Νικολέττα Καρρά: «Θέλω να επιστρέψω στην Αθήνα λίγα από αυτά που μου έχει προσφέρει»

Είμαι μία απ’ τους δεκάδες χιλιάδες υποψηφίους στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση και συμμετέχω συνειδητά, για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Δεν αποφάσισα να κάνω «πέρασμα», όπως λέμε στη δουλειά μου, απ’ την Αθήνα. Είναι κάτι που δεν θα πρόσθετε το παραμικρό στην Αθήνα, αλλά ούτε σε μένα.

Σήμερα, οι συνθήκες της ζωής μου επιτρέπουν να μπω σε μία ομάδα, με την οποία έχω τις ίδιες απόψεις και θέσεις για την επόμενη μέρα της Αθήνας. Hεπόμενη μέρα αυτής της παγκόσμιας πόλης βασίζεται στη μεγάλη πρόκληση, να συνδέσει το ιστορικό παρελθόν της με το μέλλον. Είναι μία πρόκληση που προϋποθέτει να κερδίσουμε τη μάχη με το -φαινομενικά- αυτονόητο. Δηλαδή να κλείσουμε τους λογαριασμούς μας με τις καθημερινές ανάγκες των κατοίκων, των εργαζομένων και των επισκεπτών και να μπορέσουμε να προχωρήσουμε.

Να κλείσει ο λογαριασμός των πεζοδρομίων και της προσβασιμότητας, να μεγαλώσουμε την αντιστοιχία πρασίνου ανά κάτοικο και να αντιμετωπίσουμε επιτέλους το κυκλοφοριακό πρόβλημα. Με αυτά τα προβλήματα πρέπει να αναμετρηθούμε για να περάσουμε σε αυτά που θέλουμε να έρθουν. Να δώσουμε ζωή στην αρχιτεκτονική προίκα της πόλης που καταρρέει μέρα με τη μέρα απ’ το κέντρο μέχρι τις μικρές γειτονιές, να μειώσουμε τον θόρυβο, να κάνουμε την καθημερινότητα ανθρώπινη. Aισθάνομαι ότι μπαίνω σε μία δυνατή ομάδα που έχει ξεκινήσει αυτή την αναμέτρηση. Συντάσσομαι με τον Κώστα Μπακογιάννη διότι παρατηρώ τον τρόπο που κινείται απ’ την πρώτη ημέρα του στον δήμο.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Nikoletta Karra (@nicolekarra_official)

Διότι ζω και δουλεύω στην Αθήνα και μπορώ να συγκρίνω τις ημέρες του με εκείνες άλλων δημάρχων. Εχει ξεκινήσει τη δουλειά κι αυτό με κερδίζει. Θέτει ως στόχο τον πολιτισμό της καθημερινότητας και θεωρώ ότι αυτός είναι αυτοσκοπός της τοπικής αυτοδιοίκησης. Γιατί τι να τα κάνεις τα λαμπερά και τα μεγάλα έργα αν δεν έχεις δώσει απαντήσεις στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο κάτοικος όταν βγαίνει απ’ την πόρτα του σπιτιού του, ο γονιός όταν φοβάται ν’ αφήσει μόνο του το παιδί του να γυρίσει απ’ το σχολείο ή ο επαγγελματίας που χάνει πελάτες διότι δεν έχουν πού να παρκάρουν. Mου προκαλεί θλίψη η εικόνα της κομματικής αντιπαράθεσης για τα αυτονόητα και νομίζω ότι προκαλεί αποστροφή σε όλους τους Αθηναίους.

Αντιπαράθεση για τις συνέργειες με τον ιδιωτικό τομέα, αντιπαράθεση για τους χώρους πρασίνου, αντιπαράθεση για τον φωτισμό της πόλης! Φτάνει πια, νισάφι που λέμε. Η τοπική αυτοδιοίκηση δεν προσφέρεται ή δεν θα έπρεπε μετατρέπεται σε πεδίο κομματικού καβγά, δεν μας παίρνει, δεν έχουμε ούτε χώρο, ούτε χρόνο. Είναι φαινόμενο που δηλώνει ασέβεια στον δημότη, που ζει σε μία υπέροχη πόλη και δεν τον αφήνουν να αναπνεύσει. Συμμετέχω στις εκλογές ως κάτοικος μίας γειτονιάς της Αθήνας, ως εργαζόμενη σε αυτήν την πόλη.

Ούτε ως ηθοποιός, ούτε ως φιλόλογος. Θέλω να επιστρέψω στην Αθήνα λίγα απ’ αυτά που μου έχει προσφέρει απ’ την παιδική μου ηλικία. Είμαι κουρασμένη απ’ όλα αυτά που έχουν κουράσει κι όλους τους άλλους. Απαιτώ όλα αυτά που απαιτούν κι όλοι οι άλλοι στην Αθήνα. Ωστόσο, θεωρώ ότι τώρα μπορώ να δώσω ένα μέρος αυτών που απαιτώ και απαιτούμε όλοι μας.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News