως τη δέσμευση; Ο πρώτος ανέλαβε την ΠΑΕ το 2010, οι δεύτεροι ένα χρόνο νωρίτερα την ΚΑΕ, το 2009. Όταν η χώρα δηλαδή έμπαινε στη χειρότερη οικονομικά (και όχι μόνο) φάση της σύγχρονης ιστορίας της εκείνοι… βούταγαν σε μια θάλασσα με πολλά μποφόρ και γεμάτη καρχαρίες δίχως καν… σωσίβιο!

Αν υπάρχει ένας οπαδός στην Ελλάδα που δεν δικαιούται να έχει ΚΑΝΕΝΑ παράπονο αυτός είναι ο οπαδός του Ολυμπιακού. Και κατά ένα διαολεμένο τρόπο είναι εκείνος που συχνά μουρμουρίζει περισσότερο. Λένε πως μόνο όταν χάσεις κάτι το εκτιμάς. Καλό θα είναι να μη χρειαστεί σύντομα ο μέσος οπαδός του Ολυμπιακού να εκτιμήσει όσο πρέπει είτε τον Βαγγέλη Μαρινάκη είτε τους αφούς Αγγελόπουλους. Γιατί προφανώς νομοτελειακά κάποια στιγμή θα δώσουν τα ηνία σε άλλους.

Supporter σημαίνει στήριξη στα δύσκολα…

Οι φίλοι των ομάδων στην Αγγλία αποκαλούνται «supporters», δηλαδή «υποστηρικτές». Γιατί είναι αυτοί που υποστηρίζουν. Και η ομάδα έχει ανάγκη την υποστήριξη, όχι τη γιούχα και το… πριόνι κατά πάντων, στη στραβή της. Γιατί όπως έγραψε και ο Χρήστος Μπαφές «και μην ξεχνάτε να τους αγαπάτε, όχι μόνο στις χαρές αλλά και στις δύσκολες στιγμές». Στις χαρές εξάλλου δεν έχουν καμία ανάγκη, τα καταφέρνουν πολύ καλά και μόνοι τους.

Όχι σαν το τραγούδι του Βασίλη Καρρά…

Η αγάπη του οπαδού προς την ομάδα δεν πρέπει να είναι σαν το τραγούδι του Βασίλη Καρρά: αγάπα με τις ώρες που μπορείς. Η αγάπη πρέπει να είναι: αγάπα με όλες τις ώρες, όχι μόνο εκείνες που μπορείς.  Γιατί ένας οπαδός -υποτίθεται- αγαπά την ομάδα άνευ όρων και δίχως προϋποθέσεις και αστερίσκους. Δεν αγαπά αποκλειστικά τις (όποιες) επιτυχίες της, έτσι δεν (πρέπει να) είναι;

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News