Παναθηναϊκός Β: Η αποτυχημένη πρώτη χρονιά του project και η ανάγκη καλύτερης οργάνωσης

Ο Παναθηναϊκός είχε μεγάλη ανάγκη από το εγχείρημα των Β’ ομάδων. Ωστόσο, δεν είχε την απαιτούμενη τεχνογνωσία και η πρώτη χρονιά λειτουργίας του τμήματος, δεν κύλησε ακριβώς όπως θα ήταν το επιθυμητό.

Ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν όσο κανένας άλλος από τους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου, το εγχείρημα των ομάδων Β’. Γιατί η διαχρονική αδυναμία του τα τελευταία χρόνια, ήταν να βρει τον ενδιάμεσο σταθμό από το τμήμα Κ19, στους Άνδρες. Αρκετοί νεαροί, οι οποίοι θα μπορούσαν να εξελιχτούν, έστω σε ικανοποιητικές μονάδες για το ροτέισον του Τριφυλλιού, έχασαν την ευκαιρία επειδή δεν πήραν χρόνο σε πιο χαμηλό επίπεδο από τη Superleague.

Οι άνθρωποι της ΠΑΕ και περισσότερο απ’ όλους, ο Νίκος Νταμπίζας από το πόστο του τεχνικού διευθυντή, αναζήτησαν συνεργασίες με συλλόγους από τις μικρότερες κατηγορίες, για να διοχετεύσουν δανεικούς. Ούτως ώστε τα ταλέντα της Κ19, να παίξουν και να βελτιωθούν σε ανταγωνιστικές συνθήκες και να επιστρέψουν έτοιμοι στο «Γεώργιος Καλαφάτης».

Σε αυτό τον τομέα, η αποτυχία αποδείχτηκε παταγώδης. Η συντριπτική πλειονότητα των μικρών έπαιζε σπάνια, προπονούταν σε δυσλειτουργικά ποδοσφαιρικά περιβάλλοντα και δεν παρουσίαζε την παραμικρή πρόοδο. Έτσι, ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να επωφεληθεί στον βαθμό που θα έπρεπε από την παραγωγικότητα της ακαδημίας του.

Ο Παναθηναϊκός Β ήθελε πιο πολύ χρόνο

Η Β’ ομάδα ήρθε να λειτουργήσει ως «σκαλοπάτι» και να καλύψει αυτό το κενό, συνέπεια και της έλλειψης ενός οργανωμένου πλάνου τα τελευταία χρόνια στο Τριφύλλι. Αυτή ήταν η φιλοδοξία των «πράσινων» επιτελών το καλοκαίρι του 2021, όταν οργανώθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα το σχέδιο της Β’ ομάδας. Η αλήθεια είναι πως συγκριτικά με τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ, ο Παναθηναϊκός υστερούσε στο οργανωτικό κομμάτι και αυτό φάνηκε στην πορεία της Superleague 2.

Για να επανδρωθεί το ρόστερ, υπήρχε μία βάση από παίκτες που δεν υπολογίζονταν από τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς και όσοι είχαν ξεπεράσει το ηλικιακό όριο του τμήματος Κ19. Όμως, το νούμερο δεν ήταν αρκετό και έπρεπε να αναζητηθούν παίκτες στην κυριολεξία από το… πουθενά. Γιατί δεν είχε προηγηθεί έρευνα αγοράς και απουσίαζε η τεχνογνωσία. Οπότε, ο οργανισμός του Τριφυλλιού κινήθηκε προς πάσα κατεύθυνση και ήταν λογικό να προχωρήσει και σε λανθασμένες επιλογές, οι οποίοι υπό άλλες συνθήκες δεν θα έρχονταν στο «Γεώργιος Καλαφάτης».

Οι αριθμοί δεν ευημερούν στον Παναθηναϊκό Β 

Με την ψυχρή λογική των αριθμών, η 14^η θέση στη Superleague 2 σε σύνολο 17 ομάδων, με απολογισμό 34 βαθμούς, 9 νίκες, 7 ισοπαλίες και 16 ήττες και παθητικό τερμάτων 30-40 (-10), χαρακτηρίζεται ως αποτυχία για τον Παναθηναϊκό Β. Πάντα με τον αστερίσκο ότι ο σκοπός του συγκεκριμένου εγχειρήματος είναι η παραγωγή παικτών και όχι ο πρωταθλητισμός. Στον αντίποδα, είναι σημαντικοί το δυναμικό του Παναθηναϊκού Β να μαθαίνει να νικάει και να πρωταγωνιστή και όχι να συνηθίζει σε ήττες.

