Χέλμουτ Ντουκαντάμ: Η κατάρα των πέναλτι και o… πυροβολισμός στον ώμο

Μετά τις τέσσερις αποκρούσεις του Χέλμουτ Ντουκαντάμ σε ισάριθμα πέναλτι των ποδοσφαιριστών της Μπαρτσελόνα, στις 9 Μαΐου 1986, και την κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών από την… παγκοσμίως άσημη Στεάουα Βουκουρεστίου, οι φίλοι των «μπλαουγκράνα» θεώρησαν ότι «δεν θα το πάρουμε ποτέ». Ο 27χρονος γκολκίπερ νόμιζε ότι ήταν έτοιμος για το ταξίδι στη στρατόσφαιρα. Αλλά οι βουλαί άλλαι… 

Αυτό που έκανε η Στεάουα Βουκουρεστίου στο «Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν» της Σεβίλλης, στις 7 Μαΐου του 1986, πρακτικά δεν ξαναγίνεται. Δεν πρόκειται απλώς για ένα παραμύθι ή οποιαδήποτε λέξη κολλάει στα χείλη του ρομαντικού -ως φαντασιόπληκτου- φιλάθλου. Είναι πρακτικό ζήτημα: έτσι όπως είναι τώρα το ποδόσφαιρο αποκλείεται μία ομάδα που έχει αποκλειστεί στον πρώτο γύρο των προκριματικών του Champions League σε έξι διαδοχικές περιπτώσεις να κατακτήσει το τρόπαιο στην έβδομη απόπειρα. Αν υπάρχει η πιθανότητα, είναι επειδή η στατιστική δίνει χώρο σε όλους.

Ο τελικός με την Μπαρτσελόνα, μάλιστα, προσφέρει τη χαρά σε κάθε συντάκτη να μη χρειάζεται να ψάχνει για ό,τι έγινε στα πέναλτι. Είναι απλό το σκορ και υπέρ το δέον κατανοητό: 2-0. Το φαβορί, η ομάδα του Τέρι Βέναμπλς με τον Γερμανό αρτίστα Μπερντ Σούστερ στη σύνθεσή της και τον Σκωτσέζο Στιβ Άρτσιμπαλντ, έπαιζε εντός της Ισπανίας με μία ομάδα που, όχι μόνο δεν την ήξερε η μάνα της αλλά, δεν δικαιούτο να είναι εκεί. Η Στεάουα Βουκουρεστίου ήταν παντελώς άγνωστη και θα παιζόταν ΔΠ στο στοίχημα ότι ερωτήσεις όπως «πού είναι η Ρουμανία;» και «τι είναι η Ρουμανία;» θα ήταν στην ημερήσια διάταξη στη Βαρκελώνη. Ας μη λησμονείται ότι το κατόρθωμά της, να φτάσει μόνο και μόνο εκεί, ήταν ευκαιριακό και συγκυριακό, αφού λιγότερους από 12 μήνες πριν η τραγωδία του «Χέιζελ», ο αιματοβαμμένος τελικός Λίβερπουλ-Γιουβέντους στις Βρυξέλλες, έριξε βαριά τη σκιά της στο ποδόσφαιρο και ανάγκασε την UEFA πρωτίστως και την αγγλική κυβέρνηση, προεξαρχούσης της Μάργκαρετ Θάτσερ, δευτερευόντως, να θέσουν το δάκτυλο επί τον τύπο των ήλων και να τις τιμωρήσουν.

Αν αυτό ήταν ανέκδοτο, θα μπορούσε να φανταστεί ο αναγνώστης ποιο είναι το σοκ του ζωογόνου ποδοσφαιρόφιλου της εποχής που ξέρει ότι η Στεάουα έχει στην κατοχή της ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών. Εξαιτίας της άνθισης του ρουμανικού ποδοσφαίρου από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και έπειτα, εκείνη η στιγμή μαλάχθηκε και αναθεωρήθηκε, αλλά αυτό έγινε μελλοντικά. Η Στεάουα πήρε ένα τελικό χωρίς να δεχθεί γκολ και από τα πέναλτι. Ο τερματοφύλακάς της, Χέλμουτ Ντουκαντάμ, έπιασε και τα τέσσερα της Μπαρτσελόνα. Και έπειτα σταμάτησε το ποδόσφαιρο.

