ΠΑΟΚ: Το ποδόσφαιρο σε σέβεται, αν το σεβαστείς

Θα ξεκινήσω λίγο αντίστροφα. Πολλές φορές, όταν γράφουμε ένα άρθρο ή ένα μπλογκ, το συμπέρασμα, από το οποίο προκύπτει και ο τίτλος αυτού, βγαίνουν στο τέλος ή στη μέση. Θα ξεκινήσω όμως από αυτό. Το ποδόσφαιρο έχει έναν περίεργο παράξενο, δικό του τρόπο να είναι δίκαιο.

Είναι το άθλημα που ο κάθε μικρός δικαιούται να ελπίζει ότι μπορεί να κερδίσει τον  μεγάλο, και την ίδια στιγμή είναι ένα άθλημα που αν σεβαστείς τη λογική του, θα σε σεβαστεί.

«Μα τι γκαντεμιά είναι αυτή; Τώρα που δεν έχουμε χαφ, τραυματίστηκε και ο Τσιγγάρας, αν όντως έχει σπάσει πλευρό, θα μπω εγώ να παίξω». Αυτή είναι η ατάκα που κυκλοφορεί από το βράδυ της Πέμπτης σε όλα τα τσατ που έχουν ΠΑΟΚτσήδες σε messenger, viber, what’s up ή όπου τέλος πάντων έχουν στήσει το παρεάκι τους.

Ναι, είναι γκαντεμιά, μαζί σου. Και πρόσεξε. Μη νομίζεις ότι σκέφτομαι το «αλλά, καλά να πάθουν». Σκέφτομαι ότι ο ΠΑΟΚ δε σεβάστηκε την ποδοσφαιρική λογική σε βαθμό που τώρα που του κάθεται η γκαντεμιά, να λέω ότι δεν έχει «δικαίωμα» να «κλαίγεται». Είναι… αργά για δάκρυα.

Πως το λέει ένα γνωμικό; «Όταν κατουράς στη θάλασσα, το βρίσκεις στο αλάτι»;

Στην αναμέτρηση της Τούμπας απέναντι στη Χάιντουκ, ο ΠΑΟΚ παίρνει την πρόκριση από την απίθανη επέμβαση του Κουλιεράκη στο πλασέ του Λιβάγια στο 8′. Εκεί που ο Κροάτης φορ είναι σίγουρος και άνετος ότι θα κάνει το 0-1, ο Κουλιεράκης πέφτει για να εξαντλήσει τη μια στις 100 πιθανότητες που είχε να κόψει το πλασέ, και τελικά το κατάφερε!

Πιστεύω πως ο ΠΑΟΚ έχει τέτοια ψυχολογία ως ομάδα, τη δεδομένη στιγμή, που το 0-1 στο 8′ θα ήταν βαρύ και ασήκωτο. Και φυσικά, όπως στο Ισραήλ που ο Κοτάρσκι αποκρούει το πέναλτι και την πρώτη φορά ο ΠΑΟΚ πάτησε την αντίπαλη περιοχή μετά από εκείνη τη φάση, έβαλε γκολ, έτσι και με τη Χάιντουκ στην Τούμπα.

Τέσσερα λεπτά μετά, ο Κωνσταντέλιας μπουκάρει  στην περιοχή (αφού πρώτα έκοψε, έκλεψε κουβάλησε και ντρίμπλαρε) και ο Οφόε του έκανε ένα εντελώς χαζό και αχρείαστο πέναλτι, κοντά στη πάνω γωνία της μεγάλης περιοχής.

Ο ΠΑΟΚ του πρώτου ημιχρόνου ήταν μέτριος προς… κακός. Το ταμπλό όμως έγραψε 3-0 στο τέλος. «Football, bloody hell» που είχε πει και ο Σερ Άλεξ.

Η επόμενη μέρα; Υπάρχει ένα gif, από τα αγαπημένα μου στο twitter με τον Τζον Τραβόλτα να μπαίνει σε ένα άδειο δωμάτιο και να κοιτάζει με απορία δεξιά και αριστερά. Έτσι φαντάζομαι τον Ραζβάν Λουτσέσκου να μπαίνει στα αποδυτήρια και κοιτάζει για χαφ.

Η διοίκηση άφησε ξεκρέμαστη την ομάδα με τη μεταγραφική πολιτική που ακολούθησε. Στο τέλος της ημέρας, ό,τι και να γινόταν, πάλι θα έγραφα το «την ιστορία, τη γράφουν οι παρόντες». Απλά το θέμα είναι το τι έκανε η διοίκηση προκειμένου οι «παρόντες» να είναι αρκετοί…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News