ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΟΜΟΓΛΟΥ: Και τώρα ο Ολυμπιακός πρέπει να θυμηθεί τη… Λαμία!

Πώς διαχειρίζεσαι μια αποτυχία στη ζωή; Πρώτη απαραίτητη προϋπόθεση να παραδεχτείς ο ίδιος ότι πρόκειται για αποτυχία! Χωρίς αστερίσκους, χωρίς δικαιολογίες, χωρίς αναζήτηση άλλοθι. Να κοιτάξεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να πεις «φίλε, απέτυχες!»…

Έτσι, πρέπει να βρει η επόμενη μέρα του αποκλεισμού στο Ράζγκαρντ και τον Ολυμπιακό. Μπροστά στον καθρέφτη του. Απόλυτα συνειδητοποιημένο και ρεαλιστή. Να κόψει μαχαίρι οποιαδήποτε συζήτηση περί Μάντεν, προβλημάτων απουσιών κλπ και να αναλογιστεί τι δεν έκανε ο ίδιος σωστά και αποκλείστηκε από μια χειρότερη ομάδα από τη συνέχεια του Champions League. Και είναι πολλά αυτά που δεν έκανε σωστά στα δύο παιχνίδια με την πρωταθλήτρια Βουλγαρίας. Από την τακτική προσέγγιση των αγώνων από τον Πέδρο Μαρτίνς, μέχρι τα τραγικά λάθη της ρεβάνς και την πνευματική «θολούρα» που επέδειξαν οι παίκτες του με αποκορύφωμα τις άθλιες εκτελέσεις πέναλτι από Βαλμπουενά και Χασάν.

Δεν χρειάζεται να είσαι… επιστημονικός γνώστης της ελληνικής πραγματικότητας, ούτε φανατικός επισκέπτης των social media, για να αντιληφθείς υπό πιο καθεστώς πίεσης πρέπει να βρει το σθένος ο Ολυμπιακός να καθίσει μπροστά από τον καθρέφτη του. Όπως συνηθίζεται σε αντίστοιχες περιπτώσεις βατερλό, ο κόσμος… διψάει για αίμα.

Απαιτεί εδώ και τώρα «κεφάλια», ζητάει να ξηλωθούν και τα… παγκάκια από τις εγκαταστάσεις του Ρέντη, ζητάει να αλλάξουν ακόμη και οι διαφημιστικές πινακίδες στο Καραϊσκάκη. Και μέσα σε ένα περιβάλλον ποδοσφαιρικού παραλογισμού, χάνονται και σωστές επισημάνσεις μερίδας σκεπτόμενων φιλάθλων. Γιατί μια μεγάλη πλειοψηφία των φίλων του Ολυμπιακού φωνάζει από πέρσι για την αναγκαιότητα απόκτησης επιθετικογενών ακραίων αμυντικών που θα είναι σε θέση να… μπουν στα παπούτσια Ομάρ και Τσιμίκα. Και αποδεικνύεται στην πράξη, ότι έχουν απόλυτο δίκιο!

Το έχει ζήσει το ίδιο σκηνικό ο Ολυμπιακός και όχι ιδιαίτερα παλιά για να μην το θυμάται. 28 Φεβρουαρίου 2019 ήταν, όταν η Λαμία έστηνε πάρτι πρόκρισης στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», υποχρεώνοντας τους «ερυθρόλευκους» σε έναν από τους πλέον ταπεινωτικούς αποκλεισμούς της ιστορίας τους στο θεσμό του κυπέλλου. Μια ημερομηνία που πολλές φορές έχω μνημονεύσει σε κείμενά μου ως «ημερομηνία – ορόσημο» για την αλλαγή νοοτροπίας στον οργανισμό των πρωταθλητών Ελλάδος και ως πιστοποιητικό μετάλλαξης τους σε έναν υγιώς σκεπτόμενο οργανισμό που μαθαίνει να παίρνει τις πιο σωστές αποφάσεις, κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες.

O Ολυμπιακός δεν χρειάζεται ούτε σκούπα, ούτε φαράσι. Αυτοκριτική και καθαρό μυαλό χρειάζεται για να διαχειριστεί τον αποκλεισμό από τη Λουντογκόρετς. Και να αντιληφθεί, ότι… έστω και από σπόντα, άνοιξε μπροστά του ένας ευρωπαϊκός δρόμος πιο εφικτός για τα κυβικά του που μπορεί να τον οδηγήσει στην πολυπόθητη υπέρβαση!

