ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΟΜΟΓΛΟΥ: Μια (πολύ) κακή μέρα για τον Πέδρο στη δουλειά, μια (πολύ) καλή για την ΠΑΕ Ολυμπιακός!

Ουδέποτε έχω κρύψει την αδυναμία και την εκτίμηση που τρέφω στο πρόσωπο του εξαιρετικού επαγγελματία προπονητή που ακούει στο όνομα Πέδρο Μαρτίνς. Τον θεωρώ ΚΥΡΙΟ με «κάπα» κεφαλαίο, άνθρωπο που τιμά κάθε γραμμάριο του ψωμιού που τρώει στην Ελλάδα και φυσικά απόλυτο πρωταγωνιστική της αγωνιστικής εκτόξευσης του Ολυμπιακού την τελευταία τριετία.

Υπάρχουν όμως μέρες που και οι καλύτεροι επαγγελματίες έχουν… κακές μέρες στη δουλειά! Συμβαίνει παντού, σε όλα τα επαγγέλματα και σ’ αυτόν τον κανόνα δεν χωρούν εξαιρέσεις. Την Κυριακή, λοιπόν, ήταν μια πολύ κακή μέρα στη δουλειά για τον Πέδρο. Ενδεχομένως και μία από τις χειρότερες μέρες όλων αυτών των ετών που εργάζεται στη χώρα μας, κερδίζοντας απόλυτα δικαιολογημένα την καθολική αναγνώριση φίλων και αντιπάλων.

Δεν στέκομαι τόσο στις αγωνιστικές του επιλογές (από τις οποίες δεν του βγήκε καμία, ούτε το νέο πείραμα με το 4-4-2, ούτε η έλλειψη ουσιαστικού ροτέισον στην ενδεκάδα, ούτε η επιμονή του να μη φρεσκάρει έγκαιρα την ομάδα του στο β’ ημίχρονο βλέποντας τους βασικούς του να έχουν μείνει από μπαταρία), όσο στον τρόπο που διαχειρίστηκε την ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό μετά το τελευταίο σφύριγμα του Βίντσιτς.

Από προπονητές του ειδικού βάρους και της προσωπικότητας του Πέδρο Μαρτίνς έχω την απαίτηση να μην χαϊδεύουν αφτιά. Ποιος Σλοβένος; Ο κύριος λόγος για τον οποίο ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να αποκτήσει ρυθμό στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό ήταν οι οπαδοί του και αυτή η ακατανόητη επιμονή τους να ντουμανιάζουν με αμέτρητα καπνογόνα την ατμόσφαιρα στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» αποτελώντας τον καλύτερο αγωνιστικό σύμμαχο οποιουδήποτε αντιπάλου του Ολυμπιακού στα μεγάλα ντέρμπι του ελληνικού πρωταθλήματος.

Από τον Πέδρο Μαρτίνς είχα την απαίτηση να κοιτάξει στην κάμερα και να μιλήσει στον οπαδό της ομάδας του, εξηγώντας του πόσο πολύ βλάπτει αγωνιστικά τον Ολυμπιακό. Απέφυγε να το πράξει, αλλά ευτυχώς το έπραξε η ίδια η ΠΑΕ!

Από τον Πέδρο Μαρτίνς είχα την απαίτηση να κοιτάξει στην κάμερα και να μιλήσει στον οπαδό της ομάδας του, εξηγώντας του πόσο πολύ βλάπτει αγωνιστικά τον Ολυμπιακό οποιαδήποτε καθυστέρηση της έναρξης ενός ντέρμπι, και πολύ περισσότερο οποιαδήποτε διακοπή ενός αγώνα στον οποίο οι «ερυθρόλευκοι» αρχίζουν να βρίσκουν ρυθμό και να πιέζουν τον αντίπαλο (όπως συνέβαινε στις αρχές του β΄ημιχρόνου με τους «πράσινους», πριν πλημμυριστεί ξανά ο αγωνιστικός χώρος από σύννεφα καπνού).

Ο Πορτογάλος απέφυγε να το πράξει. Επέλεξε να μη γίνει δυσάρεστος. Κάτι που έπραξε με ιδιαίτερα σκληρό τρόπο η ΠΑΕ Ολυμπιακός, λίγη ώρα μετά το τέλος της αναμέτρησης. Και είναι μια από τις σπάνιες φορές που μια μεγάλη ΠΑΕ έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με ένα μέρος των οργανωμένων οπαδών.

