ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ: Στο ποντάρισμα «όλα ή τίποτα» ήρθε το πρώτο

Θα συμφωνήσουμε όλοι φαντάζομαι ότι υπάρχει μια απίθανη γκίνια που κυνηγάει τον Ολυμπιακό εδώ και καιρό και ακόμα περισσότερο όλο το καλοκαίρι. Ακόμα και με την Αντβέρπ είχε παίκτη, τον Εμβιλά, που ζήτησε αλλαγή. Αυτή η γκίνια χθες φαίνεται πως δέχθηκε ένα χτύπημα. Η… ρουκέτα του Ρέαμπτσιουκ, ένας παίκτης που έχουν… λατρέψει να μισούν αρκετοί από τις πρώτες μέρες του στο Ρέντη για αδιευκρίνιστο λόγο, μοιάζει ως ένα… χτύπημα σ’ αυτή τη γκίνια. Γιατί το να βάλει αυτή τη νικητήρια γκολάρα αυτός ο παίκτης σ’ αυτό το χρονικό σημείο μοιάζει με… ίχνος καλοτυχίας. Μοιάζει λέω, μ’ αυτή την παροιμιώδη γκίνια του συγκεκριμένου Ολυμπιακού, που μέχρι πανδημία πέρασε από… πάνω του, ποτέ δεν είσαι σίγουρος.

Νομίζω δεν υπάρχει κάτι καινούργιο να προσθέσει κανείς με βάση την πρεμιέρα του Ολυμπιακού στο Europa League. Ότι οι πρωταθλητές, αναμενόμενα, δεν έχουν βρει ακόμα χημεία και ρυθμό το ξέραμε και δεν πιστεύαμε ότι θα πατηθεί μαγικά κάποιο κουμπί για να συμβεί αυτό κόντρα στην Αντβέρπ. Αυτό που ίσως μάθαμε είναι ότι οι Βέλγοι δεν πρόκειται να είναι τόσο πολύ το… θύμα που πιστέψαμε με την κλήρωση. Θεωρητικά είναι η αδύναμη ομάδα του ομίλου, πρακτικά νομίζω θα στερήσει ουκ ολίγους βαθμούς από τους άλλους τρεις και θα παίξει στα ίσια για την πρόκριση. Αυτή την εντύπωση σχημάτισα εγώ τουλάχιστον και αυτό εξηγεί και την υψηλή (60 εκατ.ευρώ) χρηματιστηριακή αξία του ρόστερ της ομάδας από την Αμβέρσα.

Το πλάνο του Πέδρο Μαρτίνς, με τους δύο Καμαράδες στην 11άδα, λειτούργησε νομίζω καλά στο α’ ημίχρονο. Και όταν λέω καλά δεν εννοώ ότι έπαιξε μπαλάρα, μην παρεξηγηθώ. Φαντάζομαι είχε κατά νου να περιορίσει όσο γινόταν την επιθετικότητα του αντιπάλου και, αν μπορέσει, να σκοράρει. Δεν το έκανε, για… εκατοστά, με τον Ελ Αραμπί του οποίου το έξοχο γκολ στο α’ μέρος ακυρώθηκε (σωστά, τι να κάνουμε;) ως οφ σάιντ, ούτε με τον Σισέ που βρίσκεται πάνω στο καίριο σημείο αλλά συνεχίζει να αστοχεί. Ο Μαρτίνς επέστρεψε στην τόλμη με τον Αγκιμπού και πήρε την αρετή του τρεξίματος και της πίεσης.

Ο Μαντί από την άλλη δεν πίεσε αφόρητα, όπως τον έχουμε συνηθίσει αφού έδειχνε να κρατάει δυνάμεις για δημιουργία. Δική του ήταν η σέντρα στο πρώτο γκολ του Γιουσέφ που ακυρώθηκε, δική του και στο 1-0 που μέτρησε. Δυστυχώς για τον Ολυμπιακό δική του ήταν και η αμέλεια στο μαρκάρισμα στο β’ δοκάρι στην ισοφάριση της Αντβέρπ. Κι αφού το 1-1 θα ήταν, αναμφίβολα, ένα κακό ματς για πρεμιέρα στην έδρα του, ο Μαρτίνς αποφάσισε να παίξει το «όλα ή τίποτα». Η τριπλή αλλαγή αυτή τη διάθεσή του φανέρωσε. Και πήρε το «όλα». Ένας από τους τρεις που μπήκαν, ο Βρουσάι, δεν άφησε τη μπάλα να φύγει κόρνερ όπως πιθανότατα θα έκαναν οι περισσότεροι σ’ εκείνο το σημείο για να μαζευτούν όλα τα ψηλά κορμιά στην περιοχή. Αντιθέτως την κράτησε κι όταν είδε δίπλα του στον Όλεγκ του την έστρωσε για να γίνει αυτό που έγινε.

Επαναλαμβάνω, γενικώς, δεν μάθαμε κάτι νέο σ’ αυτό το ματς. Υπάρχουν παίκτες που μπορεί ν’ αποδειχθούν κλειδιά για τον Ολυμπιακό που είναι ανέτοιμοι ακόμα και το ότι δεν έπαιξε καθόλου ο Ρόνι Λόπες αυτό μαρτυρά. Όσο ο Ολυμπιακός δεν είναι στο σημείο της ετοιμότητας που θέλει είναι κομβικό να κερδίζει κι ας μην παίζει μπαλάρα, κι ας έχει δυλειτουργίες. Ό,τι μαζεύει τώρα είναι κέρδος και ο Μαρτίνς το γνωρίζει καλά. Όπως γνωρίζει καλά ότι κάθε μέρα που περνάει επίσης είναι κέρδος.

ΥΓ: Δεύτερο νέο και άκρως ενθαρρυντικό δείγμα του Καρμπόβνικ.

ΥΓ2: Ας ελπίσουμε ότι η δεύτερη εξαιρετική εμφάνιση του Όλεγκ (για μένα πολύ καλός και χρήσιμος ήταν και στα περισσότερα προηγούμενα ματς, εννοώ και τα περσινά αφού πάντα δίνει ό,τι έχει και δεν έχει επί 90 λεπτά) θα κάνει αρκετό κόσμο να το… πάρει αλλιώς μαζί του και να τον χειροκροτήσει ώστε να τον «φτιάξει» ψυχολογικά και να μην τον γεμίζει βάρος με τη μουρμούρα.

ΥΓ3: Για τον Γιουσέφ δεν υπάρχουν άλλα λόγια. Η μπάλα που ξέρει είναι απίστευτη. Είναι κρίμα που ακυρώθηκε η πρώτη του πιστολιά για λίγα εκατοστά. Αληθινό αριστούργημα ήταν.

ΥΓ4: Δύσκολο είναι και το ματς στη Λαμία για τους λόγους (ανετοιμότητα) που ξέρουμε.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News