ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΑΚΑΛΕΑΣ: Το χειρότερο επτάλεπτο του ΠΑΟΚ με Λουτσέσκου

Το σημείο στο οποίο παρκάρω τη μηχανή μου όταν πηγαίνω Τούμπα είναι στα 100 μέτρα από την είσοδο των δημοσιογραφικών. Στην προ κορωνοϊού εποχή, έφευγα από το γήπεδο σχεδόν μια ώρα μετά το τέλος των αγώνων, λόγω των συνεντεύξεων Τύπου και των δηλώσεων. Στην εποχή του κορωνοϊού, φεύγω στα 10-15 λεπτά μετά τη λήξη. Η μεγάλη διαφορά, από το ξεκίνημα της σεζόν είναι πως για 1,5 χρόνο είχα συνηθίσει να φεύγω λίγα λεπτά μετά τη λήξη του αγώνα και να μην συναντώ κανέναν σε αυτά τα 100 μέτρα μέχρι να φτάσω εκεί που είχα παρκάρει. Αυτό, άλλαξε. Και η διαφορά είναι μεγάλη. Που θέλω να καταλήξω; Θα σας πω όλα όσα άκουσα (και μπορούν να γραφτούν… ) από τις παρέες που έφευγαν από την Τούμπα αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννινα:

«Ρε ΄συ, περπατούσαν. Δεν μπορούν. Πάλι Μπίσεσβαρ, πάλι Βιεϊρίνια εκεί τα ίδια… ζουρ μουρ και ξυσ’ τα…». «Ρε, δε με παρατάς, που με λες οτι θες και μεταγραφές για να κερδίσεις τα Γιάννενα… Ε άμα θες μεταγραφές γι αυτά τα ματς, παράτα το». «Που πας ρε τσολιά να διώξεις με τα πόδια εκεί; Πλάκα με κάνεις; Περίμενε τη την ….. στη περιοχή, με το κεφάλι στη γύρισε». «Φάση δεν τους κάναμε. Φα-ση. Μια κεφαλιά ο Σβαμπ και το φάουλ του Σλοβένου».

Όλα αυτά γυρνούσαν στο μυαλό τους μετά από ένα ματς στο οποίο δεν τους πείραξε τόσο η ήττα όσο η εμφάνιση, η εικόνα του ΠΑΟΚ στο (χάλια) χορτάρι. Για να καταλάβετε την απόγνωση, κάποιοι θεώρησαν ότι η αναφορά στο χορτάρι είναι δικαιολογία, ενώ αποτελεί την καταγραφή μιας πραγματικότητας. Εγώ θα σταθώ στα όσα έγιναν από τη στιγμή που ο Πέδρο Κόντε αξιοποίησε το «τσαφ» του Ζίφκο Ζίφκοβιτς και έκανε το 0-1. Από τα σχεδόν επτά λεπτά παιχνιδιού που είδαμε μετά. Αυτά είναι που κρατάω, αυτά είναι που προσπαθώ να αναλύσω.

Τι να αναλύσεις; Το τι έκανε ο ΠΑΟΚ όταν πήρε ο… τέτοιος του φωτιά; Ακριβώς. Όταν τα πάντα κατέρρευσαν. Εκεί θες τον αρχηγό. Εκεί θες την προσωπικότητα. Εκεί θες το καθαρό μυαλό. Εκεί θες αυτόν που έχει νορμάλ σφυγμούς όταν οι άλλοι βαράνε κόκκινα.

Διότι, στο τέλος της ημέρας, η διαφορά του πρώτου από τους υπόλοιπους είναι μικρή αλλά συνάμα μεγάλη. Και το επτάλεπτο από τη στιγμή που ο ΠΑΟΚ έκανε σέντρα μετά το 0-1 μέχρι το τελευταίο σφύριγμα της λήξης, ήταν ίσως η χειρότερη εικόνα του ΠΑΟΚ σε παιχνίδι με τον Ραζβάν Λουτσέσκου στον πάγκο του.

Από εκείνο το σημείο του παιχνιδιού και μετά, ο ΠΑΟΚ δεν είχε σφυγμό. Είχε την παραμικρή ψυχραιμία να δείξει το ελάχιστο. Να εκτελέσει σωστά μια επίθεση, ένα γέμισμα, ένα κάτι. Μια… τσαρουχιά ρε φίλε, ένα σουτ της απελπισίας. Έκανε γέμισμα στη μεγάλη περιοχή για κεφαλιά ο Βαρέλα, ένας από τους πιο ψηλούς παίκτες του ρόστερ. Ο ΠΑΟΚ ζούσε ένα βραχυκύκλωμα από αυτά που καίνε όλες τις ασφάλειες. Αυτή η εικόνα του ΠΑΟΚ έθρεψε ακόμα περισσότερα το τέρας που πολεμάει τον τελευταίο καιρό ο Λουτσέσκου. Το τέρας του αρνητισμού. Αφήστε στην άκρη το τι έγινε το καλοκαίρι. Πάει, έγινε, δεν ξεγίνεται.

Μέσα σε όλα, ο ΠΑΟΚ έχασε και το πρώτο μομέντουν που δημιουργήθηκε, αμέσως μετά τη νίκη – πρόκριση επί της Ριέκα. Το πρωτάθλημα δεν ξεκίνησε και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Και, όπως συνέβη και στο πρώτο παιχνίδι της σεζόν, με την Μποέμιαν, έτσι και στο πρώτο παιχνίδι πρωταθλήματος,. Ο Λουτσέσκου χρησιμοποίησε μόλις ένα μεταγραφικό απόκτημα. Βέβαια τότε είχαν γίνει τρεις μεταγραφές, ενώ τώρα είχαν γίνει έξι. Λεπτομέρειες, κομμάτια ενός παζλ που δεν ξέρουμε αν κουμπώνει. Πήγαν να ενωθούν κάποια κομμάτια αλλά όλα διαλύθηκαν το βράδυ της περασμένης Κυριακής.

Και στο τέλος; Που καταλήγουμε; Ο ΠΑΟΚ σε δυο εβδομάδες θα υποδεχθεί στην Τούμπα την ΑΕΚ που ζει στον αστερισμό του παικταρά Τσούμπερ και των άλλων δώδεκα μεταγραφών της. Μέχρι τότε έχει τρία σερί ματς εκτός έδρας. Με Λίνκολν, Αστέρα Τρίπολης και Παναιτωλικό. Και αυτά τα ματς θα κρίνουν αν αυτό θα είναι ένα ντέρμπι επιβίωσης ή ένα ντέρμπι επιβεβαίωσης της ανάκαμψης.

ΥΓ: Συζητούσα το πρωί με ένα συνάδερφο, στο καθιερωμένο πρωινό μας τηλεφώνημα και μου λέει «ρε, λες έτσι όπως έγιναν τα πράγματα, να πάει να πάρει κανέναν παίκτη;». Και, μεταξύ σοβαρού κι’ αστείου του απαντώ «ρε ‘συ, έτσι όπως είδες την ομάδα, άντε και να πει να πάρει, τι να πρωτοπάρει;». Έτσι περνάνε τα πρωινά μας. Με συζητήσεις για τον ΠΑΟΚ. Διότι ο ΠΑΟΚ δεν είναι δυο ώρες, μια Κυριακή. Χάνει και ασχημαίνει και η Σαρλιζ Θερόν, κερδίζει και αγαπάς και την πεθερά σου.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News