Άννα Κορακάκη: Το Βλέμμα

Το νέο (ασημένιο) μετάλλιο, 20ό σε Παγκόσμιο Κύπελλο, που κατέκτησε η Άννα Κορακάκη με τον αδελφό της, Διονύση, είναι ένα από τα πολλά που έχει και που πρόκειται να έρθουν. Όμως, ο τρόπος που συγκεντρώνεται η «χρυσή» στη σκοποβολή, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016, για να πετύχει το στόχο της είναι το πλέον αξιοπρόσεκτο της παρουσίας της.

Η Άννα Κορακάκη έγινε άθελά της θέμα το περυσινό καλοκαίρι. Η, οπωσδήποτε αυθόρμητη πάντως, χοντροκομμένη τοποθέτηση ενός δημοσιογράφου για τα πλασαρίσματά της στο Τόκιο έφερε ένα θόρυβο γύρω από το πρόσωπό της. Αποδείχθηκε ότι η σπουδαία σκοποβόλος, η πρώτη Ελληνίδα στην Ιστορία που κατέκτησε δύο μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες, είχε περάσει μια περιπέτεια την οποία ο υπογράφων σκέφτηκε να χαρακτηρίσει άνευ προηγούμενου, αλλά δεν είναι. Η Κορακάκη έπεσε θύμα stalker, ο οποίος, μάλιστα, επιδόθηκε σε πράξεις βίας και η αποκάλυψη ήρθε με φωτογραφίες στην ούγια συγκλονιστικές: δεν είναι, βέβαια, η γυναίκα που χαιρετά τον άντρα της που πηγαίνει στον πόλεμο ή ένας γύπας, που στέκει πίσω από ένα παιδί που φαίνεται πως θα πεθάνει από ασιτία, αλλά οπωσδήποτε οι συνέπειες του φόβου και της παραβίασης αποτυπώνονται στο φακό μέσω αυτό που πολύ εύκολα και με σχετική ορθότητα αποκαλείται ψυχοσωματικό.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Άννα Κορακάκη: Ανάρτηση που σοκάρει για τον ψυχοπαθή που την κυνηγούσε επί πέντε χρόνια

Από την άλλη μεριά, η Κορακάκη δεν είναι, βέβαια, υποχρεωμένη να παίρνει πρώτες θέσεις για να «καλύπτει» τις προσδοκίες που έχει κάποιος ο οποίος την θυμάται κάθε τέσσερα χρόνια. Και μάλιστα όχι ως αθλήτρια, αλλά ως Κορακάκη, δηλαδή μία οντότητα που έχει υποχρέωση να διακρίνεται.Το αφήγημα της εθνικής περηφάνιας έχει τελειώσει από τότε που εκείνοι που την επικαλέστηκαν, φάνηκαν διατεθειμένοι να επικρατήσουν παντί τρόπω και μέσω. Μέσα στο χρόνο, η πλέον 26χρονη Ελληνίδα σκοποβόλος πηγαίνει όπου υπάρχει… μίτινγκ και σπουδαία διοργάνωση και φέρνει διαδοχικές επιτυχίες. Η τελευταία, με τον αδελφό της, Διονύση, στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Νότιας Κορέας, δηλαδή το ασημένιο μετάλλιο στο μικτό των 10μ. αεροβόλου πιστολιού, δεν έρχεται να υπενθυμίσει πόσο σπουδαία αθλήτρια είναι, αλίμονο, αλλά να εξηγήσει, με κάποιον τρόπο, για ποιο λόγο όλη αυτή η περιπέτεια με τον εμμενή ακόλουθο της στέρησε μια διάκριση στους Ολυμπιακούς του Τόκιο. Μία διάκριση η οποία, στην τελική, ήρθε. Αν δεν υπήρχε, επί παραδείγματι, το Ρίο, η έκτη θέση στα δύο αγωνίσματα που συμμετείχε, δηλαδή στα 10μ., στα οποία, ειρήσθω εν παρόδω, έκανε παγκόσμιο ρεκόρ τη Δευτέρα με 588 στα 600, και τα 25μ. αεροβόλου πιστολιού, θα ήταν μια χαρά. Θα την έκανε, δηλαδή, ολυμπιονίκη.

