Παναθηναϊκός: Η βελτίωση φάνηκε στο χειροκρότημα!

Οποιος είδε το τελικό σκορ (88-74), χωρίς να έχει δει το παιχνίδι, θα υπέθετε πως ο Παναθηναϊκός έχασε με άνεση. Όχι, οι εποχές Ράντονιτς έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Ο Παναθηναϊκός το πάλεψε, έβγαλε ενέργεια, αλλά δεν είχε καθαρό μυαλό στα κρίσιμα σημεία, δεν είχε σωστές αποφάσεις και φυσικά την… πάτησε στα ριμπάουντ. Για 35’ οι «πράσινοι» ήταν στο… κόλπο, αλλά στο τέλος παραδόθηκαν σε μια ανώτερη και πιο «γεμάτη» ομάδα.

Αυτό που μου άρεσε ήταν το εξής. Κανένας δεν έφυγε από τη θέση του μέχρι να τελειώσει το παιχνίδι το οποίο στο τελευταίο δίλεπτο ήταν τυπική διαδικασία όταν και η Μπαρτσελόνα είχε «καθαρίσει» την ιστορία. Κανένας δεν αποδοκίμασε. Το αντίθετο. Ο κόσμος χειροκρότησε διότι είδε ένα σύνολο να μάχεται, ένα σύνολο που είχε μια κατεύθυνση, που κάτι έδειξε στο παρκέ. Αυτό ήταν ένα μικρό δείγμα της αναγνώρισης του κόσμου.

Προφανώς και αυτό δεν αρκεί. Ο οργανισμός του Παναθηναϊκού, η νοοτροπία του, ο κόσμος του δεν αρκείται στο «μπράβο» για την προσπάθεια, αλλά στις νίκες. Όμως σκεφτείτε τι έβλεπαν τα μάτια του επί εποχής Ράντονιτς. Ένα μπάσκετ… αλάνας που πραγματικά ήταν αποκρουστικό και δεν ήξερες αν θα έπρεπε να νευριάσεις ή αν θα έπρεπε να ξενερώσεις. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να τα βάλει με ομάδες επιπέδου Μπαρτσελόνα, αλλά τουλάχιστον μπορεί να πέφτει μαχόμενος.

«Οταν μια ομάδα δεν έχει πάρα πολλές νίκες το βάρος είναι ακόμα μεγαλύτερο. Είναι θέμα ψυχολογίας», ανέφερε ο Χρήστος Σερέλης και προσπαθεί και κάνει δουλειά πάνω σε αυτό το κομμάτι διότι υπάρχει κάτι που ακόμα θέλει βελτίωση. «Βλέπουμε τα λάθη μας. Είναι θέμα προπόνησης και καλών συνεργασιών. Θα έπρεπε αυτά τα θέματα να είναι λυμένα αυτό το μήνα, στον τομέα της απόφασης. Αυτοί οι αυτοματισμοί είναι κάτι που θα έπρεπε να ήταν σε πιο μεγάλο βαθμό». Αυτή είναι η ωμή αλήθεια, αλλά πήρε έναν Παναθηναϊκό από το μηδέν μεσούσης της χρονιάς και προφανώς δεν μπορεί να τον φτάσει στο δέκα από τη μια στιγμή στην άλλη.

«Οταν μια ομάδα δεν έχει πάρα πολλές νίκες το βάρος είναι ακόμα μεγαλύτερο. Είναι θέμα ψυχολογίας», ανέφερε ο Χρήστος Σερέλης και προσπαθεί και κάνει δουλειά πάνω σε αυτό το κομμάτι διότι υπάρχει κάτι που ακόμα θέλει βελτίωση.

Ο Γιώργος Παπαγιάννης νιώθει χρήσιμος στο ΟΑΚΑ και όχι… χαμάλης

Πάμε στο κεφάλαιο Γιώργος Παπαγιάννης. Ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να αρχίζει και να τελειώνει με τον Ελληνα σέντερ στο παιχνίδι του. Να στηρίζεται αρκετά πάνω στην παρουσία του. Επί Ράντονιτς ο Παπαγιάννης είχε «αχρηστευτεί». Εκανε τα πάντα εκτός από το να τροφοδοτείται στην επίθεση. Δεν είχε την απαιτούμενη στήριξη.

Κόντρα στην Μπαρτσελόνα πραγματοποίησε φέτος την πιο «πληθωρική» του εμφάνιση σε όλους τους τομείς και κυρίως στην επίθεση με 19 πόντους, 6/9 δίποντα και 2/3 τρίποντα ενώ είχε και 2 ασίστ. Εχει άλλη ψυχολογία και νιώθει ότι η ομάδα επενδύει πάνω του. Διότι δεν γίνεται να έχεις τον Γιώργο Παπαγιάννη, έναν ψηλό που έχει βελτιώσει πολλά κομμάτια του παιχνιδιού σου μέσα και έξω από το καλάθι και να μην παίρνεις ούτε το 1/20 από τις ικανότητές του.

Ο Γιώργος Παπαγιάννης είναι το Α και το Ω του Παναθηναϊκού. Είναι και πρέπει να είναι ο παίκτης που θα έχει μεγάλη επιδραστικότητα στο παιχνίδι της ομάδας. Διότι έχει γίνει ένας μοντέρνος ψηλός, αλλά αν δεν έχει το supporting cast εντός και εκτός παρκέ, τότε δεν μπορεί να αποδώσει τα προσδοκώμενα. Εν ολίγοις υπό τις οδηγίες του Σερέλη έχει βρει τον χαμένο εαυτό του και φυσικά τον ρόλο του. Το ίδιο ισχύει και για όσους φορούν πράσινα.

Διότι δεν γίνεται να έχεις τον Γιώργο Παπαγιάννη, έναν ψηλό που έχει βελτιώσει πολλά κομμάτια του παιχνιδιού σου μέσα και έξω από το καλάθι και να μην παίρνεις ούτε το 1/20 από τις ικανότητές του.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News