ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΟΓΛΟΥ: Η ΑΕΚ έβγαλε αντίδραση, τώρα θα δείξει χαρακτήρα

Βασική αρχή που δεν αλλάζει ποτέ στη διάρκεια του σχεδόν ενός αιώνα ζωής της ΑΕΚ. Ποτέ, μα ποτέ, δεν μπορεί ουδείς να πανηγυρίζει μια ισοπαλία με τον ΠΑΟΚ.

Ακόμα και τώρα, που έχει συμβεί αυτή η παραχάραξη της ιστορίας με εννιά ματς χωρίς νίκη, δεν μπορεί να συντρέχει λόγος για πανηγύρια στην ΑΕΚ. Ειδικά τώρα, που είναι μια ομάδα ευάλωτη στον εφησυχασμό, θα πρέπει να απαγορευθεί με κάθε τρόπο η χαλαρότητα. Η ΑΕΚ δεν κέρδισε σχεδόν τίποτε στην Τούμπα.

Το μοναδικό κέρδος, αφορά την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση που ανέκτησε σε κάποιο βαθμό. Διότι, αποτελεί γεγονός, πως σε μεγάλο μέρος του κόσμου, η ΑΕΚ πήγαινε στην Τούμπα για ακόμα μια αποτυχία. Ηταν τόσο βαρύ το κλίμα, τόσο θλιβερή η εικόνα της ομάδας, που δεν έπειθε πως θα μπορούσε να σταθεί κόντρα σε έναν αντίπαλο, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, με τις μεταγραφές που έκανε ή με κάποιο πέναλτι που παίρνει με τρομερή ευκολία, θα κατάφερνε να χάσει. Γιατί η ΑΕΚ έχει χάσει με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο αυτήν την περίοδο.

Εργο Γιαννίκη

Αρα, μπορεί να μη συνιστά λόγο ενθουσιασμού η ισοπαλία της ΑΕΚ – ειδικά από τη στιγμή που στην ΕΠΟ, στη δική μας ΕΠΟ για να τρολάρουμε και εμείς τους σπεκουλαδόρους, δεν έχει φτάσει ακόμα η τεχνολογία της κατάργησης του εκτός έδρας γκολ -, αλλά σίγουρα αφήνει χαμόγελο η εμφάνιση της ΑΕΚ. Γιατί κυρίως, δεν στηρίχθηκε στην ατομική απόδοση κάποιων παικτών, αλλά προέκυψε έπειτα από οργανωμένο σχέδιο και τρόπο λειτουργίας που έκανε ο Γιαννίκης.

Είναι εντυπωσιακό, πως στο ίδιο γήπεδο όπου σχεδόν με την ίδια 11άδα και την ίδια διάταξη από τον αντίπαλο, η ΑΕΚ παραδόθηκε άνευ όρων, αυτήν τη φορά έβλεπες μια ομάδα που είχε συνοχή. Μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις άνοιξαν οι γραμμές και χάθηκε η οργάνωση στο παιχνίδι, υπήρχαν σωστές αποστάσεις και οργανωμένος τρόπος λειτουργίας που κάλυπτε κενά και αναδείκνυε ικανότητες. Εστω και αν με τα συγκεκριμένα χαφ, είναι δεδομένο πως το πρόβλημα παραμένει πάντα ζωντανό.

Αποδείξεις από την ΑΕΚ

Η ΑΕΚ κέρδισε σε αυτοπεποίθηση, έδειξε μέσα στην Τούμπα πως δεν είναι για πέταμα και έχει να δώσει πράγματα. Από εδώ και πέρα, αρχής γενομένης από την παραδοσιακά δύσκολη έδρα του Περιστερίου και τον επαναληπτικό με τον ΠΑΟΚ, ως το υπόλοιπο της σεζόν, θα πρέπει να αντιμετωπίζει κάθε ματς όπως το χθεσινό. Δίχως άλλοθι, χωρίς να ψάχνει κανείς για δικαιολογίες, αξιοποιώντας όσες μονάδες είναι διαθέσιμες.

Αντιλαμβάνεστε όλοι, πως η ρεβάνς δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Η ΑΕΚ θέλει να νικήσει και μόνο, όλα τα υπόλοιπα θα είναι ατμός και θα χαθούν εάν δεν το καταφέρει. Διότι, κάποια στιγμή, αυτή η ομάδα πρέπει να μπει σε κανονική τράτα και να στοχεύει μόνο σε νίκες και όχι σε αξιοπρεπείς εμφανίσεις. Νίκες με κακές εμφανίσεις είναι μέσα στο κόλπο, αποτυχίες με συμπαθητικό ποδόσφαιρο είναι για μικρές ομάδες.

