Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: Τα μαθήματα που μπορεί να πάρει από το πως άλλαξε η Λίβερπουλ

Για τους θρύλους της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και για την πλειονότητα των οπαδών της η μεγάλη αντίπαλος παραμένει η Λίβερπουλ. Γι’ αυτό και η σύγκριση που μετράει είναι με την επόμενη αντίπαλό της για την 3η αγωνιστική της Premier League (22/8, 22:00).

Κι έχει σημασία πως την προηγούμενη φορά ένας Βραζιλιάνος παίκτης που το όνομά του άρχιζε από κάππα και τελείωνε σε όμικρον έγινε κομμάτι αυτής της ιστορικής αντιπαλότητας, σε μια μεταγραφή που έμοιαζε περισσότερο πανικού και λιγότερο μελετημένη, η Γιουνάιτεντ ήταν το «χρυσό στάνταρ» και η Λίβερπουλ εκείνη που δεν έκανε τίποτα σωστό.

«Εκεί που είσαι ήμουν»

Πριν από τον Κασεμίρο, λοιπόν, ήταν ο Κοουτίνιο εκείνος που χαρακτηρίστηκε σωτήρας της Λίβερπουλ λίγο πριν τελειώσει ο Ιανουάριος του 2012 – τότε που η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν καθ’ οδόν για το τελευταίο πρωτάθλημα της εποχής του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.

Τότε στο «Άνφιλντ» είχαν έναν ιδεαλιστή προπονητή (Μπρένταν Ρότζερς) να προσπαθεί να εδραιώσει τη φιλοσοφία του, ενώ αμφισβητούνταν οι αποφάσεις κι ο τρόπος λειτουργίας των Αμερικανών ιδιοκτητών του συλλόγου (Fenway Sports Group) καθώς και οι μεταγραφές τους.

Υπό τον έλεγχο του FSG, η Λίβερπουλ απέκτησε τους Άντι Κάρολ, Τσάρλι Άνταμ (τον Σκωτσέζο Τσάβι) και προσπάθησαν πολύ σοβαρά ν’ ανταλλάξουν τον Τζόρνταν Χέντερσον με τον Κλιντ Ντέμπσι που τότε ήταν στη Φούλαμ!

Επίσης είχαν προσλάβει και μετά απέλυσαν τον Κένι Νταλγκλίς, χειρίστηκαν λάθος την υπόθεση της επίθεσης του Λουίς Σουάρες στον Πατρίς Εβρά και γενικά η FSG ήταν στα μάτια των οπαδών «οι απόμακροι Αμερικανοί λεφτάδες που δεν έχουν ιδέα από ποδόσφαιρο».

Ο πρόεδρος Μάικ Γκόρντον, αργότερα παραδέχθηκε ότι το σημείο καμπής ήταν η απόκτηση του Φιλίπ Κοουτίνιο. Ο Βραζιλιάνος στα 20 του ήταν η πρώτη μεταγραφή τους όπου τα big data και τα analytics έπαιξαν ρόλο – τον πήραν για περίπου δέκα εκατομμύρια ευρώ από την Ίντερ.

Έπειτα η ιστορία είναι γνωστή. Ήταν καταλυτικός στη διεκδίκηση του τίτλου της Premier League την επόμενη σεζόν, ενώ έδειξε στο κλαμπ πως έπρεπε να ακολουθήσει αυτό το μονοπάτι και να επενδύσει σ’ αυτό. Παρόμοια ήταν η λογική πίσω από μεταγραφές όπως του Μοχάμεντ Σαλάχ, του Άντι Ρόμπερτσον, ακόμη και του Κώστα Τσιμίκα, μεταξύ άλλων.

Η Λίβερπουλ στάθηκε και τυχερή γιατί ο πανικός και η άγνοια της διοίκησης του Τζουζέπ Μαρία Μπαρτομέου της απέφερε 160 εκατομμύρια ευρώ και μ’ αυτά έκανε μεταγραφές όπως του Άλισον και του Φίρχιλ φαν Ντάικ, ενώ αποδεδειγμένα έγινε καλύτερη ομάδα χωρίς τον Βραζιλιάνο.

Η εδραίωση της ιεραρχίας

Πέραν όμως από το αθλητικό και το οικονομικό σκέλος, η μεταγραφή του Κοουτίνιο βοήθησε την FSG να κατασταλάξει στο ποιους ήθελε να «τρέχουν» την ομάδα. Ο Γκόρντον ενίσχυσε τη θέση του και ο Μάικλ Έντουαρντς δεν αμφισβητούνταν πια μετά την αποχώρηση του Ντανιέλ Κομολί.

Η Λίβερπουλ αποφάσισε να λειτουργεί με το ένα μάτι στραμμένο στο τώρα και με το άλλο στο μέλλον προκειμένου και να παραμείνει βιώσιμη οικονομικά, αλλά και να έχει ένα πρότζεκτ που δεν εξαρτάται μονάχα από τις περιστασιακές απαιτήσεις ενός προπονητή ή από άμεσες ανάγκες. Έτσι συνεχίζει με τον Γκόρντον, τον νυν αθλητικό διευθυντή Τζούλιαν Γουόρντ (αντικαταστάτη του Έντουαρντς) και τον Γιούργκεν Κλοπ.

Μια μεταγραφή βοήθησε την Λίβερπουλ να βρει τους… ανθρώπους που θα κάνουν τη δουλειά. Αν αυτό θα συμβεί και στην περίπτωση της Γιουνάιτεντ μένει ν’ αποδειχθεί γιατί η απόκτηση του Κασεμίρο είναι το πρώτο μεγάλο κόλπο του Τζον Μέρτο. Να σημειώσουμε πως η νέα δομή της Γιουνάιτεντ αντικατοπτρίζει εκείνη της Λίβερπουλ.

Στο «Ολντ Τράφορντ» λένε ότι η Λίβερπουλ έχει αντιγράψει κάθε κίνηση της Γιουνάιτεντ στο εμπορικό σκέλος. Οι «κόκκινοι διάβολοι» από το 2005 ως το 2020 αύξησαν κατά 500% τα εμπορικά τους έσοδα κλείνοντας συμφωνίες με εταιρίες από όλο τον κόσμο.

Τους αρέσει, δε, να υπενθυμίζουν πως η FSG πήγαινε χέρι – χέρι με τους Γκλέιζερ σε πρωτοβουλίες που ξεσήκωσαν το αγγλικό ποδόσφαιρο, όπως η European Super League και το Project Big Picture.

Η μόνη ουσιαστική διαφορά, υποστηρίζουν, είναι πως η Λίβερπουλ αυτή την περίοδο είναι πετυχημένη στο γήπεδο. Αν έχανε θα τους έβλεπαν όπως και στο παρελθόν – απόμακρους Αμερικανούς λεφτάδες που κερδίζουν εκατομμύρια χωρίς να τους ενδιαφέρει να νικήσουν.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News