ΜΑΡΙΝΟΣ ΠΡΙΝΤΕΖΗΣ: Νίκησε τις αδυναμίες σου, για να νικήσεις στις… λεπτομέρειες

Κάθε ήττα, κάθε απώλεια στο παρκέ έχει τη δική της μετάφραση. Το δικό της «γιατί», το δικό της κόστος. Αν βάλετε στη ζυγαριά τις δύο ήττες με Μονακό και Μπασκόνια, το πιθανότερο είναι να πείτε στον εαυτό σας πως «πόνεσε περισσότερο η ήττα στην Βιτόρια». Ναι, γιατί κόντρα στους Γάλλους ήταν ένα «εφιαλτικό» βράδυ στο οποίο τίποτα δεν πήγε καλά. Όλα στραβά και ανάποδα. Ε… με τους Βάσκους, η ιστορία ήταν διαφορετική. Ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ «πόνεσε» πιο πολύ γιατί απλά έχασε στο νήμα. Εχασε στις λεπτομέρειες. Δεν ήταν τίποτα. Ένα με δύο ριμπάουντ. Ένα με δύο καλά box out. Το είχε. Φαινόταν από μακριά ότι είχε βρει τον τρόπο παρά τα 13/30 τρίποντα των Βάσκων. Δεν είχε όμως τον τρόπο να καλύψει τις αδυναμίες του. Τις αδυναμίες μιας ομάδας που τώρα «χτίζεται» και δεν έχει ακόμα μάθει να διαχειρίζεται τα κρίσιμα σημεία στο αμείλικτο επίπεδο της Ευρωλίγκας. Διότι τα 15 επιθετικά ριμπάουντ των αντιπάλων τους, ήταν θέμα έλλειψης συγκέντρωσης, έλλειψης καθαρού μυαλού τη στιγμή που πρέπει και έλλειψης σωστής επικοινωνίας. Από τα χείλη βγαίνει ένα «κρίμα και άδικο». Προσωπικά θεωρώ πως θα ταίριαζε και το «κρίμα, αλλά όχι άδικο». Διότι ναι μεν οι «πράσινοι» να αδίκησαν τους εαυτούς τους, αλλά τι να κάνουμε, εκεί που έφτασαν, δίκαια έχασαν. Εχασαν μια ευκαιρία μέσα από τα χέρια τους. Δεν νίκησε η Μπασκόνια, εκείνοι έχασαν.

Ο,τι έχτιζαν με πολύ κόπο μέσα από την άμυνά τους, το πετούσαν στα… σκουπίδια στο άψε-σβήσε, έδωσαν πολλές ευκαιρίες και κατά συνέπεια προσέφεραν απλόχερα 17 ολόκληρους πόντους μέσα από ανανεώσεις κατοχών. Το εκάστοτε χαμένο ριμπάουντ τους «τιμωρούσε» για τα καλά. Είναι από τις βραδιές που τα «γιατί» και τα «αν» σου στροβιλίζουν το μυαλό. Είναι από τις βραδιές που οφείλεις να δυναμώσεις, να συσπειρωθείς και ναι, να «χτίσεις» μέσα και από αυτή την ήττα. Να γίνεις πιο χαλύβδινος. Πιο ατσάλινος, με περισσότερο πείσμα για την μακρά συνέχεια. Αν κάτσεις να το επεξεργαστείς πολύ, θα χάσεις τη μπάλα. Ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ «χτίζει» τον νεανικό χαρακτήρα του, «ψήνεται» για τα καλά και μέρα με τη μέρα πρέπει να κερδίζει περισσότερο το στοίχημα με τις αδυναμίες του ώστε όταν έρθει ξανά ένα κλειστό παιχνίδι, να έχει αυτός το know how στις λεπτομέρειες.

Ο,τι έχτιζαν με πολύ κόπο μέσα από την άμυνά τους, το πετούσαν στα… σκουπίδια στο άψε-σβήσε, έδωσαν πολλές ευκαιρίες και κατά συνέπεια προσέφεραν απλόχερα 17 ολόκληρους πόντους μέσα από ανανεώσεις κατοχών

Η επόμενη μέρα περιλαμβάνει ένα διαφορετικό παιχνίδι. Με – σαφώς – λιγότερο πίεση. Κόντρα στην Ρεάλ. Είτε αποδράσει είτε όχι από την Μαδρίτη, το μεγάλο στοίχημα της ομάδας είναι να μην δείξει απογοητευμένη από τον τρόπο που «χάθηκε» η νίκη στην Βιτόρια, αλλά με έξτρα κίνητρο. Αυτό θέλω να δω πρωτίστως στο παρκέ. Μια ομάδα που έμαθε – σε μεγάλο βαθμό – τα λάθη της και μια ομάδα που άφησε πίσω τα «αν» και τα «γιατί». Διότι η ιστορία συνεχίζεται και οι «πράσινοι» δεν πρέπει να μείνουν στο πριν, αλλά στο τώρα και στο μετά. Οπου μετά, θα έχουν στο πλευρό τους και τον Γιόγκι Φέρελ ο οποίος θα κάνει ντεμπούτο κόντρα στην Μακάμπι στις 21 του μήνα με στόχο να προσφέρει το κάτι διαφορετικό από τη θέση «1» και κατά συνέπεια να παρασύρει τους συμπαίκτες του.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News