Ο Γέβτιτς και η άμυνα

Στα επί μέρους, δύο σημειώσεις: πρώτο και σημαντικότερο, ο Γέβτιτς. Δεν είναι απλά πως ο Ελβετός έδωσε στίγμα για πρώτη φορά με τη φανέλα της ΑΕΚ, αλλά πως με τις ενέργειες του έβγαζε έναν «τσιαρτικό» τρόπο παιχνιδιού. Ομόρφυνε το παιχνίδι της ΑΕΚ, έκανε πράγματα που είχαν καιρό να εμφανιστούν και αυτό δείχνει πως υπάρχει ακόμα μια επιλογή. Δεν θεωρώ πως αδικήθηκε ως τώρα, ας κερδίσει από εδώ και πέρα το μέλλον του και τον κόσμο.

Ετερο, η δυναμική της άμυνας. Με την ηγετική παρουσία του Τζαβέλλα, το τσαμπουκαλεμένο ματς του Μήτογλου, την ενέργεια του Ρότα, τη σιγουριά του Τσιντώτα, η ΑΕΚ δεν έδειχνε πως μπορεί να δεχθεί γκολ. Ούτε και στα κακά διαστήματα, όπου οι μέσοι της πέρα από την αδυναμία στο κράτημα και την κυκλοφορία της μπάλας, την έδιναν και με χαρακτηριστική ευκολία στον αντίπαλο. Αλλά ο χαφ (οι χαφ για να είμαι ακριβής) που ακόμα δεν έχουν έρθει, είναι τρικλοποδιά στην ίδια την ομάδα.

Πρόβλημα η διαιτησία

Οσον αφορά τη διαιτησία, τρελαίνομαι για να ακούω και να διαβάζω για το γράμμα του νόμου, τα χέρια που κάποτε είναι και κάποτε δεν είναι, τις γραμμές που τεντώνουν και μικραίνουν κατά το δοκούν. Κοιτάξτε για να τελειώνουμε. Το πρόβλημα είναι εδώ. Οποιος δεν θέλει να το δει, απλά στρουθοκαμηλίζει. Το θέμα είναι πως όσο περνά ο καιρός, με Ελληνες ή ξένους, είναι δεδομένο πως κάθε διφορούμενη φάση θα δοθεί εις βάρος της ΑΕΚ.

Ορισμένοι το έχουν πάει σε άλλο επίπεδο. Εφυγαν από το να φτιάξετε ομάδα να νικάτε και τους διαιτητές και πήγαν στο, αν δεν έχεις ομάδα να νικήσεις τον…, δεν σου φταίει η διαιτησία. Δεν ψάχνω λογική, σε μια παράλογη κοινωνία που βλέπετε με όσα συμβαίνουν γύρω μας, πόσο έχει χάσει το μέτρο. Αλλά τη λογική και την όραση, δεν θα μας την πάρει κανείς. Η ΑΕΚ έχει υποστεί πολλαπλά χειρουργεία φέτος και η υπόθεση συνεχώς γίνεται πιο δύσκολη.

Θα τα βρει μπροστά του ο Λουτσέσκου

Για φινάλε, η καρικατούρα που βρίσκεται στον πάγκο του ΠΑΟΚ. Σεβόμουν τον Λουτσέσκου ακόμα και στις πιο ελεεινές αναφορές του, στις συγκρίσεις με τη ναζιστική Γερμανία και τις γραφικότητες με τις μάσκες, γιατί καταλάβαινα πως χάρη σε αυτό το αφήγημα, η ομάδα του όχι απλά δεν διαλύθηκε, αλλά έζησε τις πιο ένδοξες ημέρες της ιστορίας της. Επαιξε το παιχνίδι, συσπείρωσε γύρω του, έδωσε το άλλοθι που χρειάζονταν για να προχωρήσουν μπροστά.

Θεωρώ πως είναι καλός προπονητής, με σούπερ επιτελείο. Βλέποντας και την τεράστια αδυναμία της ΑΕΚ σε αυτό το κομμάτι, έλεγα το καλοκαίρι πως ίσως θα ήταν μια λύση, να συμμαχούσες με τον διάβολο για να σώσεις την παρουσία σου. Αλλά τελικά, αποδεικνύεται πως πάνω και πρώτα απ’ όλα, πάνω από κάθε πρωτάθλημα και κύπελλο, είναι η ψυχή. Η καρδιά, η περηφάνια, ο τρόπος ζωής. Βάζω το σκουφί μου και περιμένω. Οσα λέει και κάνει, θα τα φέρει μπροστά του η ποδοσφαιρική ζωή.