ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΟΓΛΟΥ: Πέτυχε στις μεταγραφές, να πετύχει και ως ομάδα

Για να δεις μπροστά, πρέπει κάποιες φορές πίσω. Για να «διαβάσουμε» καθαρά όσα αναμένεται να εκτυλιχθούν μπροστά μας στη σεζόν που ξεκινά στις 11 Σεπτέμβρη – με δεξιοτεχνική ντρίπλα Σκόκο, πέταξα από αυτή τη σεζόν το κάζο της Βελέζ – είναι καλό να γυρίσουμε λίγους μήνες πίσω. Τότε που η ΑΕΚ βούλιαζε αύτανδρη και ο Μελισσανίδης έστελνε μήνυμα ριζικής αλλαγής και ανανέωσης σε όλα τα επίπεδα. Στο μεσοδιάστημα ως σήμερα, ελάχιστα πράγματα έχουν μείνει να θυμίζουν εκείνη την ΑΕΚ. 

Από τα γραφεία ως τις φανέλες, από τον προπονητή και τους περισσότερους παίκτες, η ΑΕΚ είναι κάτι νέο και διαφορετικό. Ως κάτι νέο, πάντα αποπνέει φρεσκάδα και γεννά ελπίδα. Οσο και αν οι «κιτρινόμαυροι» πιστοί είδαν πολλά και τρόμαξαν τα περασμένα χρόνια, είναι γεγονός πως η φετινή μεταγραφική «σοδειά», δείχνει εξαιρετική. Με απόλυτη στόχευση, πως η ΑΕΚ πρέπει να απαρτίζεται από παίκτες με ποιότητα, προσωπικότητα και εμπειρία. 

Ως άλλοι καλλιτέχνες, οι αρτίστες της ΑΕΚ, θα δείξουν στο γήπεδο και στο χειροκρότημα, εάν θα τους αντέξει το σχοινί. Ωστόσο, δεν μπορεί να παραγνωρίσει κάποιος, πως στην τελική σούμα των μεταγραφών, η ΑΕΚ είναι η ομάδα που κινήθηκε πιο δυνατά, εντυπωσιακά, δυναμικά, από κάθε άλλο ανταγωνιστή εντός συνόρων. Το είχε και μεγαλύτερη ανάγκη άλλωστε, γιατί ακόμα και σήμερα, καλό θα είναι να τοιχοκολληθεί στα Σπάτα η περυσινή βαθμολογία και το -30.

Η δουλειά της διοίκησης 

Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, υπάρχουν κάποιες παραδοχές. Ο τεράστιος Πεπ Γκουαρδιόλα, έλεγε πριν από καιρό για το όνειρο της Μάντσεστερ Σίτι, πως όσα συμβαίνουν μέσα στο γήπεδο από τη μέση και πίσω, είναι ευθύνη δική του. Από τη μέση και μπροστά, είναι ευθύνη της διοίκησης. Και νομίζω, πως έχει δημιουργήσει μια υπερομάδα, που άπαντες ζηλεύουν και αποδέχονται ως τεράστιο μέγεθος στο ποδόσφαιρο της εποχής μας. 

Τι εννοεί ο «ποιητής» Πεπ; Μα απλά, πως όσα και αν διδάξεις στους παίκτες σου για αυτοματισμούς, καλή κυκλοφορία και κατοχή της μπάλας, τελειώματα φάσεων, αν δεν έχουν το τόπι, αν δεν υπάρχει ποιότητα, πενιχρά αποτελέσματα θα φέρεις. Γι’ αυτό και όσοι στέλνουν την μπάλα στο πλεχτό χρυσοπληρώνονται και παραμένουν τα είδωλα και οι αφίσες στα παιδικά δωμάτια. Αν δεν πληρώσεις, αν δεν πας προσεκτικά, δεν θα πάρεις. 

Η ΑΕΚ φέτος, έδωσε και πήρε πολλούς και καλούς παίκτες για το κομμάτι από τη μέση και μπροστά. Δίχως να βάζω στην ατζέντα τα περίφημα «οκτάρια» που δεν ξέρω τελικά και αν θα έχουν νόημα (Σιμάνσκι, Γαλανόπουλος, Σάκχοφ οι «κιτρινόμαυρες» επιλογές), η ΑΕΚ βρίθει επιλογών που – στα χαρτιά τουλάχιστον – φαντάζουν εξαιρετικές: Αμραμπατ, Τσούμπερ, Μάνταλος, Γκαρσία, Γέβτιτς, Τάνκοβιτς, Αραούχο, Ανσαριφάρντ! 

Δυνατότητα να κάνεις ό,τι τραβά η ψυχή σου και κατεβάζει το μυαλό σου. 4-1-4-1 με όλα τα…μωρά στην πίστα της επίθεσης. 4-3-3 με δύο επιθετικογενείς κεντρικούς χαφ.  4-2-3-1 που θα έχει ισορροπία. 4-4-2 για φουλ επίθεση. Πολλές και καλές επιλογές, παίκτες που μπορούν να παίξουν περισσότερες από μία θέσεις, λύσεις που καλύπτουν πιθανούς τραυματισμούς, τιμωρίες, ντεφορμαρίσματα και δεν δίνουν σε κανέναν την αίσθηση του βασικού και αναντικατάστατου.