Ούτε σκούπα χρειάζεται να πάρουν στου Ρέντη, ούτε φαράσι. Ναι, ένας μεγάλος στόχος χάθηκε, αλλά έστω κι από σπόντα, άνοιξε ένας άλλος… ενδεχομένως και πιο εφικτός. Ενδεχομένως και μεγαλύτερος: Το κυνήγι της πολυπόθητης ευρωπαϊκής υπέρβασης, μέσα από μια διοργάνωση που μοιάζει περισσότερο στα κυβικά του Ολυμπιακού, σε σχέση με το απαγορευτικό φετινό Champions League.

Αρχής γενομένης από τα δύο παιχνίδια με τη Σλόβαν Μπρατισλάβας (που μόνο εύκολα δεν θα είναι, δεδομένης και της πίεσης που δημιουργείται πλέον στα αποδυτήρια του Ρέντη) ο Ολυμπιακός καλείται να σηκώσει μανίκια και να κυνηγήσει με… λύσσα και ορθόδοξο προγραμματισμό τη διάκριση στο Europa League. Καλείται να αξιοποιήσει όσο το δυνατόν καλύτερα γίνεται τις μέρες που απομένουν μέχρι το φινάλε της μεταγραφικής περιόδου και είτε να διορθώσει, έστω και ετεροχρονισμένα, λάθη του σχεδιασμού του (απόκτηση ακραίων αμυντικών), είτε να αξιολογήσει εκ νέου ενδεχόμενο ποιοτικής αναβάθμισης σε θέσεις που πίστευε ότι ήταν πλήρης.

Για παράδειγμα, ενδεχομένως να απαιτεί επαναξιολόγηση η βασική τετράδα των κεντρικών αμυντικών και κατά πόσο χρειάζεται εμπλουτισμός της με… μετάγγιση ποδοσφαιρικού μυαλού. Γιατί το ταλέντο είναι άφθονο στα στόπερ του Ολυμπιακού. Ωστόσο δεν είναι η πρώτη (και πιθανότατα δεν θα είναι και η τελευταία φορά) που είδαμε παίκτες όπως ο Σεμέδο ή ο Μπα, να θολώνουν κατά τη διάρκεια ενός αγώνα και να επιδεικνύουν τάσεις αυτοκαταστροφής.

Το σίγουρο είναι ότι ο δρόμος που έχουν να διαβούν μπροστά τους ο Βαγγέλης Μαρινάκης και οι συνεργάτες του, απαιτεί πάνω απ’ όλα καθαρό μυαλό. Σε αντίθεση με τον Φεβρουάριο του 2019, έχουν όλα τα απαιτούμενα εργαλεία για να διορθώσουν τη… βλάβη και να βελτιώσουν την ποιότητα απόδοσης της «ερυθρόλευκης» μηχανής. Υπάρχει κορμός, υπάρχει εξαιρετικός προπονητής, υπάρχει δοκιμασμένη μαγιά για να παραχθεί μια γευστική συνταγή. Τι δεν πρέπει να υπάρξει;

Ξενέρωμα, απογοήτευση, θολωμένο μυαλό, οργή, αγανάκτηση. Το ξέρω, δεν είναι πάντα εύκολο στην Ελλάδα να νικήσεις το συναίσθημα. Στον Ολυμπιακό, όμως, το έπραξαν ένα βράδυ βλέποντας παίκτες όπως ο Σαράνοφ, ο Ασούμπρε και ο Ασίγκμπα να τους κλείνουν το ίδιο τους το σπίτι. Βρισκόμενοι στο ίδιο σταυροδρόμι απογοήτευσης, δεν έχουν παρά να ακολουθήσουν τις ίδιες πινακίδες που τους είχαν φωτίσει το σωστό δρόμο της επανεκκίνησης. Κι ας είναι γραμμένες αυτή τη φορά στα βουλγαρικά με τα πρόσωπα του Ντεσπότοφ και του Σωτηρίου να στοιχειώνουν τη σκέψη τους…

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News