Παναθηναϊκός – ΠΑΟΚ: Ο… διαβόητος Λαόθ που έγινε διαιτητής λόγω του θανάτου του πατέρα του!

Είναι ο πιο διάσημος και συνάμα… διαβόητος Ισπανός διαιτητής. Ο Αντόνιο Ματέου Λαόθ θα είναι ο «άρχοντας» του αγώνα, στον τελικό Κυπέλλου ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον ΠΑΟΚ το Σάββατο 21/5 στο ΟΑΚΑ. Έγινε διαιτητής όταν πέθανε ο πατέρας του, έχει 5 αδέρφια και του αρέσει να αποκαλεί τους παίκτες με το όνομά τους.

Είναι γεννημένος τo 1977 στη Βαλένθια, ξεκίνησε τη διαιτησία το 1992 σε μικρές κατηγορίες, σφύριξε για πρώτη φορά στη La Liga το 2008 και σε τρία χρόνια έγινε διεθνής από τη FIFA. Το βιογραφικό του γεμάτο με σημαντικά ματς, σε Champions League, Παγκόσμια Κύπελλα, Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα και Ολυμπιακούς Αγώνες. Και συνάμα, με πολλά παράπονα από παίκτες, αφού αφήνει το σκληρό παιχνίδι, με τον έλεγχο να ξεφεύγει σε πολλές φάσεις. Φημίζεται για τους συχνούς διαλόγους με τους ποδοσφαιριστές εν ώρα αγώνα αλλά και για το γεγονός ότι είναι «ανοιχτόμυαλος» στις αποφάσεις του. Πρόσφατα, έκανε pasillo στους πρωταθλητές της Ρεάλ Μαδρίτης στον αγώνα με την Κάντιθ. Ένας ακόμα λόγος για να του χρεώσουν και πάλι οι Ισπανοί, την… αδυναμία του στους Μαδριλένους.

Ερωτευμένος με το ποδόσφαιρο, διαμάχες και πάντα… πρωταγωνιστής

Γίνεται συχνά… πρωταγωνιστής και μάλιστα έχει δηλώσει σχετικά: «είναι κάτι που δεν ελέγχω και δεν επιδιώκω. Είναι σουρεαλιστικό, δεν έχω πρωταγωνιστικό ρόλο, είμαι ερωτευμένος με το ποδόσφαιρο, το βιώνω σε πρώτο πρόσωπο. Μπορώ να το μυρίσω, να το ακούσω, να το νιώσω. Δεν πρόκειται να αλλάξω τίποτα στο πώς ζω το επάγγελμά μου, που είναι το πάθος μου».

Έχει βάλει φωτιά σε πολλά ματς με τις αποφάσεις του, με την Μπαρτσελόνα να είναι αυτή που έχει τα πιο έντονα παράπονα. Είτε γιατί επιτρέπει τα σκληρά μαρκαρίσματα, είτε γιατί έχει ακυρώσει κανονικά γκολ, όπως ισχυρίζονται οι Καταλανοί και όχι μόνο.

Έγινε διαιτητής επειδή πέθανε ο πατέρας του

Σε μία συζήτηση που είχε με τον Βιθέντε Ντελ Μπόσκε για λογαριασμό της ισπανικής εφημερίδας «El País», είχε εξομολογηθεί στον άλλοτε ομοσπονδιακό προπονητή της Ισπανίας:

«Έγινα διαιτητής γιατί πέθανε ο πατέρας μου και χρειαζόμασταν χρήματα στο σπίτι. Εγώ ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής. Μου άρεσε να παίζω. Ήμουν αριστεροπόδαρος. Ήταν δύσκολο να αποφασίσω τι ήταν καλύτερο να κάνω. Έπρεπε να παίξω στη Segunda B. Δεν ήταν κακό. Ήμουν τυχερός που είχα μέντορα τον μεγαλύτερο αδερφό μου, ο οποίος ήταν και διαιτητής και ήταν αυτός που με κάλεσε να το δοκιμάσω. Ήταν σαν μια πρόκληση να με βοηθήσει να ξεπεράσω τον θάνατο του πατέρα μου. Ήξερε ότι θα με βοηθούσε να ωριμάσω πολύ. Ήμουν 14 χρονών, αλλά θυμάμαι πολύ καλά εκείνη τη στιγμή. Ο πατέρας μου ήταν αθλητής της «ελίτ» εκείνη την εποχή. Ήταν πρωταθλητής Ευρώπης στη σκοποβολή. Έπασχε από Πάρκινσον και η ασθένειά του το έκανε δύσκολο να εξασκηθεί στο άθλημά του. Ο καημένος δεν είχε καν χρήματα για να μπορέσει να συμμετάσχει στα πρωταθλήματα, αλλά ο κόσμος τον προσκαλούσε να συμμετάσχει με αντάλλαγμα να επιστρέψει αργότερα το έπαθλο».

