ΠΑΟΚ: Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη πάει να είναι σύμπτωση!

Ο φετινός ΠΑΟΚ έχει κάνει πράγματα που μοιάζουν ακραία, αλλά όταν κάτι το κάνεις για τρίτη φορά, σίγουρα δεν το κάνεις τυχαία. Γράφει, στον απόηχο του ΠΑΟΚ – Ντιναμό Ζάγκρεμπ 5-1 ο Αντώνης Τσακαλέας.

Το βράδυ της Πέμπτης, 14 Μαρτίου 2024, στην Τούμπα, ο ΠΑΟΚ δεν έπαιξε τη μπάλα τη ζωής του. Δεν έκρυψε το τόπι. Απλά σε τρέλανε. Και σε τρέλανε λόγω της εικόνας που είχε στην τελευταία αναμέτρηση που έδωσε πριν από αυτή.

Ο ΠΑΟΚ προερχόταν από το ματς με τον Αρη που είναι από εκείνα που λες «και 180 λεπτά να είχε, γκολ ο ΠΑΟΚ δε βάζει». Και υποδέχεται στην έδρα του του Ντναμό Ζάγκρεμπ, που «του έβαλε δυο γκολ χωρίς να το κάνει ιδιαίτερες φάσεις». Στο ματς με τη Ντιναμό στην Τούμπα, λοιπόν, ο ΠΑΟΚ πετυχαίνει πέντε γκολ, και έχει άλλες δυο τεράστιες ευκαιρίες.

Η ίδια ομάδα. Οι ίδιοι παίκτες. Ο ίδιος προπονητής. Τέσσερα 24ωρα μετά. Τι άλλαξε;  Παπάδες θα γραφτούν. Ο καθένας μας θα πει το μακρύ του και το κοντό του.

Ολα, μα όλα είναι θέμα μυαλού. Και αυτό που έκανε ο ΠΑΟΚ απέναντι στη Ντιναμό Ζάγκρεμπ, το έκανε για τρίτη φορά φέτος.

Ο ΠΑΟΚ στα τέλη Οκτωβρίου πήγε στο ΟΠΑΠ Αρενα και έχασε από την 2-0 με κάτω τα χέρια, σε ένα ματς που δεν έκανε όχι φάση, ούτε σοβαρή τελική. Ενα ματς που στο φινάλε του είχα ξενερώσει. Όπως ακριβώς στο γράφω. Εκεινο το ματς είχε γίνει βράδυ Δευτέρας.

Μετά από έξι μέρες, ο ΠΑΟΚ πήγε στο «Καραϊσκάκης» και νίκησε τον Ολυμπιακό με 2-4. Έγινε το 0-4 περίπου στο 80′ και όσο απίστευτο φαινόταν το σκορ άλλο τόσο το έκανε η εικόνα του ΠΑΟΚ έξι μέρες νωρίτερα.

Ηρθε ο δεύτερος γύρος και ο Ολυμπιακός επικράτησε του ΠΑΟΚ με 1-4 στην Τούμπα. Ο Δικέφαλος έπρεπε, τρεις μέρες αργότερα, να πάει στη Λεωφόρο και να ψάξει την ανατροπή της ήττας με 0-1 από τον Παναθηναϊκό, στον πρώτο ημιτελικό. Και ο Δικέφαλος έβαλε μια αψεγάδιαστη εμφάνιση σε παιχνίδι 11 εναντίον 11, με τον Μπάμπα να τραυματίζεται και τον ΠΑΟΚ να αποκλείεται από ισοφάριση στο 129′ και τέσσερα χαμένα πέναλτι.

Και τώρα, μέσα σε τέσσερις ημέρες είδαμε από τη μια τον ΠΑΟΚ με τον Αρη και μετά τον ΠΑΟΚ με τη Ντιναμό.

Κάτι συμβαίνει και ο ΠΑΟΚ έχει βραδιές που του στραβώνουν. Και μετά από τέτοιες βραδιές, βρίσκει τον τρόπο να παρουσιάζεται άλλη ομάδα, σε κάθε τομέα. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη πάει να είναι σύμπτωση.

Ο ΠΑΟΚ έχει ζήσει φέτος κάποιες μεγάλες βραδιές που μεγαλώνουν τις απαιτήσεις όλων. Και πίσω από όλο αυτό υπάρχει ένα γκρουπ παικτών και προπονητή που «συμμετέχει» σε αυτό.

Και τώρα, εκεί που την περασμένη Δευτέρα βλέπαμε  να έρχεται ένα δύσκολο διάστημα διακοπής του πρωταθλήματος με εσωστρέφεια, ο ΠΑΟΚ ονειρεύεται ΟΠΑΠ Αρένα…

Ο ΠΑΟΚ μπήκε στο γήπεδο και έδειξε να είναι αποφασισμένος να πεθάνει για την πρόκριση, την ώρα που οι Κροάτες την…πανηγύριζαν ήδη και είχαν στο μυαλό τους πως αν φτάσουν στο τελικό, αυτός δε θα γίνει στην Αθήνα. Ο ΠΑΟΚ έπρεπε να κάνει ένα αλάνθαστο ματς. Εκανε ένα αλάνθαστο ημίχρονο γεμάτο θάρρος, γεμάτο πείσμα, γεμάτο επιμονή και με τακτικά στοιχεία που του έλειψαν όπως οι αλλαγές πλευράς, οι μπαλιές στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας, το κάθετο ποδόσφαιρο.

Στο δεύτερο ημίχρονο, ο ΠΑΟΚ δέχθηκε ένα «κρύο» γκολ και έδειξε να «παγώνει». Ηταν η στιγμή που η ομάδα χρειαζόταν την Τούμπα, και την είχε. Και είχε και δυο μεγάλες επεμβάσεις του Κοτάρσκι. Ο ΠΑΟΚ συνήλθε και βρήκε άλλα δυο γκολ.

Ο ΠΑΟΚ έκανε μια άκρως τρελή βραδιά με μια άκρως λογική τακτική προσέγγιση. Αυτή η ισορροπία τρέλας και λογικής τον έστειλε για δεύτερη φορά τα τελευταία τρία χρόνια στους «8» του Conference League.

Θα μπορούσα να σταθώ ατομικά στη μεγάλη βραδιά του Κουλιεράκη, στον 38άρη Βιεϊρίνια, στον αρχοντικό Μεϊτέ, σε πολλούς. Αλλά αυτή ήταν η βραδιά ενός συνόλου που καλείται να σταματήσει να βάζει δύσκολα στον εαυτό του.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News