Η άμυνα φέρνει τίτλους 

Βέβαια, δεν υπάρχει καμία ομάδα στον πλανήτη – μηδέ η Σίτι του Πεπ ή κάποτε η Ρεάλ των «Γκαλάκτικος» – που να παίρνει τρόπαια μόνο με την επίθεση. Είναι σημαντικό να μπαίνει η μπάλα μέσα, να δουν τα – σχεδόν εξαντλημένα – «κιτρινόμαυρα» μάτια ξανά λίγη μπαλίτσα, που τη θωρούσαν να κακοποιείται τα τελευταία χρόνια. Αλλά επειδή η ΑΕΚ δεν είναι ομάδα επίδειξης, αλλά σύλλογος που τρέφεται και γιγαντώνεται μέσα από τίτλους, χρειάζεται να βρεθεί και ισορροπία με την άμυνα. 

Εκεί έγκειται η πρώτη βασική δουλειά του Μιλόγεβιτς. Εχει μια ολοκαίνουργια αμυντική γραμμή (Στάνκοβιτς, Μισελέν, Βράνιες, Τζαβέλλας, Χατζισαφί, Λε Ταλέκ), έχει κάποιες αξιόπιστες εναλλακτικές επιλογές (Μπακάκης, Σβάρνας, Λάτσι, Σιμόες) και κάποια παιδιά με ταλέντο και προοπτική (Μιτάι, Μήτογλου). Από αυτούς πρέπει να βγάλει ζουμί και να δημιουργήσει μια άμυνα μπετό. Αμυνα που θα αρνείται να χάσει, που θα βγάζει αυτοθυσία, που θα διαφυλάττει όσα μαγικά προσδοκώνται να γίνονται μπροστά. 

Τα αποτελέσματα μέχρι τώρα είναι απογοητευτικά. Ελάχιστα τα ματς που δεν παραβιάστηκε η εστία της ΑΕΚ, πολλά θέματα συγχρονισμού και σωστής λειτουργίας της άμυνας. Με μικρές εξαιρέσεις, οι παίκτες που τη συγκροτούν έχουν εμπειρία και παραστάσεις. Ωστόσο, είναι αλήθεια πως πρέπει να βρουν «χημεία». Πρέπει να βρουν τον τρόπο που η ΑΕΚ δεν θα μπαίνει σε κάθε ματς, ξέροντας πως θα έχει παθητικό και άρα πρέπει να βάλει τουλάχιστον ένα γκολ παραπάνω. Γιατί αυτό, σίγουρα δεν οδηγεί στον πρωταθλητισμό.

Οι νίκες θα φέρουν ψυχολογία 

Αλλωστε, υπάρχει και μια άλλη σημαντική παράμετρος. Ο Μιλόγεβιτς, καλείται να κάνει αυτό το σύνολο των καλών παικτών ομάδα. Ωστόσο, για να είμαστε απόλυτα ξεκάθαροι, ούτε ο μετρ της ψυχολογίας και των mind games, Μουρίνιο, δεν μπορεί να πετύχει, εάν δεν τον βοηθούν και τα αποτελέσματα. Ισως, αν είχε μετρήσει το γκολ του Ανσαριφάρντ στη Βοσνία, εάν ήταν πιο αυστηρός ο διαιτητής στον επαναληπτικό, τώρα θα είχε γραφτεί διαφορετικά η ιστορία. 

Την ομάδα, το καλό κλίμα, τις παρέες και τον ενθουσιασμό, τον τροφοδοτούν οι νίκες. Αν δεν έχεις νίκες, αρχίζουν μουρμούρες, παρεάκια, γκρίνια. Με νίκες και χαμόγελα, ο Βράνιες θα μοιάζει με Πικέ και ο Τζαβέλλας με Ράμος. Στην ήττα, κατήφεια και δυσφορία. Για όλους. Η ΑΕΚ χρειάζεται νίκες. Εχει πρόγραμμα με τρία ματς στη σειρά, όπου μπορεί να πάρει ισάριθμες νίκες και να γεμίσει αυτοπεποίθηση. Να τονωθεί η ψυχολογία όλων, να πιστέψουν – πρώτα οι ίδιοι και έπειτα οι γύρω – στο νέο που δημιουργείται. 

Ολα θα κριθούν στο γήπεδο. Λίγη τύχη χρειάζεται η ΑΕΚ. Αυτή που δεν είχε στο ξεκίνημα της σεζόν και σε συνδυασμό με τα δικά της λάθη και παραλείψεις, οδήγησαν σε πρώτη αποτυχία. Αλλά, ο γέγονε γέγονε. Το θέμα είναι από εδώ και πέρα. Η ΑΕΚ έχει μπροστά πρωτάθλημα και κύπελλο, σε συνδυασμό με την πρόκληση να «ψήσει» ξανά τον κόσμο της. Οι μεταγραφές, άλλαξαν το κλίμα. Τώρα, είναι η ώρα της ομάδας.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News