Ρεάλ Μαδρίτης: Μια βασίλισσα εστεμμένη από βασιλιά

Ο βασιλιάς Αλφόνσο ο 13ος έστειλε επίσημη επιστολή στο σύλλογο της Μαδρίτης προκειμένου να περιλάβει το χαρακτηρισμό Ρεάλ στην ονομασία του πριν 102 χρόνια, στις 29 Ιουνίου 1920.  

Η αναφορά των συνδεσμιτών της Μπαρτσελόνα στην Αθήνα, οι οποίοι προφανώς είναι συνδεδεμένοι με την πρωτεύουσα της Καταλονίας, στη Ρεάλ δεν γίνεται με το αληθινό όνομά της. Υπάρχουν δύο σοβαροί λόγοι γι’ αυτό: ο πρώτιστος είναι ότι δεν… ασπάζονται το βασιλικό καθεστώς, οπότε δεν μπορούν να χαιρετίζουν, ούτε από… συνήθεια, τη μεγάλη αντίπαλό τους με ένα όνομα που στην ελληνική μεταφράζεται ως «βασιλική». Ο δεύτερος, αρκετά χαμηλότερης σημασίας σε σχέση με το ιδεολογικό κομμάτι που οι φίλαθλοι των «μπλαουγκράνα» (νομίζουν ότι) έχουν, είναι ότι η Ρεάλ δεν ιδρύθηκε με αυτό το όνομα. Δεν άργησε να το πάρει, αλλά δεν ήταν το βαφτιστικό της. Όπως την αποκαλούν και οι οπαδοί της Μπαρτσελόνα, το πρώτο όνομα που δόθηκε στη 14 φορές, πια, πρωταθλήτρια Ευρώπης ήταν απλώς… Μαδρίτη.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Ρεάλ Μαδρίτης: Πρωταθλήτρια με την αύρα του Αντσελότι και την καρδιά του Λάσο

Το επίσημο έγγραφο έφτασε με παραλήπτη τον πρόεδρο, τότε, του ποδοσφαιρικού συλλόγου της Μαδρίτης, Πέδρο Παράχες Ντιέγκο Μαδράζο, στις 29 Ιουνίου 1920, από τον Αλφόνσο το 13ο. Με την επιστολή, που είχε το έμβλημα του παλατιού και το στέμμα, ο βασιλιάς της Ισπανίας παρακινεί τον «ισχυρό άνδρα» της Μαδρίτης να χρησιμοποιήσει το όνομα Ρεάλ για το σύλλογο. Του δίνει το δικαίωμα, τυπικά, αλλά ουσιαστικά πρόκειται για απαίτηση.

Ο Αλφόνσο και ο θρύλος της Ρεάλ Μαδρίτης, Σαντιάγκο Μπερναμπέου

Ο Αλφόνσο είχε το προσωνύμιο «Ο Αφρικανός», κάτι που ταίριαζε στη Μαδρίτη, η οποία φαίνεται ότι πήρε το όνομά της από τους Άραβες. Τελών ως βασιλιάς από το 1886, ενδιαφερόταν πολύ για το ποδόσφαιρο εν τω συνόλω του. Τη δεκαετία του 1910 δημιουργείται η Ομοσπονδία της Ισπανίας, αλλά οι ομάδες δεν μπαίνουν απολύτως κάτω από την αιγίδα της. Ο αντίθετος πόλος ήταν η Ένωση των Κλαμπ, η οποία δεν διατίθετο να αναγνωρίσει ένα σώμα ανώτερο από την ίδια. Οι ομάδες που εκπροσωπεί δεν το κουνάνε ρούπι, οπότε οι υπόλοιπες έρχονται σε ανοιχτή διαμάχη μαζί τους.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Ρεάλ Μαδρίτης: Ο Μπέκαμ, ο Ζιντάν και ο ρομαντισμός στην πολυεθνική

Ο Αλφόνσο δίνει τη λύση, αφού αναγνωρίζει την ισπανική Ομοσπονδία ως το μόνο επίσημο σώμα για το ισπανικό ποδόσφαιρο. Διοργάνωση, πάντως, υπάρχει. Λέγεται Campeonato de Espana και θα υφίσταται και μετά το 1928, αφού δηλαδή αρχίσει το πρωτάθλημα που στον κόσμο είναι γνωστό ως La Liga. Η Μαδρίτη κερδίζει από καιρού εις καιρόν, όμως το σύστημα είναι μπερδεμένο, αφού η Ομοσπονδία και η Ένωση βγάζουν διαφορετικούς νικητές κάθε χρόνο. Έτσι, το 1903, επί παραδείγματι, πρωταθλήτριες είναι η Μαδρίτη και η Μπιλμπάο, ενώ το ίδιο συμβαίνει το 1905 και το 1906 και το 1916. Οι Βάσκοι έχουν για… παρέα την Μπαρτσελόνα το 1910 και, το 1912, το1913 νικούν μαζί με τη Σοσιεδάδ και το 1915 μαζί με την Εσπανιόλ.

Ο σύλλογος της Μαδρίτης, πάντως, περνά εσωτερική κρίση, με προβλήματα που οδηγούν το συμβούλιό του να «κρατήσει» τον πρόεδρο Αδόλφο Μελέντες, προκειμένου να μην παραιτηθεί. Ωστόσο, το 1913 η ιστορία της ομάδας αλλάζει: τη φανέλα της φορά ο Σαντιάγκο Μπερναμπέου, το πιο σπουδαίο όνομα στην Ιστορία του συλλόγου. Το 1916, που στη Μαδρίτη δεν μετρούν, χάνει στον τελικό από την Μπιλμπάο, αλλά το 1917 νικά μόνη της και παίρνει το πρώτο τρόπαιο ύστερα από εννιά χρόνια. Η απήχησή της στην πρωτεύουσα μεγαλώνει και, με αυτόν τον τρόπο, μεγαλώνουν οι απαιτήσεις.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Ρεάλ Μαδρίτης: Πέντε μέρες φούριας στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου»

Το κόλπο γκρόσο για τους Καστιγιάνους γίνεται με την αλλαγή χώρου. Θέλουν να αυξήσουν τα έσοδα της ομάδας ώστε να… πληρώνουν ποδοσφαιριστές και η «Villa y Corte» είναι πολύ μικρή. Το 1912 μετακομίζουν στο «O’ Donnell Stadium». Το όνομα είναι πολύ βρετανικό, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για το δούκα του Τετουάν, Λεοπόλδο Ο’ Ντόνελ, που διετέλεσε σε διαφορετικές περιπτώσεις μέσα στο 19ο αιώνα πρωθυπουργός της Ισπανίας. Αυτό το στάδιο χωρά 5.000 θεατές, κάτι που σημαίνει ότι η Μαδρίτη γίνεται μαγνήτης για την πρωτεύουσα και μπορεί να καλύψει τις απαιτήσεις των φίλων της. Ο Αλφόνσο, γοητευμένος από το σύλλογο και το ποδόσφαιρο που παίζει, του δίνει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει το όνομα Ρεάλ και στο έμβλημά του να προσθέσει το στέμμα.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News