Εθνική Ελλάδος - Το πέναλτι «φάντασμα», το κενό βλέμμα και η πρόκριση που έπρεπε να έρθει

Οι ήρωες παίζουν σαν Έλληνες. Αυτό ήταν το σύνθημα που επικρατούσε στις τάξεις της Εθνικής στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 στα γήπεδα της Βραζιλίας.

Η Εθνική μας ομάδα έδινε το παρών για τρίτη φορά σε Μουντιάλ και με τον Φερνάντο Σάντος στον πάγκο της, έψαχνε μία καλύτερη παρουσία, μετά τους αποκλεισμούς από τους ομίλους τις δύο προηγούμενες φορές, το 1994 στις Ηνωμένες Πολιτείες και το 2010 στη Νότια Αφρική.

Αυτή τη φορά, το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα πήγαινε με μία διαφορετική νοοτροπία στα τελικά της διοργάνωσης. Πιο έμπειρη, με σαφές πλάνο, μία καλή φουρνιά ποδοσφαιριστών που στην πλειονότητα, βρισκόταν σε πολύ καλή και παραγωγική ηλικία. 

Η Εθνική πέρασε από 40 κύματα μέχρι να φτάσει εκείνο το βράδυ στην Φορταλέζα. Μικροεπεισόδια μεταξύ ποδοσφαιριστών, όπως εκείνο του Μανιάτη με τον Τζαβέλα, με τους διεθνείς να υποβαθμίζουν το γεγονός. Παγομάρα παρά την καλή εμφάνιση απέναντι στους ταλαντούχους Κολομβιανούς. Κόκκινη του Κατσουράνη στο ματς με την Ιαπωνία, παραταύτα οι διεθνείς άντεξαν και πήραν τον βαθμό. 

Ο βαθμός που κράτησε ζωντανή την Εθνική στο παιχνίδι της πρόκρισης. Μέχρι να φτάσουμε εκείνο το βράδυ της 24ης Ιουνίου -σαν σήμερα- στην αναμέτρηση με την Ακτή Ελεφαντοστού των πολλών αστέρων. Όλα στραβά ξεκίνησαν και σε εκείνο το ματς.

Όλοι όμως ήταν αποφασισμένοι να γράψουν ιστορία εκείνο το βράδυ, παίρνοντας για πρώτη φορά το εισιτήριο για τους «16» της διοργάνωσης. Η πιο ένδοξη στιγμή της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου, μετά την κατάκτηση του Euro 2004.

Το ανάθεμα των τραυματισμών και η αντίδραση

Η Ελλάδα αγωνιζόταν απέναντι σε ένα άκρως ταλαντούχο σύνολο, που όμως όπως και σε κάθε διοργάνωση έπαιζε άναρχα. Ο Ντιντιέ Ντρογκμπά, ο Γιάγια Τουρέ και ο Ζερβινιό, ήταν ένα μικρό δείγμα. Η ατυχία χτύπησε ξανά την πόρτα της Εθνικής, με τον Παναγιώτη Κονέ να αποχωρεί με πρόβλημα, με το πλάνο του Σάντος να διαφοροποιείται από νωρίς.

Ο Ανδρέας Σάμαρης καλείται να καλύψει το κενό του. Οι διεθνείς δεν πτοούνται, όμως η κακοδαιμονία χτυπά ξανά την πόρτα. Ο Ορέστης Καρνέζης αισθάνεται τράβηγμα στον μηρό, με τον Παναγιώτη Γλύκο να παίρνει την θέση του, πριν καν συμπληρωθούν 25 λεπτά στην Φορταλέζα. Έτσι ο Φερνάντο Σάντος από το πρώτο κιόλας μέρος, αναγκάζεται να μείνει με μόλις μία αλλαγή για το υπόλοιπο του αγώνα.

Το μάτι των διεθνών όμως γυαλίζει. Στο 33ό λεπτό, μετά από εξαιρετική κούρσα του Χολέμπας και τρομερή αντεπίθεση, η μπάλα σταματά στο οριζόντιο δοκάρι του Μπουμπακάρ Μπαρί.

Η Ελλάδα κάνει ευκαιρίες μπροστά από την εστία των Ιβοριανών, ενώ η άμυνά μας δεν αντιμετωπίζει ιδιαίτερα προβλήματα. Στο 43ό λεπτό όμως, ένα λάθος στην ανοργάνωτη άμυνα των Αφρικανών, έδωσε το προβάδισμα στην Εθνική μας ομάδα. Ο Σάμαρης μετά από εξαιρετική συνεργασία με τον Γιώργο Σαμαρά, πλάσαρε τον Μπαρί, με τους παίκτες του Λαμουσί να παγώνουν.

