Ολυμπιακός – Εφές: Ο Θρύλος συγκλόνισε, αλλά ο Μίσιτς είναι ο… Σπανούλης της εποχής!

Η Εφές με ένα απίθανο τρίποντο του Μίσιτς στο μηδέν «έκλεψε» τη δόξα του Ολυμπιακού, ο οποίος πάλεψε όσο μπορούσε αλλά στο φινάλε δεν άντεξε και ηττήθηκε με 77-74, μπροστά σε 12.000 φίλους του στον ημιτελικό του Final Four. 

Υπάρχουν και αυτές οι βραδιές, που στο φινάλε μένεις να κοιτάς τι έχει γίνει. Δεν υπάρχει καν χώρος για δάκρυα ακόμα-ακόμα ούτε και για στεναχώρια. Ο Μίσιτς έμεινε με τον Βεζένκοφ και απέδειξε πως οι εποχές αλλάζουν αλλά στα Final Four οι πρωταγωνιστές είναι όσοι έχουν τη δυνατότητα να βάζουν αυτά που δεν μπορούν οι άλλοι.

Ο Σέρβος ευστόχησε σε ένα -α λα Σπανούλης- τρίποντο… μαχαιριά στην καρδιά 12.000 και πλέον «ερυθρολεύκων» και η Εφές με 77-74 πήρε το εισιτήριο για τον τελικό του Σαββάτου.

Ο Ολυμπιακός για 20 λεπτά στον ημιτελικό του Βελιγραδίου έκανε το τέλειο ημίχρονο. Αμυντικά ήταν στιβαρός, όπως έχει συνηθίσει να είναι σε όλη του τη χρονιά, ο Φαλ έκανε ό,τι ήθελε στη ρακέτα και με πολύ καλή ροή στη δική του επίθεση μέτρησε 43 πόντους παραγωγής.

Τέλειο, όχι και τόσο; Ο Ολυμπιακός τα έκανε όλα σχεδόν άριστα, αλλά με τους Λάρκιν και Μίσιτς δεν είναι να τα βάζουν ούτε και οι καλύτερες άμυνες. Οι δύο χαρισματικοί γκαρντ της Εφές ευστόχησαν σε έξι τρίποντα, κράτησαν την Εφές στο -1, παρότι οι Τούρκοι ήταν πολύ χειρότεροι σε ολόκληρο το εικοσάλεπτο.

Με τους πρωταθλητές Ευρώπης αυτός δεν ήταν και ο καλύτερος οιωνός, παρότι 12.000 και πλέον Έλληνες έκαναν τη Stark Arena δεύτερο ΣΕΦ. Τα σουτ των Βεζένκοφ, Σλούκα και Ντόρσεϊ σταμάτησαν στη στεφάνη και ο Ολυμπιακός είδε τον παραμυθένιο δρόμο του να σταματάει στον ημιτελικό, αφού κόλλησε στους 70 πόντους για τέσσερα λεπτά και έχασε τις ευκαιρίες του, προτού ο Σέρβος τον αποτελειώσει…

Στο ημίχρονο Μίσιτς και Λάρκιν κράτησαν όρθια την Εφές

Εκπλήξεις; Τι εκπλήξεις να υπάρξουν σε ένα Final Four. Οι δύο ομάδες πηγαίνουν στην πεπατημένη τους, έτσι και ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Ήδη από το περασμένο Σάββατο επισημάναμε πως ο Κώστας Παπανικολάου θα ήταν ο διόσκουρος του Τόμας Γουόκαπ στο μαρκάρισμα των Σέιν Λάρκιν και Βάσα Μίσιτς.

Αυτοί οι δύο ήταν οι πυλώνες του Ολυμπιακού, πηγαίνοντας πάνω στους γκαρντ της Εφές, όχι με σταθμισμένο μαρκάρισμα αλλά αναλόγως με το αμυντικό transition και πιστοί στο πλάνο. Η δεξιά ντρίπλα στον Λάρκιν επί παραδείγματι ήταν απαγορευμένη και τον έσπρωχναν από τα αριστερά. Τα χέρια που έβαλαν πάνω στην μπάλα και η πίεσή τους έβγαλαν την Έφες από την άνεσή της πολύ νωρίς. Ο Ολυμπιακός έλεγξε τον ρυθμό του αγώνα, έχοντας παρέα και τις ιαχές των 12.000 και πλέον φίλων του στη Stark Arena.

Ακόμα και χωρίς τον Φαλ στο παρκέ ο Ολυμπιακός πρόλαβε να προσαρμοστεί, παρόλο που η Εφές φυσιολογικά αντέδρασε στο αρχικό 14-7. Χωρίς τον Γάλλο οι Πειραιώτες δεν είχαν ποστ παιχνίδι, όμως όταν ο Σλούκας με τον Μάρτιν συνδέθηκαν η ροή στην επίθεση δε χάθηκε. Ο μαέστρος Σλούκας ήταν ένα πραγματικό κομπιούτερ. Τέτοια παιχνίδια… τα έχει φάει με το κουτάλι άλλωστε, είτε με την «ερυθρόλευκη» είτε με τη φανέλα της Φενέρ και δεν αντιμετώπισε το παραμικρό πρόβλημα στο διάβασμα της άμυνας του Αταμάν, έχοντας πέντε ασίστ ήδη από το ημίχρονο.

