Ολυμπιακός: Μη βλέπεις το δέντρο των ατόμων, απόλαυσε το… δάσος της ομάδας!

Ναι, αλλά ο Κέινααν δεν βάζει τους πόντους που πετύχαινε ο Ντόρσεϊ. Ναι, αλλά ο Πίτερς δεν έχει βρει ακόμη σταθερότητα στην απόδοσή του. Ναι, αλλά ο ΜακΚίσικ ήταν πολύ μέτριος το πρώτο δίμηνο της σεζόν.

Είναι κάποια από τις παραπάνω χιλιοειπωμένες φράσεις αδόκιμη; Όχι. Στερείται σοβαρών επιχειρημάτων; Όχι, βέβαια. Ωστόσο όταν αναφερόμαστε στον Ολυμπιακό που χτίζει και εξελίσσει διαρκώς ο Γιώργος Μπαρτζώκας εδώ και μια διετία, κάθε αναφορά στην ατομική απόδοση οποιουδήποτε παίκτη (είτε πρόκειται για τον Βεζένκοφ, είτε για τον Κέινααν) μάλλον μοιάζει να κινείται προς τη λάθος κατεύθυνση.

Για να εκτιμήσει κανείς το μικρό μπασκετικό θαύμα που συντελείται τα τελευταία χρόνια στον Πειραιά, θα πρέπει να αξιολογεί τον κάθε «ερυθρόλευκο» παίκτη ως κομμάτι ενός παζλ. Είναι δεδομένο ότι σε ατομικό επίπεδο θα βρει κάποιος σκόρπιους στην Euroleague κάμποσους καλύτερους παίκτες από αυτούς που βρίσκονται στο ρόστερ των πρωταθλητών.

Για να εκτιμήσει κανείς το μικρό μπασκετικό θαύμα που συντελείται τα τελευταία χρόνια στον Πειραιά, θα πρέπει να αξιολογεί τον κάθε «ερυθρόλευκο» παίκτη ως κομμάτι ενός παζλ.

Πιθανότατα, όμως, θα βρει ελάχιστους που να δένουν τόσο πολύ ο ένας με τον άλλον! Γιατί ο αναμφισβήτητος MVP του Ολυμπιακού είναι ο αρμονικός τρόπος που έχει χτιστεί αυτή η υπέροχη ομάδα, η οποία θα εξακολουθήσει να είναι υπέροχη ανεξαρτήτως που θα τη βρει το φινάλε της σεζόν.

Το διευκρινίζω γιατί το μπάσκετ είναι άτιμο άθλημα. Μπορεί για έξι μήνες να τρέχεις σαν… τρένο και ξαφνικά το δίμηνο Απριλίου – Μαϊου που κρίνονται τα πάντα, ένας τραυματισμός, ένα πιθανό ντεφορμάρισμα που δεν υπολογίζεις, 1-2 κακές βραδιές μπορεί να σε αφήσουν με στεγνό λαρύγγι κι ας έχεις φτάσει στην πηγή. Έχει συμβεί πολλάκις, όχι μόνο με τον Ολυμπιακό, αλλά με δεκάδες μεγάλες δυνάμεις του αθλήματος εντός και εκτός Ευρώπης.

Αν, λοιπόν, υπάρχει ένα στοιχείο που κάνει τον φετινό (και τον περσινό) Ολυμπιακό να ξεχωρίζει είναι το πως ο Μπαρτζώκας μοιάζει να έχει δημιουργήσει γρανάζι – γρανάζι μια μηχανή που δεδομένα αν βρεθεί στην καλύτερη της κατάσταση στο τέλος της άνοιξης δεν έχει να φοβηθεί κανέναν, μα κανέναν αντίπαλο στο δρόμο προς την κατάκτηση της Euroleague. 

Μόνο όποιος έχει βρεθεί στις εξέδρες του ΣΕΦ μπορεί να καταλάβει τι θα πει… ΟΜΑΔΑ!

Ειλικρινά, αν δεν έχετε βρεθεί ακόμη φέτος σε κάποιο παιχνίδι στο Ειρήνης και Φιλίας, αξίζει τον κόπο να βρεθείτε έστω και για μια φορά στις εξέδρες του ΣΕΦ για να απολαύσετε όχι μόνο την… ηφαιστειογενή ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι «ερυθρόλευκοι» φίλαθλοι που έχουν καψουρευτεί για τα καλά και πάλι την ομάδα τους, αλλά για να δείτε με τα ίδια σας τα μάτια τι θα πει ΟΜΑΔΑ με κεφαλαία γράμματα.

Πιστέψτε με από την τηλεόραση βλέπετε τη… μισή εικόνα. Μόνο στο γήπεδο μπορείς να κατανοήσεις στο έπακρο, τον τρόπο με τον οποίο ο κάθε παίκτης αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως κομμάτι ενός συνόλου. Πως ο ένας υποστηρίζει τακτικά και ψυχολογικά τον άλλον, πως ο ένας βοηθάει με το… χαμαλίκι του τον άλλον. Πως τρέχουν, πως κινούνται στο παρκέ με ή χωρίς την μπάλα, πως παίζουν ξανά «σκυλίσια» άμυνα.

Γι’ αυτό στην επόμενη ήττα (που δεδομένα θα έρθει) μην μείνετε στο αποτέλεσμα, ή στο ποιος παίκτης του Μπαρτζώκα αστόχησε στα περισσότερα σουτ ή βοήθησε λιγότερο. Να ανυπομονείτε να έρθει το επόμενο παιχνίδι για να δείτε πως θα αντιδράσει αυτή η υπέροχη παρέα. Και πως θα αφήσει τα σωθικά της στο παρκέ για να κάνει περήφανο έναν ολόκληρο οργανισμό (από τον τελευταίο οπαδό μέχρι τους προέδρους του).

Γιατί, όπως πολύ εύστοχα είχε γράψει πρόσφατα (ένα άλλο νευραλγικό και πολύτιμο κομμάτι του «ερυθρόλευκου» οικοδομήματος) ο Χρήστος Μπαφές στα social media, «να τους αγαπάτε μωρέ. Δεν έχουν ζητήσει ποτέ τίποτα και δίνουν πάντα ότι καλύτερο έχουν. Μπορεί κάποιες φορές να πετυχαίνουν και κάποιες όχι αλλά το κάνουν όλοι μαζί και είναι πάντα ταπεινοί».

Άλλωστε κάθε μαγική βραδιά του Ολυμπιακού φέτος είναι πρώτα και πάνω απ’ όλα αφιερωμένη στον Χρήστο! 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News