Ολυμπιακός: Περισσότερες λύσεις στην επίθεση, αλλά ένα είναι το… κλειδί!

Για να είμαι ακριβής, τα φιλικά είναι φιλικά. Είτε έχουν θετικό αποτέλεσμα είτε αρνητικό. Στη παρούσα φάση πρέπει να υπάρχει υπομονή όταν θα έρθει η ώρα της… κρίσης (δηλαδή τα επίσημα). Το αναφέρω αυτό γιατί καμία ομάδα σε αυτή τη χρονική περίοδο δεν βρίσκεται καν στο 50% της εικόνας που θέλει να παρουσιάσει στο παρκέ. Πάμε στο προκείμενο. Ο Ολυμπιακός είχε τα καλά του και τα κακά του κόντρα στην Βίρτους. Κάτι φυσιολογικό για την εποχή. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας θα έχει γεμίσει το σημειωματάριο του με συν και με πλην ώστε να τα επεξεργαστεί.

Αυτό που κρατάω από τον Ολυμπιακό στο πρώτο του φιλικό (δεν μετράω το ματς με την Μακάμπι γιατί ήταν γιορτή ενώ με τον Ερυθρό Αστέρα δεν υπήρχε εικόνα), ήταν το γεγονός πως έχει μεγάλο βάθος πάγκου έστω και αν στο «5» έπαιζε είτε ο Ράιτ είτε ο Πετρούσεφ καθώς έλειπαν οι δύο βασικοί ψηλοί του (Φαλ, Μιλουτινόφ). Ναι σε πολλά διαστήματα οι «ερυθρόλευκοι» είχαν θέματα στην άμυνά τους κόντρα στα βαριά κορμιά όπως ο Ζίζιτς, αλλά έπειτα με την ομαδική άμυνα και τα καλά box out τα περιόρισαν.

Ο Ολυμπιακός επεδίωξε σε πολλές περιπτώσεις να παίξει σε up tempo και άλλες φορές του βγήκε, άλλες φορές όχι. Στο δεύτερο ημίχρονο ήταν σαφώς πιο βελτιωμένος στην άμυνα και με περισσότερο καθαρό μυαλό. Ναι έκανε αρκετά λάθη, αλλά είναι κάτι που διορθώνεται. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας χρησιμοποίησε πολλά σχήματα. Ένα από αυτά που με… ιντρίγκαρε και περίμενα να το δω ήταν η συνύπαρξη του Πίτερς με τον Βεζένκοφ. Στην τελευταία περίοδο ο Ελληνας κόουτς ξεκούρασε τον Φουρνιέ και τον Παπανικολάου και έβαλε τον Πίτερς στο «3» και τον Βεζένκοφ στο «4». Σε μια εικόνα από το μέλλον (πιθανότατα όχι συχνά) και αμφότεροι έβγαλαν καλές συνεργασίες. Με στόχο να μπορεί ο Ολυμπιακός να ανοίγει το γήπεδο, αλλά με ρίσκο να «χάνει» στην περιφερειακή άμυνα.

Ένα από αυτά που με… ιντρίγκαρε και περίμενα να το δω ήταν η συνύπαρξη του Πίτερς με τον Βεζένκοφ. Στην τελευταία περίοδο ο Ελληνας κόουτς ξεκούρασε τον Φουρνιέ και τον Παπανικολάου και έβαλε τον Πίτερς στο «3» και τον Βεζένκοφ στο «4». Σε μια εικόνα από το μέλλον (πιθανότατα όχι συχνά) και αμφότεροι έβγαλαν καλές συνεργασίες.

Ο Πίτερς έδειξε ξανά «καυτός» όπως και πέρυσι ενώ ο Βεζένκοφ – κατά διαστήματα – έδειξε ότι δεν πέρασε ούτε μια μέρα. Από εκεί και πέρα ο Βιλντόσα ήταν από τους παίκτες που ξεχώρισαν στην τελευταία περίοδο καθώς έδωσε μερικές λύσεις με το κάθετο παιχνίδι του (ένα στοιχείο που χρειάζεται ο Ολυμπιακός) ενώ ο Ράιτ πήρε τα πάνω του στην τελευταία περίοδο. Ο Φουρνιέ (έπαιξε στο «3» και στο «2») έδειξε στοιχεία της ποιότητάς του, αλλά προφανώς θέλει χρόνο για να προσαρμοστεί. Το βέβαιο είναι πως καθαρά ατομικά, ο Ολυμπιακός έχει περισσότερο επιθετικό ταλέντο σε σχέση με πέρυσι, έχει περισσότερες επιλογές, αλλά σαφέστατα αυτό που θα πρέπει να έχει ως βάση είναι η άμυνα. Αυτό θα είναι το… κλειδί ώστε να απελευθερώνεται περισσότερο και το επιθετικό ταλέντο (είτε ατομικά είτε ομαδικά). 

Κόντρα στην σαφώς πιο αθλητική Φενέρμπαχτσε, η οποία παρουσιάζει ένα πιο γρήγορο και πιο ελκυστικό μπάσκετ σε σχέση με την Βίρτους, θα βγουν περισσότερα συμπεράσματα από τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Όπως ανέφερα και στην αρχή, τα φιλικά είναι απλά… φιλικά και τίποτα παραπάνω. Η συνέχεια επί του παρκέ.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News