Το μόνο που κρατούσε την Εφές στο παιχνίδι ήταν τα ξεσπάσματα των δύο χαρισματικών γκαρντ της. Όσο και να προσπαθήσεις να τους περιορίσεις κάτι θα βρουν να κάνουν για να μην πάρεις «άριστα» στις αμυντικές επιδόσεις. Ο Λάρκιν βρήκε το χέρι του από μακριά και σκόραρε 16 στο ημίχρονο, ο Μίσιτς έβαλε δύο σουτ (6/13 τρίποντα αθροιστικά μετά από 20 λεπτά) και οι Τούρκοι δεν επέτρεψαν στον Ολυμπιακό να τους ρίξει από νωρίς νοκ άουτ. Ωστόσο οι συνθήκες έμοιαζαν σαν το παιχνίδι των άλλων πρωταθλητών που προσφάτως έχασαν το στέμμα τους, των Μιλγουόκι Μπακς. Μόνο που αυτή τη φορά δεν ήταν ένας μόνος του (όπως ο Γιάννης) αλλά δύο, με τον «X-Factor» Μπομπουά φανερά ανέτοιμο.

Αυτό όμως άλλαξε άρδην με το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου. Ο Ολυμπιακός είδε τον Μπράιαντ να εκμεταλλεύεται την προσοχή στους Λάρκιν, Μίσιτς, μετέτρεψε τις πάσες τις σε τρίποντα και πήρε τα ηνία, αφού χωρίς την αμυντική ασφάλεια η ομάδα του Μπαρτζώκα έχασε και την επιθετική της ηρεμία.

Ο Ολυμπιακός κόλλησε στους 70 και ο Μίσιτς… μύρισε αίμα

Ένιωθε ότι το χρωστούσε το καλό του παιχνίδι ο Ντόρσεϊ και προσπάθησε να το καταθέσει στο παρκέ την κατάλληλη στιγμή. Η επιστροφή θα γινόταν από τα διψήφια που ξάφνου έφτασε η Εφές μόνο με μεγάλα δικά του σουτ και ο Ντόρσεϊ έβαλε μερικά τέτοια από την περίμετρο αν και από τις βολές τα βρήκε σκούρα.

Το στοίχημα των «ερυθρολεύκων» να φτάσουν να παίζουν το παιχνίδι ως το φινάλε στο πρώτο ημίχρονο έμοιαζε εύκολη μαντεψιά, αλλά στο τρίτο δεκάλεπτο κερδίθηκε με αρκετό… αίμα. Η αποβολή του Ντάνστον έδωσε καθαρότερο οπτικό πεδίο και το τελικό ντεμαράζ που είτε έτσι, είτε αλλιώς θα γινόταν από κοινή αφετηρία.

Αυτήν τη φορά όμως οι λεπτομέρειες δεν πήγαν με το μέρος του όπως στη σειρά με τη Μονακό. Οι δικές του βολές βρήκαν σίδερο την ώρα που ο Πλάις με απόλυτη ψυχραιμία έβαλε 2/2 στο τελευταίο τρίλεπτο. Τα σουτ των Σλούκα και Βεζένκοφ ήταν κοντά και οι ευκαιρίες του χάθηκαν. Οι ίντσες που χρειάστηκε στο Βελιγράδι δεν κερδίθηκαν, αφού έξι συνεχόμενες επιθέσεις του (τέσσερα λεπτά) πήγαν στον βρόντο.

Όταν ισοφάρισε πήρε απλώς παράταση ζωής και έγινε -δίχως να το ξέρει- δευτεραγωνιστής στη βραδιά ενός τεράστιου παίκτη. Αυτήν τη φορά δεν ήταν τα συνηθισμένα σουτ του Βασίλη Σπανούλη που είχαν «ερυθρόλευκη» απόχρωση, ούτε καν του Σλούκα, όπως στην κανονική διάρκεια. Ο Μίσιτς δεν μπήκε στην καλύτερη πεντάδα -μάλλον άδικα- αλλά ακόμα και στην μέτρια μέρα του θα βάλει αυτό το σουτ με τον Βεζένκοφ κρεμασμένο πάνω του. Ο Λάρκιν είχε μείνει στο παρκέ για 38 λεπτά, δεν υπήρχε άλλος να το πάρει, στο Βελιγράδι, την πόλη του.

Έτσι είναι η ζωή, έτσι είναι το μπάσκετ. Οι φίλοι του Ολυμπιακού δεν μπορούν να έχουν παράπονο αφού στη δεκαετία του 2010 τα είχαν ζήσει με το… τσουβάλι αυτά τα σουτ. Πρώτα ο Πρίντεζης, μετά ο Σπανούλης. Τώρα ήταν η βραδιά του Μίσιτς, δεν πειράζει, το σημαντικό είναι ότι βρέθηκε εκεί. Και με την μπασκετική του λογική θα συνεχίσει να πορεύεται, χωρίς δάκρυα. Η στεναχώρια και το «αχ τι θα γινόταν αν» θα μείνει, αλλά ως εκεί. Του χρόνου ίσως να έχει τη δυνατότητα να έχει την μπάλα στα χέρια του στο φινάλε…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News