Αφού δεν το τελειώσαμε, την πατήσαμε

Η Εθνική ομάδα ήταν καλύτερη στο χορτάρι από τους πολυδιαφιμησμένους ποδοσφαιριστές της Ακτής. Είχε αρκετές ευκαιρίες να τελειώσει το ματς, με τον Καραγκούνη να σημαδεύει και αυτός το οριζόντιο δοκάρι, τραντάζοντας την εστία του Μπαρί. Αφού οι διεθνείς δεν τελείωσαν με ένα δεύτερο τέρμα το ματς, ήρθε το πλήρωμα της μοίρας για να τους τιμωρήσει. Οι Ιβοριανοί πίεζαν και τελικά έφτασαν στην ισοφάριση 15 λεπτά πριν την λήξη, μετά από κινηματογραφική εναλλαγή της μπάλας και το γκολ του Μπονί που είχε περάσει ως αλλαγή. H πρόκριση πλέον ήταν από την πλευρά των Αφρικανών.

Το κενό βλέμμα και και το πέναλτι φάντασμα

Η Ελλάδα μετά από μία τεράστια προσπάθεια είχε ισοφαριστεί, η κούραση ήταν εμφανής, ενώ τελείωναν και τα ψυχικά αποθέματα. Παρόλα αυτά οι διεθνείς έκαναν κατάθεση ψυχής μέσα στον αγωνιστικό χώρο και συνέχισαν να δημιουργούν ευκαιρίες δίχως αποτέλεσμα. 

Μέχρι το 91ό λεπτό της αναμέτρησης. Εκεί όπου η τυφλή σέντρα του Χολέμπας βρήκε τον Γιώργο Σαμαρά μέσα στην μεγάλη περιοχή. Εκεί όπου οι θεοί του ποδοσφαίρου αποφάσισαν να δώσουν στην Ελλάδα αυτό που άξιζε με βάση την απόδοσή της στην αναμέτρηση. Ο Έλληνας επιθετικός πέφτει στο έδαφος την στιγμή που δοκιμάζει το σουτ, αφού πρώτα τινάζεται στον αέρα.

Άπαντες αμέσως κοίταξαν τον 38χρονο διαιτητή, Κάρλος Βέρα. Αυτόματα δείχνει το σημείο του πέναλτι, έχοντας απόλυτη σιγουριά σε αυτό που είδε. Η τουλάχιστον αυτό που νόμιζε πως είδε, καθώς στο ριπλέι φάνηκε ξεκάθαρα πως δεν υπήρχε επαφή – παράβαση, με τον Σαμαρά να μπερδεύεται και να πέφτει μόνος του.

Το VAR τότε ήταν απλά μία ιδέα και η απόφαση του Βέρα δεν γινόταν να αλλάξει. Ο Γιώργος Σαμαράς αναλαμβάνει να εκτελέσει από την άσπρη βούλα. Το κενό του βλέμμα και η παγωμάρα απέναντι στα κόλπα του Μπαρί έχουν μείνει ανεξίτηλα στην μνήμη.

Ο παίκτης της Σέλτικ παίρνει τα βήματα, νικά τον αντίπαλο τερματοφύλακα και δίνει το προβάδισμα και παράλληλα την πρόκριση στους «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου για πρώτη φορά στην ιστορία της Εθνικής.

 

Η ευκαιρία και η πρόκριση που δεν έπρεπε να χαθεί

Αυτή η Εθνική ομάδα ήταν φτιαγμένη για κάτι καλό. Μία εξαιρετική φουρνιά νέων ποδοσφαιριστών, που έγιναν ένα κράμα μαζί με τις παλιοσειρές Καραγκούνη και Κατσουράνη, που έδιναν μία από τις τελευταίες τους παραστάσεις. Εκτός όμως από αυτό είχε και συγκεκριμένο πλάνο και έναν προπονητή με σταθερές και ποδοσφαιριστές με διακριτούς ρόλους.

Γενικότερα η παρουσία της Ελλάδας ήταν εξαιρετική στο τουρνουά. Ήταν μοναδική η συγκυρία, έτσι ώστε να έρθει η επιτυχία. Θα ήταν κρίμα για την Εθνική του Σάντος, μετά από όλη αυτήν την προσπάθεια να μείνουν εκτός.

Εκείνο το βράδυ στην Φορταλέζα έγραψαν ιστορία και έκαναν τους Έλληνες που παρακολουθούσαν μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα, να πανηγυρίσουν με την ψυχή τους και να κάνουν τη νύχτα μέρα.

 

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News