Μιχάλης Μπούσης: Εμείς τι κι αν γεμίσαμε πληγές, βγήκαμε πάλι νικητές
Επτά χρόνια στον ΟΦΗ, ένα roller coaster συναισθημάτων και μία δικαίωση για τον ηγέτη της Κρητικής ομάδας.
Την πρώτη σεζόν του Μιχάλη Μπούση, ο Ναμπί πίστευε ότι το παιχνίδι με τον Πλατανιά, σε εκείνα τα μπαράζ-θρίλερ για την παραμονή, θα οδηγηθεί στην παράταση με το σκορ να είναι στο 2-2, στη ρεβάνς του 0-0 στα Χανιά. Ισως ο Άγγλος μέσος να μη δοκίμαζε αυτή την εκτέλεση φάουλ αν ήξερε ότι ο ΟΦΗ με αυτό το σκορ πέφτει κατηγορία. Από πλάγια θέση, ένα γκολ που μπαίνει μία στις 100 φορές, η μπάλα και η μοίρα το ήθελε, ήρθε το 3-2 και η Κρητική ομάδα έσωσε την κατηγορία.
Λίγους μήνες νωρίτερα ο Μιχάλης Μπούσης είχε αναλάβει τον ΟΦΗ και από την πρώτη στιγμή, στις πρώτες του δηλώσεις, είχε στοχεύσει σε έναν τελικό. Φειδωλός στις δημόσιες τοποθετήσεις του και λογικό στο ξεκίνημα, άφησε τις μεγάλες υποσχέσεις, σε μία περίοδο που ο διψασμένος για διακρίσεις κόσμος του ΟΦΗ, που δεν είχε περάσει και λίγα, ήθελε τελικούς, νέο γήπεδο, να πέσουν πολλά λεφτά. Αυτός, όμως, ο τελικός ήταν το όνειρό του.
Ο Μπούσης δεν είναι της λογικής «είναι τρελός ο πρόεδρος». Η υπομονή είναι προτέρημα και η δικαίωση είναι η μεγάλη νίκη. Επτά χρόνια πέρασαν από τη μέρα που έγινε το αφεντικό του ΟΦΗ και τα λόγια έγιναν πράξη: ο ΟΦΗ ξανά σε τελικό.
Τα δακρυσμένα μάτια του μετά το τέλος του χθεσινού επαναληπτικού κόντρα στον Αστέρα, είπαν πολλά. Μία εικόνα, χίλιες λέξεις. Το έζησε και το χάρηκε μέχρι το μεδούλι. Αμερικανοθρεμμένος, έχει ζήσει άλλες καταστάσεις, αλλά χθες το ευχαριστήθηκε. Πρώτα πήγε στη Θύρα 4 του «Γεντί Κουλέ» παρέα με τους οργανωμένους. Μετά στη θέση του, κάπνιζε το ένα πούρο μετά το άλλο. Όταν ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη, βρέθηκε εν ριπή οφθαλμού στο χορτάρι, παρέα με τον γιο του Δημήτρη, για να πανηγυρίσουν μαζί την τεράστια επιτυχία.
Είναι ο παράγοντας που θα βάλει το «εμείς» πάνω από το «εγώ». Στις δηλώσεις του μετά το τέλος της χθεσινής αναμέτρησης τόνισε ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ανάγκη από μεγάλες επιτυχίες, όπως αυτή του Ολυμπιακού με την ιστορική κατάκτηση του Conference, όπως οι νίκες της Εθνικής με τον Γιοβάνοβιτς στον πάγκο. Δεν μίλησε μόνο για τον ΟΦΗ αν και θα μπορούσε να το κάνει. Βλέπει την ομάδα του ως ένα κομμάτι του ποδοσφαιρικού χάρτη της χώρας που λατρεύει και σέβεται, της χώρας των γονιών του.
Ο Μπούσης είναι άλλης πάστας ιδιοκτήτης. Το βασικότερο είναι από τους ιδιοκτήτες που έχει ανάγκη το ελληνικό ποδόσφαιρο και δη ο ΟΦΗ που δεν έχει περάσει και λίγα. Ούτε αυτός πέρασε λίγα τα τελευταία επτά χρόνια. Με τα σωστά και τα λάθη, με αποφάσεις που «πόνεσαν», με αποτελέσματα που απογοήτευσαν, με βραδιές που έφεραν οργή. Είναι, όμως, ακόμα εδώ, «είμαι ακόμα εδώ», που τραγουδάει ο αγαπημένος του Αντώνης Ρέμος. Αν και το βράδυ της Τετάρτης, μετά την πρόκριση στον τελικό, θα προτίμησε τους «κατακτητές της κορυφής».