Ολυμπιακός – Μονακό: Αυτοί δεν κάνουν πλάκα, θέλουν το Ευρωπαϊκό!

Το είπαν και το έκαναν οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα. Θα περνούσαν αν έπαιζαν καλύτερα, το έπραξαν για ένα ημίχρονο και με 94-88 απέκλεισαν τη Μονακό και φτάνουν στο Final-4 του Βελιγραδίου.

Είναι κάποια παιχνίδια που σε ατσαλώνουν, σε κάνουν καλύτερο, σε μεγαλώνουν ως οργανισμό γενικότερα, ακόμα και αν δεν είναι νικηφόρα. Ο Ολυμπιακός έπαιξε ένα τέτοιο κόντρα στη Μονακό, επέστρεψε από την «κόλαση» και θέλει να χτίσει τον δικό του παράδεισο, στην πρωτεύουσα της Σερβίας.

Η Μονακό είναι ίσως η χειρότερη αντίπαλος που μπορούσε να λάχει στους «ερυθρολεύκους», αλλά αυτό διαβάζεται και από την ανάποδη. Ο Ολυμπιακός μία ομάδα ικανή να βγάλει από τη ζώνη άνεσής τους Μονεγάσκους και με το ΣΕΦ στον… αέρα να τους πετάξει εκτός τετράδας.

Είναι η ομάδα που δε θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς χαμένη όταν τίποτα δεν πήγαινε καλά στο πρώτο ημίχρονο. Δεν του έχουν ρίξει τη χαριστική βολή στο παρελθόν ομάδες με πολύ μεγαλύτερο ειδικό βάρος και η Μονακό αφού δεν το κατάφερε, ήταν αναγκασμένη να ζήσει στα όρια ως το φινάλε. Τα εκατοστά που έστειλαν έξω το σουτ του Σλούκα στο Πριγκιπάτο τούτο το βράδυ δε θα της έκαναν τη χάρη. Σε μία σειρά που κρίνεται στις τρεις νίκες δύσκολα δε θα περάσει η καλύτερη ομάδα και ναι αυτό έγινε μετά από πέντε παιχνίδια. Ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος και θα βρεθεί στο Final-4!

Ο Ολυμπιακός του πρώτου ημιχρόνου θα έχανε από κάθε ομάδα

Λες και το έχει η μοίρα του του Ολυμπιακού να κυνηγάει σε αυτά τα παιχνίδια δίχως αύριο. Τις δύο φορές που κατάφερε να προκριθεί σε ένα πέμπτο παιχνίδι, το 2013 και το 2017 με την Εφές Αναντολού, έπρεπε να επιστρέψει από μειονεκτική θέση στο ημίχρονο.

Βεβαίως το αποψινό προβάδισμα της Μονακό δεν είναι απότοκο κάποιας συναστρίας, αλλά της ανετοιμότητας του Ολυμπιακού, που πιάστηκε κοιμώμενος στο πρώτο δεκάλεπτο. Οι «ερυθρόλευκοι» άφησαν και πάλι τη Μονακό να νιώσει άνετα, δεν έκαναν φάουλ στα πρώτα εννέα λεπτά της αναμέτρησης και επέτρεψαν τον Τζέιμς να θέσει τα δικά του… στρατιωτάκια σε κίνηση, μοιράζοντας γρήγορα τρεις ασίστ.

Όταν οι Ουατάρα, Μπέικον και κυρίως ο Λι μπήκαν στο παιχνίδι, οι Μονεγάσκοι έφτασαν και στα διψήφια νούμερα, με το «κλειδί» του δεύτερου rotation να μένει στην ντουλάπα. Ο Χασάν Μάρτιν πάτησε για πρώτη φορά παρκέ στη σειρά, όμως ήταν λογικό να φανεί ανέτοιμος σωματικά. Αυτό που δεν επιτρέπεται είναι η πνευματική ανετοιμότητα σε τέτοια παιχνίδια. Τα ένστικτα του Αμερικανού οδήγησαν σε χαμένες μονομαχίες από τον Χολ, ασυνεννοησία στις αλλαγές των μαρκαρισμάτων και προβληματική άμυνα.

Σε αυτήν την παρανοϊκή σειρά που τα έχουμε δει όλα λοιπόν, το μόνο που έμενε για τον Ολυμπιακό ήταν να επιστρέψει από τα ένστικτα και το τρέξιμο των δικών του παικτών, σε πλήρη αρμονία με το παιχνίδι των Μονεγάσκων. Τα σόλο του ΜακΚίσικ και κάποιοι πόντοι από τον Ντόρσεϊ, των δύο που είναι ικανοί να δημιουργήσουν για τον εαυτό τους ήταν εκεί, αλλά χωρίς να αποφασίσει να βάλεις το κορμί σου δεν έχεις τύχη. Ο Ολυμπιακός είδε τον Ουατάρα να τον «σκοτώνει» με τα σποτ σουτ από την περίμετρο, υποδεχόμενος την μπάλα με κάθε τρόπο. Με kick out πάσα του Τζέιμς, με ασίστ από το ποστ. Αυτός δεν όχι Ολυμπιακός των playoffs αλλά ούτε του Σεπτεμβρίου, όταν έδωσε φιλικό στο ΣΕΦ με τη δίχως Τζέιμς Μονακό.

