ΠΑΟΚ: Ο Λουτσέσκου είδε αυτό που φοβόταν και πρέπει να το αποβάλλει
Στην πρώτη του δήλωση επί Ολλανδικού εδάφους, ο Ραζβάν Λουτσέσκου χρησιμοποίησε μια συγκεκριμένη λέξη, και είναι σίγουρο ότι δεν το έκανε τυχαία. Εξηγεί ο Αντώνης Τσακαλέας.
Μέσα σε διάστημα τεσσάρων ημερών, ο ΠΑΟΚ έδωσε δυο φιλικές αναμετρήσεις στις οποίες δέχθηκε συνολικά τρία γκολ μέσα στα πρώτα δέκα λεπτά των αγώνων. Τα δυο εξ αυτών προήλθαν από ατομικά λάθη ποδοσφαιριστών του, με τις αναμετρήσεις να ξεκινούν και τον ΠΑΟΚ να «καθυστερεί» να μπει σε αυτές.
Στην αναμέτρηση με την Γκενκ, η εικόνα του ΠΑΟΚ στο ξεκίνημα της αναμέτρησης έκανε τον Ραζβάν Λουτσέσκου, αλλά και τους περισσότερους από όσους έβλεπαν την αναμέτρηση, αρχικά να προβληματιστούν και στη συνέχεια να εκνευριστούν.
Μετά την ολοκλήρωση του πρώτου φιλικού που έδωσε ο ΠΑΟΚ, στο οποίο και επικράτησε της ΑΕΚ Λάρνακας, ο Ραζβάν Λουτσέσκου είπε μια συγκεκριμένη φράση. «Πρέπει να έχουμε ταπεινότητα αλλά να είμαστε και μια ομάδα μαχητών που να μπαίνουμε και να παλεύουμε σε όλα τα ματς».
Πως, λοιπόν, να μην είναι έξω φρενών ο Λουτσέσκου στο 30′ του ΠΑΟΚ – Γκενκ, που έγινε η πρώτη διακοπή του φιλικού διάρκειας 120 λεπτών, όταν βλέπει τους ποδοσφαιριστές του να είναι στο εντελώς άλλο άκρο από την «ταπεινότητα» και τη «μαχητικότητα σε όλα τα ματς» που ζήτησε;
Πως να μη μουρμουράει στον πάγκο όταν βλέπει ένα τουπέ από τους ποδοσφαιριστές του, το οποίο δεν μπορούν να υποστηρίξουν με την αγωνιστική τους εικόνα;
Πως να μη «φορτώσει» όταν βλέπει τους ποδοσφαιριστές του να βγάζουν εκνευρισμό και να κλαδεύουν τους αντιπάλους τους;
Ο ΠΑΟΚ, για ένα χρονικό διάστημα δεν έβγαζε εφησυχασμό, δεν έβγαζε σιγουριά, δεν έβγαζε αυτοπεποίθηση. Εβγαζε κάτι που έμοιαζε με έπαρση, που είναι το άλλο άκρο της ταπεινότητας που ζήτησε ο Λουτσέσκου.
Το έχω πει και το έχω γράψει πολλές φορές διότι μου έχει μείνει, και θα το ξαναπώ και θα το ξαναγράψω. Σε συνέντευξη που (μου) παραχώρησε ο Ραζβάν Λουτσέσκου λίγες ημέρες μετά τα όσα είχαν γίνει μετά την περιβόητη αναμέτρηση με την ΑΕΚ, τον Μάρτιο του 2018, και θα το μεταφέρω περιφραστικά. «Το βράδυ που είτε έχεις καταφέρει το μεγαλύτερο επίτευγμα, είτε έχει υποστεί την πιο σκληρή, την πιο οδυνηρή ήττα, θα πρέπει να μη ξεχνάς πως υπάρχει επόμενη μέρα».
Ο ΠΑΟΚ, στις 19 Μαΐου 2024 γεύτηκε κάτι για το οποίο ζορίστηκε, ίδρωσε, μόχθησε, πάλεψε, μάτωσε. Και ήταν, είναι και θα είναι ένα ξεχωριστό σημείο αναφοράς από το οποίο μπορεί και θα πρέπει να παίρνει.
Και δεν ήταν καθόλου τυχαία τα λόγια του Ραζβάν Λουτσέσκου, ο οποίος κάθε φορά στην προετοιμασία, όταν κάνει δηλώσεις, στέλνει μηνύματα.
Το απόγευμα της 3ης Ιουλίου, ο Λουτσέσκου δεν πέταξε τυχαία τη λέξη «ταπεινότητα». Δεν ξέρω αν έβλεπε κάτι και ήθελε να το προλάβει. Ο συνδυασμός της συγκεκριμένης ατάκας με την εικόνα του ΠΑΟΚ στο φιλικό με την Γκενκ με κάνει να πιστεύω πως ίσως να το έβλεπε να έρχεται και το είδε μπροστά του.
Ο Λουτσέσκου τα ξέρει καλά τα συγκεκριμένα αποδυτήρια. Οι ίδιοι παίκτες είναι, σχεδόν δεν έχει αλλάξει το παραμικρό. Τους ξέρει «από την καλή και από την ανάποδη» , ξέρει πότε τεμπελιάζουν, πότε «τη βλέπουν», πότε αγχώνονται, και ξέρει και τον τρόπο με τον οποίο θα τους χειριστεί.