Όσο κακή ήταν, λοιπόν, η μέρα στη δουλειά για τον Πέδρο Μαρτίνς, τόσο καλή ήταν για τον Βαγγέλη Μαρινάκη και τους συνεργάτες του. Γιατί επέλεξαν να μην κρυφτούν πίσω από τον Βίντσιτς και τον κάθε Βίντσιτς (ανεξαρτήτως αν κάποιος θεωρεί ότι ο Σλοβένος έδωσε δικαιώματα ή όχι) και έστρεψαν το δάχτυλο της αγανάκτησής τους εκεί που όφειλαν να το στρέψουν. Το θέμα είναι να μην μείνουμε ξανά ως ελληνικό ποδόσφαιρο στις ανακοινώσεις. Το ζητούμενο είναι άπαντες να προστατεύσουν το προϊόν και κυρίως τον αιμοδότη φίλαθλο ή οπαδό της κάθε ομάδας και του ίδιου του αθλήματος.

Γιατί νομίζετε ότι η ΟΥΕΦΑ έχει εξαλείψει ολοκληρωτικά το φαινόμενο ανάμματος καπνογόνων στα παιχνίδια των διοργανώσεών της;

1) Γιατί τα μεγαλύτερα έσοδα της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας προκύπτουν από την πώληση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Οποιαδήποτε αναταραχή προκληθεί, λοιπόν, στην ομαλή διεξαγωγή ενός αγώνα αφενός προκαλεί τεράστιο πρόβλημα στα κανάλια που έχουν δαπανήσει μια μικρή περιουσία για να μεταδίδουν τα παιχνίδια των διοργανώσεων της ΟΥΕΦΑ και αφετέρου προσβάλλει τον καταναλωτή πελάτη – τηλεθεατή που καταβάλλει κάποιο αξιοσέβαστο ποσό κάθε μήνα για να βλέπει ποδόσφαιρο και όχι ριμέικ της ταινίας «Τοπίο στην Ομίχλη».

2) Γιατί η ΟΥΕΦΑ και οι ομάδες σέβονται πολύ περισσότερο τον κάτοχο εισιτηρίου διαρκείας, απ’ ότι το πράττουμε στην Ελλάδα. Στη χώρα μας θυμόμαστε τον κάτοχο εισιτηρίου διαρκείας τα καλοκαίρια όταν… πρέπει να πουλήσουμε. Όταν αρχίζει να κυλάει η μπάλα στο χορτάρι, απλά τον γράφουμε εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Εκτός αν πιστεύει κανείς ότι ένας οικογενειάρχης που έχει δαπανήσει μια μικρή περιουσία για να έχει μόνιμη θέση στο γήπεδο της αγαπημένης του ομάδας, απολαμβάνει να… παθαίνει ασφυξία από καπνούς, ή να βλέπει παιχνίδια από την τηλεόραση λόγω τιμωρίας της έδρας της.

Η ΠΑΕ Ολυμπιακός, λοιπόν, και το υγιές κομμάτι των οργανωμένων οπαδών της ομάδας οφείλουν πλέον να κόψουν… μαχαίρι το θλιβερό φαινόμενο του ανάμματος καπνογόνων στις εξέδρες του Καραϊσκάκη και να προστατεύσουν την ομάδα και στα ντέρμπι του ελληνικού πρωταθλήματος, όπως ακριβώς το πράττουν στα ευρωπαϊκά παιχνίδια των «ερυθρόλευκων».

Γιατί δεν πιστεύω να θεωρεί κανείς ότι στους ευρωπαϊκούς αγώνες των πρωταθλητών κάθονται άλλοι οργανωμένοι οπαδοί στο πέταλο. Οι ίδιοι είναι. Απλά εκεί αντιλαμβάνονται ότι δεν τους παίρνει να κάνουν του κεφαλιού τους. Ε, ας τους πείσει κάποιος ότι δεν τους παίρνει πλέον να «παρανομούν» και στις εγχώριες διοργανώσεις.

Αυτό, αν θέλετε, είναι και το οξύμωρο της όλης υπόθεσης. Οι ίδιοι οπαδοί που αντιλαμβάνονται μεσοβδόμαδα ότι το άναμμα ενός καπνογόνου συνιστά παρανομία και απαγορεύεται (και συνεπώς είναι οι πρώτοι που προστατεύουν την ομάδα τους) είναι οι ίδιοι που το Σαββατοκύριακο το θεωρούν μαγκιά και επίδειξη δύναμης!

Πως πηγαίνει ένας Έλληνας οδηγός ταξίδι στο εξωτερικό και δεν τολμά να παραβιάσει κόκκινο σηματοδότη ή όριο ταχύτητας και όταν επιστρέφει στη χώρα μας καταπατά κάθε εδάφιο του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας… απλά γιατί μπορεί;

Ας δώσει κάποιος στους οργανωμένους οπαδούς των ελληνικών ομάδων (όχι μόνο του Ολυμπιακού) να καταλάβουν ότι απλά… δεν τους παίρνει. Όπως ακριβώς έχουν καταλάβει ότι δεν τους παίρνει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Και έχουν προσαρμοστεί στα εκεί δεδομένα!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News