Είμαι ο Τόμας Γουόκαπ και θα πάω στο Βελιγράδι!

Και ξάφνου για τη Μονακό ήρθε σε αυτήν τη σειρά η νέμεσίς της. Ο άνθρωπος που όχι μόνο έχει υποχρεώσει σε μετρίως μέτρια νούμερα τον Μάικ Τζέιμς, αλλά ήθελε να παίξει Final-4 και το έδειξε.

Ο Γούοκαπ έβαλε μεγάλα σουτ από την περίμετρο, ανέλαβε ευθύνες στην επίθεση, έκλεψε μπάλες στο κέντρο για να αλλάξει άρδην τον ρυθμό του αγώνα, όπως στο πρώτο παιχνίδι, έχοντας και το σημαντικότερο καθήκον στην άμυνα απέναντι στον Τζέιμς. Ο Ολυμπιακός ισοφάρισε, επέστρεψε και έπρεπε να παίξει στα ίσια, μετά το 58-58, την πρόκριση στο Βελιγράδι. Στην έδρα του για την οποία πάλεψε μία σεζόν, με τον κόσμο του που δε σταμάτησε λεπτό, ούτε στο -10 να τον πιστεύει και με τον Γουόκαπ να δηλώνει στο παρκέ πως δε θέλει να λείπει από τη γιορτή. Ακόμα και αυτό όμως δε θα έφτανε με τη Μονακό.

Είναι φορές που πρέπεις να βγάλεις το καπέλο σε μία ομάδα πρωτόπειρη στα playoffs της Euroleague και όμως με τέτοια εμπειρία. Η Μονακό συνέχισε να διαβάζει κάθε miss match και να βρίσκει μεγάλα σουτ, από αυτά που «σκοτώνουν» κάθε άμυνα, σαν αυτό του Τζέιμς στο φινάλε της τρίτης περιόδου. Ο Αμερικανός είχε μεν κάκιστα ποσοστά από την περίμετρο, όμως μόνο επιζήμιος δεν ήταν, καθώς στον βωμό της πρόκρισης τα θυσίασε όλα και εκμεταλλέυτηκε κάθε συμπαίκτη του.

Σε μία σειρά που ήταν αναγκασμένη να πάει στο σουτ, με τις ομάδες χεράκι χεράκι, ο πιο ψύχραιμος, αυτός με τα λιγότερα λάθη θα έβγαζε βίζα για Βελιγράδι.

Στο Βελιγράδι θα είναι και ο Σλούκας, ο ΜακΚίσικ, ο Παπ και η παρέα τους

Σε αυτό το μία σου και μία μου θα επικρατούσαν όσοι έχουν μάθει να ζουν από αυτές τις στιγμές. Όσοι έχουν μάθει τελικά να έχουν τους σφυγμούς διψήφιους, την ώρα που οι υπόλοιποι βράζουν. Αυτοί που έχουν δώσει μία ζωή και άλλη μία τόσα παιχνίδια χωρίς αύριο. Ο Σλούκας που ήρθε άποντος να βάλει τις βολές στο φινάλε, ο Μάρτιν που τουλάχιστον προσέφερε τελιώματα, ο Βεζένκοφ που αθόρυβα -χωρίς σκορ- πήγε σε όλα τα ριμπάουντ. Ο ΜακΚίσικ που ήταν το ρολόι για να δείχνει δύο φορές σωστά την ώρα όταν τα πάντα ήταν χαλασμένα.

Όταν ο Σλούκας σηκώθηκε για τρεις στο 89-86 η Μονακό ζούσε απλά με τεχνητή αναπνοή, περιμένοντας το χρονόμετρο να της δείξει το φινάλε, ασχέτως αν απέμεναν δύο λεπτά.

Αυτή η παρέα που έκανε το ΣΕΦ να μεθύσει από χαρά, να ζητάει το Ευρωπαϊκό από Νοέμβριο όταν έμοιαζε αστείο. Αυτή η παρέα που τους ανάγκασε να το φωνάξουν Μεγάλη Παρασκευή μετά από ήττα και απώλεια του πλεονεκτήματος έδρας. Αυτή η υπέροχη ομάδα που έχει φτιάξει ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι έτοιμη να ψάξει τη νέα Ρώμη, τη νέα Κωνσταντινούπολη, αφού πρώτα βρήκε στο ΣΕΦ τη δική της μπασκετική Ιθάκη.

Ραντεβού με την πρωταθλήτρια Ευρώπης Εφές, στο Βελιγράδι, με αυτούς που δεν κάνουν… πλάκα, με αυτούς που θέλουν το Ευρωπαϊκό!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News