Το δέσιμο με την οικογένειά του και το βλέμμα στον ουρανό

Ο Λαόθ είναι πολύ δεμένος με την οικογένειά του και έχει άλλα πέντε αδέρφια.

«Πάντα κοιτάζω τον ουρανό πριν και μετά τα ματς. Ο πατέρας μου πάντα με βοηθούσε και συνεχίζει να με βοηθάει. Μου είπε ότι αν ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής θα έπρεπε να αφοσιωθώ σε αυτό και θα θύμωνε αν επρόκειτο να μαζεύω πορτοκάλια για να βοηθήσω την οικογένεια. Δεν πρέπει να το πω, αλλά το Σάββατο (σ.σ. τελικός) έκανα κάτι που δεν γίνεται. Έτρεξα να δω την οικογένειά μου, που ταξίδεψε μαζί μου στο Πόρτο. Ταξίδεψα μαζί τους και επέστρεψα μαζί τους. Με τη γυναίκα μου και τα δύο μου παιδιά, τον Πάου και τον Μαρκ, δεν πήρα τη μητέρα μου μαζί μου. Είναι 82 ετών και παρόλο που είναι εμβολιασμένη πρέπει να προσέχει. Είναι αρχηγός, είναι η καλύτερη στην ομάδα. Μας έφερε στον κόσμο και είμαστε έξι αδέρφια».

«Πάντα στέλνω ένα «μήνυμα» στη μητέρα να μου δει ότι είμαι καλά»

Όταν ρωτήθηκε γιατί έκλεισε το μάτι στην κάμερα πριν τον τελικό του «Ντραγκάο», είπε: «Πάντα αυτό κάνω. Είναι ένα μήνυμα στη μητέρα μου. Και στο τέλος του αγώνα προσπαθώ να χαμογελάσω για να καταλάβει ότι είμαι καλά. Είχα την αίσθηση ότι θα ήταν ένας αγώνας που δεν θα χρειαζόταν διαιτητή. Ήξερα ότι οι δύο ομάδες επρόκειτο να αφοσιωθούν στο παιχνίδι και ήξεραν πολύ καλά τι θα έκαναν. Τα είχαμε μελετήσει, όπως κάνουμε πάντα. Είναι απαραίτητο. Ήξερα την ιστορία στη Γερμανία μεταξύ του Τούχελ και του Γκουαρδιόλα, όταν ήταν στη Ντόρτμουντ και την Μπάγερν. Ήξερα τόσα πολλά για τις δύο ομάδες που πραγματικά με εξέπληξε η σύνθεση του Πεπ».

Η διαμάχη, η αποβολή και οι ατάκες του Γκουαρδιόλα

Το μεγαλύτερο επίτευγμα της μέχρι τώρα καριέρας του ήταν η παρουσία του στον τελικό του Champions League, τον περασμένο Μάιο, στο «Ντραγκάο», ανάμεσα στην Τσέλσι και την Μάντσεστερ Σίτι. Όταν παρέλαβε το μετάλλιο που του απένειμε η UEFA, ο Ματέου δεν έκρυψε τη συγκίνησή του, όντας όπως πάντα εκδηλωτικός. Εκεί συνάντησε ξανά ένα παλιό γνώριμο, τον Πεπ Γκουαρδιόλα. Ο Ισπανός ρέφερι είχε αποβάλλει τον Καταλανό τεχνικό στον προημιτελικό της διοργάνωσης με τη Λίβερπουλ το 2018. «Είπα ότι το γκολ του Σανέ ήταν κανονικό. Δεν τον πρόσβαλα, ήμουν ευγενικός, είχα δίκιο. Αλλά ο Ματέου Λαόθ είναι ένας ξεχωριστός τύπος, του αρέσει να είναι διαφορετικός, να ξεχωρίζει. Θυμάμαι και τι συνέβη στο Μονακό πέρσι, στο 1-1, με ένα εκπληκτικό πέναλτι στον Σέρχιο Αγουέρο. Είναι ξεχωριστός. Όταν όλοι οι άλλοι βλέπουν κάτι, εκείνου του αρέσει να αποφασίζει το αντίθετο. Δεν είπα καμία ακατάλληλη λέξη. Γνωρίζω τον διαιτητή, από την Ισπανία. Είχαμε μιλήσει για αυτόν, τον γνωρίζουμε. Αλλά εντάξει, η Λίβερπουλ άξιζε να περάσει», είχε δηλώσει τότε ο προπονητής της Σίτι.

Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ: Ο... διαβόητος Λαόθ που έγινε διαιτητής λόγω του θανάτου του πατέρα του!