Εκ των πραγμάτων, η πρώτη χρονιά της ομάδας κύλησε σε ένα πειραματικό στάδιο σε όλα τα επίπεδα. Το ενθαρρυντικό είναι ότι παρότι τα αποτελέσματα δεν ήταν τα επιθυμητά, εντούτοις αρκετοί νεαροί πήραν χρόνο συμμετοχής, σκληραγωγήθηκαν και επιτελέστηκε ακριβώς ο σκοπός της Β’ ομάδας. Ποδοσφαιριστές όπως οι Γιώργος Βαγιαννίδης και Γιώργος Σιδεράς, ανδρώθηκαν στο δύσκολο πρωτάθλημα της Β’ κατηγορίας και το καλοκαίρι θα προσπαθήσουν να πείσουν τον Γιοβάνοιτς ότι αξίζουν μία θέση στο ρόστερ του.

Γενικότερα, οι γκολκίπερ Ξενόπουλος, Χριστογεώργος, Χατζηγιαννάκης και οι Βαγιαννίδης, Σιδεράς, Ρόμπι, Μαρτίνης και ο δανεικός από τον Λεβαδειακό, Τσιριγώτης, έδειξαν ένα… κλικ μπροστά από τους υπόλοιπους. Οι Αθανασακόπουλος και Σερπέζης έκαναν καλές εμφανίσεις, αλλά πρέπει να ληφθεί απόφαση εάν θα ανανεωθούν τα συμβόλαια τους που λήγουν τον Ιούνιο. Επιπροσθέτως, οι καλύτεροι της Κ19, Μπιλάλ Μαχάρ, Φρόκου, Καλοσκάμης, Τουρκοχωρίτης είχαν μερικές συμμετοχές σε υψηλότερο επίπεδο. Η ομάδα Β χρησιμοποιήθηκε και για να πάρει χρόνο ο Μπαρτ Σένκεφελντ σε 2 ματς, πριν επανέρθει από τον τραυματισμό του. Το ίδιο συνέβη με τους Χατζηθεοδωρίδη, Αγιούμπ και Ενγκμπακοτό, αλλά ήταν εκτός πλάνων του Γιοβάνοβιτς.

Η εναλλαγή Βονόρτα με Βάθκεθ

Η σεζόν άρχισε με τον Γιάννη Βονόρτα στην τεχνική ηγεσία. Αρχικά, οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού έκριναν ότι χρειάζεται ένας προπονητής ο οποίος θα γνωρίζει τον Σύλλογο και τις απαιτήσεις του και θα έχει εμπειρία από την ακαδημία του Τριφυλλιού. Ο Βονόρτας πληρούσε αυτές τις προϋποθέσεις και πήρε τη δουλειά. Ωστόσο, τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα, ενώ εκφράστηκαν παράπονα και για το κλίμα στα αποδυτήρια. Πάντως, η πραγματικότητα είναι ότι ο Βονόρτας δεν φέρει την απόλυτη ευθύνη, αφού η ομάδα προσπαθούσε να βρει τη λειτουργία της εν μέσω συνεχόμενων αναμετρήσεων, με πολλά νέα πρόσωπα.

Στις 17 Ιανουαρίου η ΠΑΕ ανακοίνωσε τη διακοπή της συνεργασίας με τον Γιάννη Βονόρτα και την πρόσληψη του Ισπανού Χαβιέρ Βάθκεθ. Η έλευση ενός Ίβηρα στο Κορωπί, αποσκοπούσε στη διαφοροποίηση του μοντέλου δουλειάς στην καθημερινότητα και στην προσέλκυση ταλέντων από την Ιβηρική χερσόνησο το καλοκαίρι. Το πρώτο δεν απέδωσε πάρα πολύ σε βαθμολογικό επίπεδο, αλλά πρέπει να κριθεί στην πράξη υπό άλλες συγκυρίες. Το δεύτερο, θα φανεί σύντομα…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News