Σταύρος Γεωργακόπουλος: Τι δεν είπε ο Ντάνι Γκαρθία για Μεντιλίμπαρ και Βαλβέρδε

O Ντάνι Γκαρθία ουδέποτε διεκδίκησε μία θέση ανάμεσα στους κορυφαίους ξένους που έχουν έρθει την πατρίδα μας για ν’ αγωνιστούν με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Ποιοτικός ποδοσφαιριστής ο Βάσκος, έμπειρος, ήρεμη δύναμη.

Στα 35 χρόνια του πλέον (τα κλείνει σε έναν μήνα) ξέρει καλά το παιχνίδι και -αν μη τι άλλο κουβαλά παραστάσεις απ’ το τοπ ποδοσφαιρικό επίπεδο, καθώς ήρθε με προίκα γύρω στα 480 παιχνίδια επί ισπανικού εδάφους.

Στην αποκλειστική συνέντευξή του στη SportDay, που φιλοξενήθηκε στο χθεσινό φύλλο, ρωτήθηκε μεταξύ άλλων για τις ομοιότητες και τις διαφορές των Βαλβέρδε και Μεντιλίμπαρ στο κομμάτι της προπονητικής προσέγγισης. Ο πρώην παίκτης της Αθλέτικ Μπιλμπάο, που είχε κόουτς τον Ερνέστο και της Εϊμπαρ, που είχε προπονητή τον «Μέντι», υποστήριξε ότι οι δύο τεχνικοί, που είναι και συμπατριώτες και καλοί φίλοι, έχουν εντελώς διαφορετική φιλοσοφία. Δεν επεκτάθηκε επί του θέματος. Πρόσθεσε απλώς ότι κι οι δύο απαιτούν καθημερινά το μέγιστο απ’ τους ποδοσφαιριστές τους και μόνο αν κάποιος ανταποκριθεί σε αυτό το σκέλος με συνέπεια μπορεί να περιμένει επιβράβευση σε χρόνο συμμετοχής.

Εκείνο που ο Ντάνι Γκαρθία δεν μπήκε σε διαδικασία να αναλύσει, επειδή σε μία τέτοια περίπτωση θα χρειαζόταν και δεύτερη… συνέντευξη, είναι ότι ο Ερνέστο Βαλβέρδε είναι ένας κόουτς που στηρίζει το πλάνο του στο επιθετικό κομμάτι, ενώ για τον νυν κόουτς του Ολυμπιακού όλα ξεκινούν απ’ την καλή λειτουργία της άμυνας.

Δεν ξέρω πόσοι θυμούνται παλιότερες τοποθετήσεις του «Μέντι» όταν ο Ολυμπιακός έχανε βαθμούς απέναντι σε κατώτερους θεωρητικά αντιπάλους. Οταν η ομάδα του άφηνε κενά και δεχόταν αντεπιθέσεις, είχε παράπονα απ’ τους παίκτες του. Αντίθετα, όταν ήταν συνεπείς αμυντικά κι απλώς η μπάλα δεν τους έκανε το χατίρι να καταλήξει στα αντίπαλα δίχτυα, το απέδιδε συνήθως στην έλλειψη αποτελεσματικότητας ή τύχης.

Αν το καλοσκεφτούμε, μία φύσει επιθετική ομάδα, όπως είναι οι «ερυθρόλευκοι» κι αυτό είναι κάτι που ορίζει το DNA τους, χρειάστηκαν έναν προπονητή που έχει ως βασική του δουλειά την άμυνα για να κατακτήσουν το τρόπαιο του Κονφερενς Λιγκ και φέτος να… αγκαλιάζουν το νταμπλ. Πιθανότατα, κάπως έτσι βρέθηκε η πολυπόθητη ισορροπία. Η φανέλα του Ολυμπιακού και ο κόσμος του απαιτούν επίθεση απ’ το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό και το ένα γκολ πίσω απ’ το άλλο, αν υπάρχει αυτή η δυνατότητα.

Απ’ την άλλη πλευρά, ο Μεντιλίμπαρ γνωρίζοντας αυτή την τάση και το χαρακτηριστικό του συλλόγου, φρόντισε να φιλτράρει την επιθετικότητά της, απαιτώντας απ’ όλους κι απ’ την πρώτη μέρα, απόλυτη προσήλωση στην άμυνα… Κάπως έτσι η ομάδα του Πειραιά μπορεί να μη μοιράζει τα ντόρτια και τις εξάρες που συνηθίζονταν τα προηγούμενα χρόνια, αλλά εκπαιδεύτηκε να είναι πιο ουσιαστική και να φτάνει με περισσότερες πιθανότητες στη νίκη. Εχοντας όλοι μπει στο… πετσί του αμυντικού τους ρόλου που δεν θέλει τεχνική, αλλά μυαλό και προσήλωση, περιορίστηκαν στο ελάχιστο οι πιθανότητες ν’ απειληθεί, γι’ αυτό και είχε την καλύτερη άμυνα στον όμιλο του Γιουρόπα Λιγκ, ενώ είχε και μακράν τις καλύτερες επιδόσεις στα ντέρμπι στην κανονική διάρκεια της περιόδου.

Το ποδόσφαιρο του Βαλβέρδε είναι άλλο. Πιο επιθετικό, πιο θεαματικό, ίσως πιο ωραίο στο… μάτι του θεατή, αλλά δεν ξέρω αν είναι το ίδιο αποτελεσματικό. Οπως και να ’χει, με αυτούς τους δύο προπονητές στον πάγκο του ο Ολυμπιακός έζησε και ζει μεγάλες στιγμές, κάτι που αναμένεται να συνεχιστεί και στο μέλλον, με τον δρόμο για την κατάκτηση του νταμπλ να είναι ορθάνοιχτος, κάτι που έχει να συμβεί στο μεγάλο λιμάνι εδώ και 5 χρόνια, απ’ την άνοιξη του 2020.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News