Η τύχη και η προετοιμασία

Ο Ντουκαντάμ έπεσε στην αριστερή πλευρά του για να σώσει το πρώτο πέναλτι, του αρχηγού της Μπαρτσελόνα, Χοσέ Ραμόν Αλεσάνκο. O Άνχελ Πεντράθα σκέφτηκε ότι ο Ρουμάνος θα το πάει εναλλάξ και το έριξε στην ίδια γωνία: ο Ντουκαντάμ έπεσε πάλι στα αριστερά του. Ο Πίτσι έκανε το ίδιο και ο μυστακοφόρος γκολκίπερ επανέλαβε, για να αποκρούσε και το τρίτο πέναλτι. Ο Μάρκος, απηυδισμένος, το έριξε στα δεξιά του: ο 193 εκατοστών τερματοφύλακας βρισκόταν εκεί.

Εν τω μεταξύ, η Στεάουα, που είχε χάσει τα δύο πρώτα πέναλτι (ένα εξ αυτών και το νούμερο 11, ο «δικός μας» Λάζλο Μπόλονι, βρήκε το γκολ με τη «φωτοβολίδα», ένα σήμα-κατατεθέν του, του Μάριους Λάκατους και με τον Γκάμπι Μπάλιντ. Αλλά ήταν η τελευταία επέμβαση που χάρισε το κύπελλο στους Ρουμάνους, οι οποίοι πήγαν στη Σεβίλλη με ειδική φανέλα, άσπρη με κόκκινες ρίγες, την οποία έφτιαξε με άγνωστη παραγωγική διαδικασία ο Βαλεντίν Τσαουσέσκου, ανεπίσημος πρόεδρος της Στεάουα. Ο ίδιος ο γιος του δικτάτορα Νικολάε είχε πάρει επ’ ώμου την ομάδα του Βουκουρεστίου, για να την οδηγήσει στην κορυφή. Μέχρι και… ρεύμα βρήκε, προκειμένου η Στεάουα να κάνει βραδινές προπονήσεις την ώρα που το υπόλοιπο Βουκουρέστι, πολλώ δε μάλλον όλη η Ρουμανία, βυθιζόταν στο σκοτάδι. Έκλεισε προετοιμασία σε υψόμετρο, γενικώς της προσέφερε συνθήκες επαγγελματικής ομάδας.

Η Στεάουα βρήκε μέχρι τα ημιτελικά ένα δρόμο όντως στρωμένο με ροδοπέταλα: πέρασε τη δανική Βέιλε, 1-1 εκτός, 4-1 εντός, προχώρησε εις βάρος της ουγγρικής Χόνβεντ με το ίδιο σκορ, προσπέρασε τη Λάχτι με «λευκή» ισοπαλία στο Βουκουρέστι και νίκη 1-0 στη Φινλανδία. Πριν καν τους προημιτελικούς ο Βαλεντίν Τσαουσέσκου είπε στους παίκτες ότι θα φτάσουν μέχρι τον τελικό -όταν έφυγε εκείνοι γελούσαν με την αφέλειά του.

Η Στεάουα επικράτησε της Άντερλεχτ 3-0 στο δεύτερο ημιτελικό και ανέτρεψε την ήττα της 1-0 στις Βρυξέλλες, από το γκολ του Έντσο Σίφο. Μόνο τότε οι παίκτες κατάλαβαν ότι ο Βαλεντίν μπορεί και να είχε δίκιο. Εν τω μεταξύ, η Μπαρτσελόνα ηττήθηκε 3-0 στο «Ούλεβι», αλλά νίκησε με το ίδιο σκορ την Γκέτεμποργκ στο «Καμπ Νου» και την προσπέρασε στα πέναλτι. Από όλα τα παιχνίδια των «μπλαουγκράνα που έγιναν διαθέσιμα στους Ρουμάνους, μόνο αυτό δεν είδε ο Ντουκαντάμ. Οπότε είχε επιπρόσθετο πρόβλημα, το οποίο γύρισε σε πλεονέκτημα με την απόκρουση του πρώτου πέναλτι στον τελικό. Ο ίδιος ρωτήθηκε αν ήταν τυχερός και απάντησε: «Μπορεί να πέσεις στη γωνία που ρίχνουν τα πέναλτι, αλλά αν δεν είσαι δυνατός, δεν θα πιάσεις κάποιο». 

Οι μπύρες, το ανεύρυσμα και οι άτοπες φήμες

Μετά τη λήξη της αναμέτρησης, οι παίκτες επέστρεψαν στο ξενοδοχείο με το τρόπαιο ανά χείρας, μόνο που δεν ήξεραν πώς να γιορτάσουν. Ήπιαν κρασί και λίγη σαμπάνια και κοιμήθηκαν. Μόνο την επόμενη μέρα έζησαν την πραγματική γιορτή. Αποθεώθηκαν σαν ήρωες στους δρόμους της Σεβίλλης, όταν συνειδητοποίησαν ότι οι Σεβιγιάνοι πανηγύρισαν μαζί τους τη νίκη, λόγω της έχθρας τους για την Μπαρτσελόνα. Ο Χέλμουτ Ντουκαντάμ, πρώτη φορά εμφανιζόμενος σε τηλεοπτική οθόνη για την πλειονότητα των θεατών εκείνου του τελικού, βρέθηκε στο φως και πραγματοποίησε το παιδικό όνειρό του, που ήταν να γίνει ο ήρωας μίας σπουδαίας ποδοσφαιρικής νίκης.