Μια αποφασισμένη πρωταθλήτρια

Η μαγεία της Άννας Κορακάκη, η οποία δεν είναι εποχιακή αθλήτρια, βρίσκεται σε όλη την προετοιμασία της πριν το στόχο. Η σημαιοφόρος, μαζί με τον Λευτέρη Πετρούνια, της Ελλάδας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο δεν προσπαθεί απλώς: έχει την υποχρέωση να υπολογίζει να να βρίσκεται συνεχώς στη μέγιστη δυνατή συγκέντρωση. Αυτό είναι εξάλλου το μικρό θαύμα που πετυχαίνει κάθε φορά που αγωνίζεται η πρόσφατη θριαμβεύτρια, στα 10μ. πιστολιού, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Οράν, η οποία στον αγώνα του Μπακού, για τη σειρά του Παγκόσμιου Κυπέλλου, είχε κατακτήσει το χρυσό για τον αδελφό της, ο οποίος, όπως είχε πει ο πατέρας τους, Τάσος, μετά το θρίαμβο της Δραμινής στο Ρίο, είναι πηγαίο ταλέντο.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Άννα Κορακάκη: «Χρυσή» και πάλι στους Μεσογειακούς Αγώνες

Με το μετάλλιο που πήραν στην Τσανγκουόν, άλλωστε, η Κορακάκη έφτασε τα… 20 σε Παγκόσμια Κύπελλα, ένας αριθμός που, περιττό να ειπωθεί, την κατατάσσει στους θρύλους του αθλήματός τους. Η 26χρονη, άλλωστε, έχει πάρει μετάλλιο σε κάθε διοργάνωση που έχει συμμετάσχει. Στην ίδια πόλη που τώρα ανέβηκε στο βάθρο των νικητών πήρε το χρυσό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2018. Σε Ευρωπαϊκούς Αγώνες έχει νικήσει στο Μινσκ, το 2019, στα 25μ. Μόνο το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της έχει… γλιτώσει, αφού έχει αρκεστεί σε ένα ασημένιο στα 10μ. στο Όσιγεκ, το 2019, και σε ένα χάλκινο στην ίδια απόσταση στο Βρότσλαβ, το 2020.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Παγκόσμιο Σκοποβολής: Τα αδέρφια Κορακάκη κατέκτησαν το αργυρό μετάλλιο

Αυτό που συγκινεί, όμως, είναι το βλέμμα. Ο τρόπος που βγαίνει από τη ζώνη της πραγματικής πραγματικότητας και μπαίνει σε εκείνη της δικής της, λες και βρίσκεται σε μια φιλοσοφημένη έκσταση ή κοιμάται βαθιά με τα μάτια ανοιχτά. Είναι ακριβώς εκείνη η στιγμή που, με την τομή, οι τέσσερις διαστάσεις μέσα στις οποίες ζει χάνονται. Βρίσκεται σε ένα φωτεινό καταφύγιο, για το οποίο μόνο εκείνη γνωρίζει το δρόμο και επισκέπτες δεν επιτρέπονται. Τα μάτια εστιάζουν στο στόχο, όχι με αγωνία και απελπισία, αλλά με την αυτοπεποίθηση που της δίνει μόνο και μόνο η γνώση ότι αυτός ο τόπος υπάρχει μέσα της και πως ό,τι άλλο συμβαίνει γύρω της είναι εξωγενείς παράγοντες.

Προφανώς, αυτό δεν είναι ανοίκειο στη σκοποβολή, όλοι οι πρωταθλητές, λίγο πολύ, έχουν βρει το δικό τους κρυσφήγετο, από το οποίο αναδίδονται όλες οι εγρηγορθείσες (σικ) αισθήσεις, προκειμένου να πετύχουν την τέλεια βολή. Κι αυτό συμβαίνει κατ’ επανάληψη, μέσα σε δευτερόλεπτα. Ύστερα από το χτύπημα, βιαστικά επιστρέφουν σε μια πραγματικότητα για να βάλουν άλλη μία σφαίρα στη θαλάμη και να χαθούν πάλι, σε έναν κόσμο που μοιάζει με έτη φωτός μακριά αλλά πραγματιστικά φαίνεται ότι είναι δίπλα.

Για την Άννα Κορακάκη, στον ορίζοντα υπάρχει το Παρίσι, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2024, αλλά η ίδια θα έχει κάνει 30 ταξίδια έως τότε και θα έχει λάβει μέρος σε ισάριθμες διοργανώσεις. Οι θεατές θα περιμένουν, όμως, ακόμα δύο χρόνια για να θαυμάσουν το στήσιμό της, τη σταθερότητα του χεριού της, τη σιγουριά των κινήσεών της. Παρ’ ότι η ίδια δεν προπονείται στις αρτιότερες των συνθηκών, η ύπαρξή της μέσα στα σκοπευτήρια μοιάζει με μια αθλητική πολυτέλεια για όλους. Για την ακρίβεια, με κάτι που δεν δικαιούνται και γι’ αυτό έρχεται με, μακρινές χρονικά, δόσεις.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News