Δυστυχώς γι’ αυτόν, ήταν το τελευταίο σπουδαίο παιχνίδι της καριέρας του, μόλις στα 27 του, δηλαδή στα… εισόδια των πιο παραγωγικών χρόνων ενός τερματοφύλακα.

Η ρουμανική κυβέρνηση έπρεπε να τους ανταμείψει. Οι παίκτες της Στεάουα -που μετά τον τελικό συναντήθηκαν με τον Νικολάε Τσαουσέσκου, ο οποίος τους είπε ότι… έπρεπε να νικήσουν στην κανονική διάρκεια του ματς- περίμεναν μοτοσικλέτες, όπως τους είχαν υποσχεθεί. Έπειτα, άλλαξαν την υπόσχεσή τους και δεσμεύτηκαν για Dacia και μετά οι ποδοσφαιριστές βρέθηκαν με ARO 4X4, τα οποία, όμως, δεν ήταν καινούργια, αλλά είχαν χρησιμοποιηθεί στο ρουμανικό στρατό! Το μεγαλύτερο σοκ έπαθε ο αρχηγός της ομάδας, Στέφαν Γιόβαν, του οποίου το αυτοκίνητο ήταν… δύο αυτοκίνητα κολλημένα. Τα αυτοκίνητα πωλήθηκαν σε Ρουμάνους βοσκούς, οι οποίοι τα χρειάζονταν.

Ο Ντουκαντάμ δέχθηκε πρόταση, λίγες εβδομάδες αργότερα, να παίξει σε στημένο παιχνίδι. Ουσιαστικά έπρεπε να κάνει τη δουλειά του, δηλαδή να εξασφαλίσει ότι ο φορ της Στεάουα θα ερχόταν πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα, το οποίο η ομάδα του είχε από καιρό κατακτήσει. Αρνήθηκε να παίξει και παρ’ ότι σε εκείνο το παιχνίδι ο Βίκτορ Πιτούρκα έφτασε τα 29 γκολ, ένας νεαρός μεσοεπιθετικός από τη Σπορτούλ έβαλε τρία, για να φτάσει τα 31. Ο Γκεόργκι Χάτζι βρισκόταν μόνο στην αρχή.

Ο Ντουκαντάμ τιμωρήθηκε με δύο εβδομάδες εκτός προπονήσεων της Στεάουα και στέρηση δύο μισθών, με τον ίδιο τον Ίλιε Τσαουσέσκου να κάνει τη… δίκη του ενώπιον όλων στο προπονητικό κέντρο της ομάδας. Λίγες μέρες αργότερα, διαγνώστηκε με ανεύρυσμα στο δεξιό ώμο. Έκανε επέμβαση εβδομάδες πριν το παιχνίδι για το Διηπειρωτικό με τη Ρίβερ Πλέιτ στο Τόκιο, όμως πήγε με την αποστολή, αφού τόσο οι Ιάπωνες όσο και οι Αργεντινοί ρεπόρτερ τον γύρευαν. Ο Ντουκαντάμ έκανε άλματα κάτω από την εστία του και απλώς «προσπαθούσα να προσγειώνομαι στον αριστερό ώμο μου». Η Ρίβερ κατέκτησε το τρόπαιο με το γκολ του Αντόνιο Αλσαμέντι, 1-0, και όταν επέστρεψε στο Βουκουρέστι, οι γιατροί είπαν στον ήρωα της Σεβίλλης ότι έπρεπε να σταματήσει το ποδόσφαιρο. Συνεπεία αυτού ήταν να φύγει και από το στρατό, με απόφαση των Τσαουσέσκου, αλλά και να διαδοθούν φήμες, που έγιναν πεποίθηση η οποία επικρατεί ως και τις μέρες μας, ότι ο έτερος γιος του Νικολάε Τσαουσέσκου, Νίκου, τον πυροβόλησε στο δεξιό ώμο. Ο Ντουκαντάμ έγινε ένας από τους πιο διάσημους one night stand ήρωες στον παγκόσμιο αθλητισμό και τώρα είναι πρεσβευτής της Στεάουα. Η καριέρα του θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερη. Άλλωστε, σε εκείνο το Κύπελλο Πρωταθλητριών δέχθηκε 5 γκολ σε 9 παιχνίδια και κράτησε την εστία του απαραβίαστη στον τελικό.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News